اینکه کتابو خونده باشیم تأثیر داره تو جواب، یا نه؟
پدرخوانده رو دیدم (البته خیلی سال پیش) ولی دوست دارم بازم ببینم، با شکل ذهنی الانم.
کتابای داستایوفسکی هم مطمٸنم ارزش خوندنو داره، میگم امکانش هست زبان روسی هم در زندان یاد بگیرم و اصل کتابو بخونم؟
من کتاب برادران کاراموزف رو انتخاب میکنم. چون هم زیاده هم کسل کننده، احتمالا اولش رو میخونم، بعد برای سالها با خودم میگم که حتما ادامه میدم ولی فعلا بزار یه کار دیگه بکنم. به این ترتیب تا ابد سرگرم میشم
آیا فکر کردن یک بازی است؟
در صورتی که در حبس ابد باشم کتاب رو ترجیح میدم
ولی در حالت عادی خیلی کم پیش میاد که کتاب های داستانی یا رمان بخونم
من با اينكه فيلم رو دوست دارم ولي كتاب رو انتخاب ميكنم، چون اصلا دست گرفتن كتاب كمك ميكنه به راحت خوابيدن و فكر كردن به اينكه مجبورم بخونمش باعث ميشه، بيشتر و بيشتر و با كيفيت تر بخوابم.
خيلي لذت بخشه كه سه چهارم از مابقي زندگي رو بخوابي و هر چي خواستي رو تو خواب ببيني
ولي لامصب فيلم، بخصوص فيلم پدرخوانده، يه اشتياق واسه تا اخر ديدنش و تموم كردنش رو به همراه داره، كه باعث ميشه كمتر بخوابم.
خواب بيشتر = زندان آسوده تر و راحت تر
انتخاب عاقلانه واسه من كتابه
جالبه که جوابهای این سئوال بیشتر از سئوال نسبتا مشابه مربوط به کتاب بیگانهست . به نظرتون این نشون دهنده چیه؟
یوسف @yousef در اینکه جواب خیلی شبیه مورد بیگانه ست، منم با شما هم نظرم
فیلم یا کتاب فرقی نداره- هر کدوم شخصیت جدایی دارن - موضوع اصلی اینه که تو چطور خودت رو سرگرم کنی و کدوم یک (کتاب یا فیلم) بیشتر بهت کمک میکنه برای فکر کردن و ساختن داستان خودت
بنظرم فرق این سوال با سوال از کتاب بیگانه اینه که، در اینجا @Ali_Shakeri ، دو سوژه بیرونی برای گذران وقت ارائه داده، ولی شما خواستید خاطرهای رو که برامون کفایت یه عمر رو میکنه، از اعماق ذهن بیرون بکشیم و اون باید از بین تمام خاطرات باشه، یعنی بقیه باید کنار برن. خاطره خودش یه معضله، که به چی بگیم خاطره، در صورتیکه علی دو مورد مشخص رو مطرح کرده، انتخاب بین اونا و اینکه بتونیم بیانش کنیم هم مشکل بعدی.
نکتهای که ممکنه انتخاب رو به سمت فیلم ببره، موسیقیه (و البته تصویر)، که عمق و گستره زمانی تخیل رو افزایش میده، و گذر زمان رو برای اکثر آدما آسون میکنه.
من فیلم رو ترجیح میدم چون حس می کنم تو خلوت زندان بیشتر منو به صورت بصری به آدم ها پیوند میزنه و از تنهایی در میاره و داستانه.
چون داستان بود این انتخاب رو کردم. کاش این سوال از آدمایی که تجربه زندان و به خصوص انفرادی داشتن پرسیده میشد. فکر کنم مقداری هم به شخصیت برونگرا یا درونگرای هر فرد مربوط باشه.
اما کلا هم دیدن فیلم یه رمان رو به خوندنش ترجیح میدم و برای مطالعه کتاب های غیر رمان رو دوست دارم.
فیلم و کتاب 2 روش در میان هزاران روش موجود برای انتقال مفاهیم به شکل آماده هضم آن برای ذهن هستند. تفاوت میان این 2 روش در این است که فیلم بسیار آماده هضم تر است و ذهن بیننده را برای ساعاتی که در حال تماشای فیلم است و چندین ساعت و حتی چندین روز بعد از آن درگیر می کند و تحت تاثیر قرار می دهد، اما کتاب به دلیل روند طولانی تر آن در مطالعه با ذهن مخاطب بازی کرده و مخاطب را کنجکاو نتیجه نهایی داستان کرده و ذهن مخاطب در داستان به دنبال جواب نهایی گشته و ذره ذره تغذیه می شود و در نهایت با خواندن کتاب شاهد رشد بیشتر سطح فکری و خلاقیت در خواننده خواهیم بود.
با تمامی این تفاسیر ( به یاد فیلم old boy ) نه کتاب نه فیلم. تمرین ورزش برای روزی که حبس تمام می شود. انتقام!! ( شوخی ) در مجموع اگر هدف شما از پرسش این سوال پیدا کردن تمایز میان این 2 روش تغذیه اطلاعاتی با استفاده از سلیقه جمعی است، در حال حاضر فیلم به دلیل راحت تر بودن روند تغذیه اطلاعاتی ( که خود معایبی هم دارد ) مورد پسند تر واقع شده هر چند که کتاب به فراموشی سپرده نشده است و همچنان پایه اصلی دانش بشریست.
پس شما رو به جرم زد و خورد آوردن اینجا
خوبه، داریم کمکم با همبندیامون آشنا میشیم. من هنوز تفهیم اتهام نشدم، انگ سیاسی زدن، میگن همکاری با مافیا هم داشتم، اگه اینجوری باشه، انقد پدرخوانده میبینم تا شاید یه روز عفو بهم بخوره، بیام بیرون مادرخوانده بسازم.
فعلن قراره وکیلم بیاد، تا اونموقع سکوت میکنم.
@Fatemeh-law
تفهیم نکردن که حبس ابده انتقام فعلا از دستور کار خارجه
اتفاقا متوجه موضوع شدم اما اگر فیلم ذکر شده رو دیده باشید نقش اول بعد از (اگر اشتباه نکنم) 13 سال در حالی که باوری به آزاد شدن نداره به آزادی میرسه. زندگیه دیگه قابل پیش بینی نیست فرض محال که محال نیست
عالی بود. مثل خود زندگی، آرزوی چیزی رو داری و هیچ وقت بهش نمیرسی. ایده خوبیه برای تبدیل حبس به زندگی معمولی
یه ایرانی واقعی حبس ابد براش شوخی خنده داری بیش نیست
رجوع شود به : چهطور ریشۀ نژادپرستی در ایران را بخشکانیم؟
کتاب = خواب = ایدال
بعد میگن به ادما آزادی بدید درسته من هم همین حس رو دارم که انتخاب اینجا ملموستره و البته ترس کمتری داره، چون کیفیت کار ثابته.
ولی خوبه که پارشال رودستِ سرپارشال بلند شده این نشون دهنده کیفیت آموزش در پادپُرسه.
خوب الان این کلاس پیشنیازه بعد که ارتقا پیدا کردیم میایم سراغ کلاس بیگانه.
اول کتاب چون کتاب ذهن ادمو کامل در اختیا میگیره و ولذت بیشتری داره ولی فیلم نه