در این روزها در ایران بحث‌ها حول این موضوعات است که چرا قرنطینه صورت نگرفت و چرا قیمت ماسک و سایر مواد بهداشتی بالا رفته است. در اینجا قصد دارم نحوه برخورد مردم و مسئولان آلمانی را با این موضوع به اشتراک بگذارم. شما هم اگر تجربه و نظری دارید در ادامه همین بحث به اشتراک بگذارید.
وضعیت اقلام بهداشتی از این هم بدتر است به طوری که بعضی از سوپرمارکت‌ها در درب ورودی نوشته‌اند که «ماسک، ژل ضدعفونی کننده و الکل تمام شده است». حتی فروشگاه‌ها و داروخانه‌های آنلاین سفارش‌های قدیمی ماسک، الکل و بعضی داروهای تب‌بر را به دلیل موجود نبودن کالا لغو کرده‌اند.
پرده سوم: سو استفاده فروشنده‌ها
قیمت ماسک، داروهای تب‌بر و تمیز کننده‌های الکلی سر به فلک کشیده است. برای نمونه این ماسک‌های معمولی را ببینید که قیمت واقعی‌شان بین ۵ تا ۱۵ یورو بوده است اما امروز با چند برابر قیمت (۵۰ یورو) در سایت آمازون به فروش می‌رسد:
رسانه‌های آلمان از همان چهار هفته پیش (اوایل ماه فوریه ۲۰۲۰) که اولین مورد ابتلا به کرونا در مونیخ شناسایی شد، سعی در پنهان کردن ماجرا و تقلیل دادن این بیماری به یک آنفولانزای ساده داشتند. از طرف مسئولان آلمانی هم تنها پیامی که اخیرا (بعد از مبتلا شدن ۲۲ نفر در آلمان و یک پزشک در شهر ما) به ما رسیده، این بوده که سفرها به چین باید لغو شوند. گویی اصلا متوجه نیستند که این ویروس یک ماه پیش به آلمان رسیده بوده است.
پرده پنجم: بی خیالی کادر پزشکی
اگر در آلمان تجربه آنفولانزا داشته باشید، متوجه می‌شوید که بعضی از دکترها حتی شما را معاینه نمی‌کنند. تنها نسخه‌شان این است که بروید استراحت کنید تا بدن‌تان با ویروس مقابله کند. این البته نکته مثبتی است چون در واقع، در صورت موجود نبودن واکسن، تنها راه مقابله با ویروس تقویت بدن و استراحت است.
اما در چند روز اخیر، مشاهده‌ها نشان می‌دهد که افرادی که به دلیل تب شدید به پزشک مراجعه کرده‌اند با همان پاسخ‌های قبلی مواجه شده‌اند. بر خلاف افسانه‌هایی که در ایران از کشورهای اروپایی می‌شنویم، اینجا نه خبری از قرنطینه است، نا تست کرونا!
بورس ایران کاملا نشون داد که جو احساسی که بعد از فروکش کردن انتخابات حاکم میشه به بازار و به طور کلی موج های سیاسی تاثیرش از هر چیز دیگه ای بیشتره تو نوسانات بازار !!!
فکر میکنم حتی اگه کشور ما وارد جنگ هم بشه بازم بورس بیشتر نوساناتش روی اخبار و جریانات سیاسی میچرخه …
بله. و جالب‌تر این که اگر ایران یک روزی با آمریکا وارد مذاکره شود، به احتمال زیاد بورس ایران سقوط می‌کند. یعنی وضعیت ایران به گونه‌ای شده که شنیدن خبر خوب برای سرمایه‌داران سم است .
البته در بحران‌های اقتصادی سال ۲۰۰۷ و ۲۰۰۸ هم ایران چندان تاثیری از جهان نپذیرفت. شاید دلیل‌اش جدا بودن اقتصاد ایران از اقتصاد جهانی باشد.
البته برای من هم رفتار آلمان عجیب بود. هم اینکه در مورد ایران خیلی سختگیری نکرده و هم اینکه از وضعیت ایتالیا خیلی نگران نشده. به نظر میاد که خیلی جدی نگرفتن یا بیش از حد به ساختار خودشون اطمینان دارن.
وضعیت بازار ماسک، اگر به شکل نرمال و اقتصادی باشه فکر نمیکنم مسئله‌ای باشه. هرچند واقعا ماسک برای افراد سالم ضرورتی نداره و استفاده آدمهای سالم، باعث این خطر میشه که افراد بیمار دسترسی نداشته باشن و در نهایت خطر اصلی به خودشون برمیگرده.
به طور کلی از مشاهده‌ای که گفتین چندان تعجب نکردم. به نظرم در شرایط بحرانی ساختارهای دمکراتیک ضعیف عمل خواهند کرد.
بله. من هم بعید می‌دانم کشورهای شمال اروپا بتوانند مانند چین عمل کنند. کمتر کشوری می‌تواند در ده روز بیمارستان هزار تخت خوابی بسازد.
فکر کنم منظور شما هم این است که در یک ساختار دموکراتیک تصمیم‌گیری زمانی بسیار بالایی می‌طلبد. به همین خاطر مقابله با مشکلاتی که نیاز به سرعت عمل دارند، در چنین کشورهایی با مشکل مواجه می‌شود.
هم این و هم اینکه نیاز به اقناع عمومی داره که این خودش زمان بسیار بالاتری و ریسک بالاتری رو میطلبه. دلیل دوم برای سیاستمدارها مهمه چون اگر حرکتی عمومی بدون اقناع عمومی انجام بدن که بسیار هم مفید باشه، در نهایت باعث حذفشون از سیاست میشه. در موارد زیادی این اتفاق در ابعاد مختلف افتاده.
این حرف چندان درست نیست. پیش از همه‌گیر شدن کرونا در ایران، کرونا در اروپا و آمریکا وجود داشته است. اما کشورهای غربی تصمیم گرفته‌اند که این موضوع را مخفی کنند. شاید این حرف من نادرست و قابل نقد باشد اما من مدت‌ها است به این نتیجه رسیده‌ام که «در غرب اقتصاد اولویت بالاتری از انسان دارد». مثال‌های جالب و غیر قابل باوری در این مورد وجود دارد که اگر خواستید بیان میکنم.
گزارش‌هایی هم از هراس در استرالیا هست که واقعا بی نظیر هست:
.