این روزا با توسعه‌ی ارتباط بین افراد، دورکاری به نظر یکی از گزینه‌های خوب برای حفظ تعادل بین زندگی در مکان دلخواه و کار در پروژه‌ی مطلوب افراد هست. ولی خب، دورکاری بدون در نظر گرفتن بعضی از ظرافت‌های کار تیمی یا ارتباط مجازی، محکوم به شکست هست.
در زمینه‌ی دورکاری، کتاب خیلی خوبی هست به اسم Remote که تیم پروژه ی بیس‌کمپ، تجربیات دورکاری شون رو درش نوشتن. و توضیح دادن چه جوری استارتاپ و پروژه ی BaseCamp از دل همون زمان‌هایی که در روز به دلیل کار کردن در خونه و نرفتن به محل کار، ذخیره میشد به دنیا اومده!
با کنار هم گذاشتن تجربیاتمون از دورکاری و یا چالش‌های مدیریت پروژه‌های نزدیک به هم، میتونیم بعضی از نیازهای دورکاری رو دربیاریم.
شما چه دانش یا تجربیاتی در زمینه‌ی دورکاری دارین؟ چه چیزهایی در هنگام دورکاری باید حتما رعایت شه که یه تیم بتونه موفق شه؟
در ادامه‌ی دیدگاه زیر: پروژه‌های بین‌المللی موفقی وجود دارن که تیم پروژه در شهرهای مختلف و کاملا از هم دور هستن.
آپدیت :قسمت‌های برگزیده‌ی پاسخ‌ها
۱.
۲.
در ادامه‌ی این نیاز: پروژه به سبک اجایل پیش بره، و اسپرینت (بازه‌ی زمانی مشخصی برای تحویل کار مشخص) داشته باشیم.
پ.ن. خودم تجربه‌های خوبی در زمینه‌ي دورکاری دارم که البته نمیتونم هنوز اسم موفق یا ناموفق روش بذارم، چون خروجی‌ش هنوز در حال شکل گرفتن هست. میدونم برای دورکاری موفق، لازمه یه ظرافت‌هایی رعایت شه که به مرور که به ذهنم رسید به این موضوع تزریقش میکنم.