دوستی که به فکر مهاجرت بود، بعد از اینکه شنید سفرهایی به خارج از ایران داشتم ازم پرسید کدوم کشور برای زندگی بهتره؟ به کجا مهاجرت کنم؟!
شرایط مهاجرت با شرایط یه سفر ساده خیلی متفاوته و نمیدونستم چی جواب بدم. مثلا از نظر من آرامش و رفاهی که در آلمان وجود داشت در جاهای دیگه در دسترس نبود، ولی شخصا از لحاظ حس و حال مردمان، با سکنهی سنگاپور بیشتر از سایر کشورها احساس راحتی میکردم. و اگه قرار باشه روزی بین سنگاپور و آلمان برای مهاجرت انتخاب کنم، مطمئن نیستم آلمان رو انتخاب کنم.
ضمن اینکه برای مهاجرت، فرایندهای اداری پذیرش کشور میزبان هم خیلی مهمه.
چه تجربیات و اطلاعاتی راجع به مهاجرت دارین که ممکنه به درد افراد علاقهمند به مهاجرت بخوره؟
هیچ تجربهای ندارم ولی به گواه رویدادهای فعلی ، کشورهایی که برپایه جمعیت مهاجر رشد میکنند یا به عبارتی مهاجرپذیر هستند (مثل کانادا یا استرالیا) برای مهاجرت بهترند تا کشورهایی با ملیتهای منسجم مثل بریتانیا یا آلمان. به نظرم تنها دلیلش هم میتونه این باشه که نگاه نژادپرستی و ستیز با مهاجرینی که شکنندگان هنجارها ، سنتها و ارزشهای ملی معرفی میشوند ، در کشورها مهاجرپذیر کمتر است.
اولین نکته مهم در مهاجرت به نظرم فراوانی شغل و تخصص در کشور میزبان است. به ویژه برای کسانی که وضع مالی متوسط و حتی پایینی دارند، ممکن نیست که چند صد هزار دلار سرمایهگذاری کنند و مهاجرت کنند.
مهاجرت برای سرمایهدار
اگر به اندازه کافی پول دارید، مهاجرت به کانادا، آمریکا و استرالیا جزو محبوبترین گزینهها است.
مهاجرت برای متخصص
اگر پول ندارید و تخصص دارید، آلمان، بریتانیا، فرانسه و سایر کشورهای اروپایی بهترین گزینهها برای مهاجرت هستند. اگرچه جا افتادن در این کشورها دشوارتر است اما بهترین گزینه برای افراد متخصص است.
مهاجرت برای دانشجو
دانشجوها دست بازتری برای مهاجرت دارند اما با مشاهده اطراف فکر میکنم آمریکا و کانادا و آلمان جزو محبوبترین کشورها برای ادامه تحصیل باشند.
همانطور که @Ali_Shakeri گفت به نظرم وضعیت بازارکار خیلی مهمه خصوصا برای مشاغل تخصصی و فنی و بررسی شرایط تحصیلی و دانشگاهی برای کسانی که قصد ادامه تحصیل دارند. کشورهایی مثل کانادا ، امریکا ، آلمان ، فرانسه و بریتانیا عمدتا گزینه اول بسیاری از مهاجرین بوده و هستند.
با نظر @realTirdad هم موافقم که باید شرایط اجتماعی و حتی سیاسی کشور مورد نظر رو بررسی کرد.
به عنوان یک نمونه: دوستی دارم که برای کار به نروژ مهاجرت کرده بود. استقبال مردم از مهاجرین متخصص خوبه تا زمانی که در سطح معمولی کاری بمانید چرا که امکان ارتقای شغلی در این کشور خیلی سخته و حتی اگه ارتقای شغلی پیدا کنید ناگهان نگاه محبتآمیز همکارانتون به یک نگاه حسادتآمیز و گاهی کینهجویانه تبدیل میشه و زیر بار رئیسی غیرنروژی نمیروند. نهایتا این دوست ما به ایالات متحده مهاجرت کرد.