سلام به همه ی پادپرسی ها
من از دوره ی کارشناسی توی پادپرس هستم و هر از گاهی سر میزنم و یکجورایی این جمع حالمو خوب میکنه. چند وقتی هست یک نا امیدی برام به وجود اومده
داستان زندگی من شاید داستان شبیه اکثر جوون های ایرانی هستش. داستان من این بود که یک نقاش یا موسیقی دان یا جهانگرد بشم ولی توی خانواده های ایرانی که بزرگ شدم میگفتند هنر ادمو به کجراه میبره در کنار درست هنر هم بخون
اینکه میگند در کنار درست هنر رو ادامه بده یک دروغ بزرگی هستش چون نمیشه بلاخره باید از یکیش بزنی که متاسفانه من هنر رو کنار گذاشتم
ارشدمو با استعداد درخشان قبول شدم و همه ی همکلاسیهام دوست داشتند جای من باشند اون موقع ادم شادی بودم و یکسری هدف هایی داشتم گرایشمو تغییر دادم چون میدیدیم توی رشته کارشناسیم بازار کارش اصلا خوب نیستش هر چند یکی از اساتیدم میگفت من حمایتت میکنم و نگران نباش ولی من گفتم نه نمیخواد…
اومدم ارشد میدونستم مسیر سختی جلوی راهم هستش ولی متاسفانه یک ادم بی سواد که مدیر گروه بشه و با باند بازی استاد بشه ادم هایی داغون تر از خودشم کنارش میگذاره. این ادمها کاری با من کردم که زندگیم، اهدافم و رویاها همه رو نابود کردند و فقط میخوام این پایان نامه تموم بشه و راحت بشم…
اما نمیدونم بعد این پایان نامه چیکار کنم تمام وقتمو گذاشتم برای این پایان نامه حتی توی اوج جوانی هستم یک تفریح ندارم یا یک دوستی که باهاش برم بیرون و دردل کنم از اون ور فکر میکنم اگر من اون کاری که عاشقش بودم میرفتم سختی میکشیدم ولی این سختی رو دوست میداشتم . در کل بعد از روز دفاع رو یک تونل سیاه میبینم و هیچی برای اینده ی خودم نمیبینم
نمی دونم باید چیکار کنم اگر برم دنبال رویاهام پس این همه درسی که براش زمان گذاشتم چی و برای رسیدن به رویاهام نیاز به پول دارم اگر برم سرکار و انقدر مشغول کار بشم که باز رویاهام جامیمونند. نمیدونم چیکار کنم
اینا رو گفتم شاید یکی هم مثل من بوده یا باشه بعد پایان نامه به یک پوچی عمیقی رسیده و تونسته از این پوچی و اینده ی تاریک بیرون اومده باشه که تجربه ی زندگیشو به اشتراک بگذاره و بتونم انگیزه ای برای زندگی کردن داشته باشم 
سلام
کاملا وضعیت شما رو می‌فهمم. اگرچه دوران‌هایی در زندگی دیگه به ما برنمی‌گردن، اما فکر میکنم شما هنوز دوران اصلی زندگی (که در اون نقش تعیین کننده دارید) رو از دست ندادید. پس جایی برای نگرانی و افسوس خوردن نیست.
تغییر مسیر در زندگی
من تجربه تغییرات اساسی در زندگی رو دارم و با اطمینان میتونم بگم نگران این مسئله نباشید:
چرا که شما نهایتا چند سالی رو صرف یادگیری تخصصی کرده‌اید. اما هنوز ده‌ها سال دیگه پیش رو دارید که حداقل می‌تونید اون رو به شکل دیگه‌ای سپری کنید. من بنایی که ساختش حدود ۱۳ سال طول کشیده بود رو خراب کردم و وقتی الان به خرابه‌هاش نگاه میکنم به هیچ وجه فکر نمی‌کنم که ۱۳ سال عمرم هدر رفته. بلکه فکر میکنم که به اندازه ۱۳ سال تجربه و دانشی دارم که غیر مستقیم در مسیر زندگی‌ام به کارم میاد. به علاوه چیزی رو تخریب کردم که به هر حال فرو می‌ریخت و من هم زیر آوارش می‌ماندم.
درباره آینده روشن
من آینده نسل جوان ایران رو خیلی روشن میبینم. نه به خاطر برنامه‌ریزی درستی که مسئولان برای ما داشته‌اند. اتفاقا برعکس به خاطر بحران جمعیتی که آن‌ها ایجادش کرده‌اند. به همین دلیل فکر میکنم هر جوانی که این تهدید را مانند یک فرصت ببیند و برای آن برنامه‌ریزی کند، آینده بسیار روشنی خواهد داشت.
من بر عکس شما کلی فرصت میبینم. فقط توصیه میکنم بعد از دفاع به جای این که سریع خودتون رو وارد مسیر جدیدی کنید به خودتون و ذهنتون استراحت بدید. بعد از بین مسیرهای موجود بهترینش رو انتخاب کنید.
همین طور که داری برای دفاع آماده میشی به این فکر کن که اگه همه چی ممکن بود، دوست داشتی الان در حال انجام چه کاری باشی؟ چطور میتونی این زمان و انرژی که برای رشته دانشگاهیت سرمایه گذاری کردی رو به نفع علایقت برداشت کنی؟ چطور میتونی از مهارت ها و تجربه هات تا الان در مسیر علایقت استفاده کنید؟ و سوالایی از این جنس … .
فکر کن، خودکاوی کن، تست کن، تست‌های سریع، مطمئنم مسیری متناسب با علایقت پیدا میکنی که چرخ اقتصادیت رو هم بچرخونه. بعد میتونی مهارت های مورد نیاز این مسیر رو به مرور کسب کنی و … .
سلام
خیلی ممنونم از نکاتی که گفتید
تغییر کردن خیلی خوبه چون ما بعدش رو نمیدونیم چه اتفاقی برامون میوفته میترسیم و اینکه شما شجاعت رو داشتید و تغییر دادید مسیر زندگیتونو تحسین امیزه
جمله اخرتونو منو خیلی به فکر برد که سریع اقدام به کاری نکنم و یک مدتی به خودم استراحت بدم و بعد بهترین تصمیم گیری رو میکنم
خیلی متشکرم از اینکه تجربه ی خودتونو گفتید و امید بخشی بهم دادید
سلام
سوال هایی که گفتید خیلی جالب بود و ادمو به فکر میبره
یادمه یه مدت به این فکر اوفتادم اگر نقاشی رو حرفه ای یاد بگیرم میتونم از تصاویری که متفاوت با دیگر تصاویر هست ایده بگیرم و یک سبک و سیاقی برای خودم ایجاد کنم
ممنونم ازتون حتما خودکاوی انجام میدم و به سوال هایی که گفتید از خودم بپرسم رو برای جوابش فکر میکنم