برفرض اینکه که پرستار هستید، در وضعیت اپیدمی کرونا حاضر به ترک کار هستید؟

همسر بنده به عنوان پرستار در بیمارستان مشغول به کاره. تست کرونا هم ظاهرا برای چند تا از بیماران مثبت اعلام شده. از لحاظ اخلاقی درسته که اول به فکر سلامتی خودمون باشیم یا به فکر سلامت جامعه؟!
لطفا جواب هاتون منطقی باشه. قرار نیست یک فیلم‌نامه بنویسیم. از زندگی واقعی صحبت میکنیم.

7 پسندیده

اول از همه احترام برای همسرتون.

من شخصن ترجیح میدم اگر قراره بگیرم با فرض اینکه دیگه مصون میشم، ترجیح میدم زودتر بگیرم که راحت بشم. من توی بچگی آبله مرغون سختی گرفتم دیگه از اون فکر نکنم بدتر باشه ولی آرزو میکنم هرکس بهاش درگیر میشه سلامت ردش کنه. در مورد همسرتون. من اگر بیماری خاصی نداشته باشم (قلبی، ریوی و…) با رعایت تمام موازین توی کارم میمونم ولی رعایت های لازم رو حتمن میکنم. اما اگر بیماری دیگه ای داشته باشم و مسیولیت دیگرانی با من باشه مثل کیس همسر شما که پیوندی با شما داره شاید نرم.

ولی در کل اینکه بین این 8 میلیارد افتادیم تو این 8 میلیون پس رعایت موازین باید سختگیرانه تر باشه :stuck_out_tongue_winking_eye:.

4 پسندیده

برعکس اون چیزی که ذکر میکنند که این بیماری فقط افراد با بیماری خاص را درگیر میکنه، خیلی از کادر درمان بیمارستان های وهان در گیر این بیماری شدن و تلفات هم دادن. منبع

اما چیزی که بنده رو نگران تر میکنه عدم توجه کافی به کادر درمان در بیمارستان های ایران ه. حتی ماسک مناسب رو در اختیار پرستاران قرار ندادن و ازشون خواستن که خودشون از بیرون تهیه کنند. ماسک هایی که بر اساس اظهارات مسئولین دانشگاه، نباید بیشتر از دو ساعت استفاده بشه و قیمتشون هم الان به بالای ۱۰۰ هزار تومن رسیده.

همین امروز خیلی از همکاران که میدونستن همسرم پرستاره ازم خواستن که سرکار نیام!!!

8 پسندیده

امیدوارم همسر محترمتون همیشه سلامت باشند
من اگه پرستار بودم به هیچ عنوان راضی نمی شدم که ترک خدمت کنم
وظیفه ی انسانی یک پرستار و پزشک دادن خدمات پزشکی مناسب به بیماران است و در این شرایط بحرانی
ترک کردن محل خدمت خیانت به انسانیت خودمون هست
فقط مسئله ای که هست خانواده ام هستند و این انتخاب رو سخت میکنه

4 پسندیده

چقدر سخت …

2 پسندیده

توجه! دوستان ویراست این پیام یکم بد و بیراه توش داره اگه خواستین اصلاحش کنید یا پاکش کنید.

درست می فرمایید ولی تا اونجا که خوندم خطر براشون بیشتره.

فقط میتونم بگم خاک بر سرشون.

از تمام جهات حق با شماست.

من اگر بودم این مورد رو از دو بعد میبینم.

1- چرا بمونم وقتی که سلامت خودم در خطره و همسری دارم که اون اولین نفره که درگیر میشه پس اعلام میکنم به خاطر خاک بر سر بودنتون من دیگه نمیام 3 حالت داره یا این جماعت بی همه چیز به خودشون میان و سلامت من رو هم در نظر میگیرن یا میگن به درک نیا یا کارم به گونی میکشه (که اگر تمام همکارام هم مثل من اعلام کنن نمیان به اینجا نمیرسه).

2-من میدونستم قراره با چه خطراتی سر و کار داشته باشم و پای قسمی که خوردم وای میسم حالا هرچه باداباد شاید اون موقع خودمم توی یه جا قرنطینه کنم که عزیزانم به مشکل بر نخورن.

من صادقانه با شرایط همسرتون گزینه 1 رو انتخاب میکنم. اگر خطر رو برام کاهش دادن بعد به گزینه 2 فکر میکنم.

با احترام مجدد برای همسرتون که میدونم کمترین توجه رو بهشون قایل هستن مثل معلم ها.

2 پسندیده

اگه در جایی کار میکردم که ساده ترین اصول بهداشت و ایمنی کاری رو برای سلامت کارکنان رعایت نمیکردن، نه تنها خودم کار رو ترک میکردم بلکه حتما یه بار از سایر کارمندها میخواستم که با هم کار رو ترک کنیم تا وقتی مطالبه مون برای رعایت صریح و صحیح اصول ایمنی کاری رعایت بشه.

پروتکل های خیلی مشخصی برای موارد بحرانی وجود داره و روسای بیمارستان ها موظف به پیش بردن این پروتکل ها هستن. تو مورد کرونا که وضعیت هر کشوری از طرف سازمان بهداشت جهانی هم چک میشه، متقاعد کردن مدیران به رعایت این پروتکل ها نسبتا راحت تره.

5 پسندیده