با شروع همه گیری کرونا و مجازی شدن آموزش، روش تدریس مانند خیلی از زمینه های دیگر به دو بخش خصوصی و دولتی تبدیل شد، یعنی سیستم آموزش مجازی دولت ساز(مثل شاد) که البته تکلیف اش مشخص است و سیستم آموزش در مدارس و آموزشگاه های غیردولتی.
بیایید از بحث مدارس و دانشگاه ها گذر کنیم و به آموزش های مجازی و تخصصی تر بپردازیم، مثلا آموزش زبان انگلیسی. اخیرا چند موسسه ی اسم و رسم دار به این نوع آموزش پیوسته اند اما آنچه برخی از زبان آموزان را شاکی کرده، کیفیت پایین محتوای مجازی و در برخی از موارد ساده بودن بیش از حد و عدم کفایت محتوا است، تجربه ی شما از یادگیری مجازی غیر دولتی در ایران چیست؟ در ضمن لطفا اگر نمونه های موفق را می شناسید، معرفی کنید.
من خودم مدرس زبان هستم و اموزشگاه ما هم اموزش های عمومی و خصوصیش رو انلاین برگزار میکرد. دو ترم بیشتر انلاین از طریق اموزشگاه تدریس نکردم به این دلیل که خیلی اذیت کننده بود. اصلا دوست نداشتم کیفیت کارم پایین بیاد ولی به دلیل عدم وجود امکانات این اتفاق ناخوداگاه می افتاد واسه ی همین ترجیح دادم اصلا نباشم.
اما خودم تدریس انلاین به صورت خصوصی دارم و خوشبختانه شاگردام راضی هستند. چون خیلی با کلاس های وابسته به اموزشگاه متفاوت هست.
به نظر من که کلاس آنلاین میتونه عالی برگزار بشه، کلی نرم افزار ارتباطی هست که میشه ازشون استفاده کرد.
تجربه جذاب جدید من ورزش از دور با یک مربی عالی
خواهرم قبل کرونا یادگیری زبانش رو که به دلیل بچه دار شدن رها کرده بود، شروع کرد، درسته جمعه ها همسرش پیش بچه‌ها بود ولی همون یه روز از صبح تا ظهر هم سختش بود، حالا همون موسسه کلاس آنلاین داره، سه روز در هفته با هزینه کمتر، فقط مشکل شلوغکاری گهگاه بچه ها وسط کلاساش هست وگرنه در کل خوبه.
راستش خودم هم تازه به این فکر افتادم که به عنوان معلم تجربه اش کنم؛
و این سوالها برام پیش اومده:
مثلاً اگر من یک کتاب رو شروع کنم مجازی درس بدم حقوق ناشر نقض نمیشه؟
یا مثلاً اجازه دارم یا درسته که از فضای اپلیکیشن شاد که یک امکان دولتی با اینترنت رایگان هست، برای تدریس خصوصی استفاده کنم؟
خب چند تا مورد به ذهنم رسیده که میگم و اگر شما هم پیشنهادی برای بهترتر شدن کار من داشتید حتما بگید.
متاسفانه قید و بندهایی در اموزشگاه و تدریس هست که در کلاس خصوصی میتونه نباشه، چون تصمیم گیرنده من هستم و میدونم دقیقا باید چیکار کنم. مثل زمان، حجم درسی که باید داده بشه، امتحاناتی که به نمره ختم میشه و حتی پوشش و … …
من هدفم همیشه یادگیری عمیق زبان اموزام هست، و برای این هدف هرکار لازم باشه انجام میدم. بسیار سرچ کردم و نرم افزارهای متنوع پیدا کردم که جذابیت های بصری و شنیدار داشته باشه تا کلاس رو خسته کننده نکنه! شروع کلاس همیشه با موزیک جذاب و محرک هست. حتما از پای سیستم بلند میشم و راه میرم و حتی تخته وایت برد میزارم که حس کلاس درس بهشون دست بده و از اونا هم تحرک میخوام پای سیستم …
زمان و محتوا رو با صلاح دید خودم تنظیم میکنم. در اموزشگاه باید در زمان خاص، یک کتاب تا میزان مشخص جلو بره. حالا کار ندارن زبان اموز چقدر یادگرفته! ولی من به زبان اموز فرصت میدم تا یادبگیره و ضعف و قوتش رو بشناسه. دیگه نگران نیستم ترم تموم شد و من دو تا یونیت درس ندادم. درعوض شاید در 8 جلسه از یک کتاب فقط یک فصل بخونیم ولی اینقدر محتوای جذاب و اضافه از فیلم و موزیک و کاربرگ تمرین و کتاب های داستان و غیره استفاده میشه که زبان اموزم به شدت جلو می افته و اصلا کتاب دیگه براش ملاک نیست! به نظرم درستش این هست.
تکالیف. متاسفانه در کلاس های انلاین تکالیف پیگیری نمیشه از طرف استاد چون زبان اموز باید عکس بفرسته، و این عکس گاهی بی کیفیت میشه و تصحیح برای مدرس سخت لذا خیلی بهش توجه نمیکنن. اما من از زبان اموزم کار میکشم و هر زمان که لازم باشه در دسترسش هستم و بهش بازخورد میدم. جالبه به جای اینکه غرغر کنن مشتاق تر عمل میکنن چون خیالشون راحته! البته که حق دارن در اموزشگاه مثلا کلاس با 30 نفر برگزار میشه و خیلی رسیدگی سخت تر میشه ولی خصوصی نهایت 2 نفر هستن.
راستش من تازه به این موضوع دارم فکر میکنم ولی، از اول هم به زبان اموزام گفتم کتاب رو چاپی برن و بخرن. یکم که دیدم چقدر سخت تر میشه براشون، لینک خرید اینترنتی رو گذاشتم و مجاب کردم که باید کتاب خریده بشه.
من این کار کلا نمیکنم با اینکه به شاد دسترسی دارم ولی هنوز ضعیف هست و کیفیت رو نمیشه همیشه حفظ کرد. اما خوشبختانه با skype داره خوب پیش میره و راضی هستم.
هزینه که انلاین بیشتر از حضوری نباشه کمتر نیست. هزینه اینترنت، زمان، استهلاک وسیله و … ولی من خیلی کمتر از خصوصی های حضوریم میگیرم.
تجربه کلاس آنلاین رو من واسه یادگیری اندروید استودیو برای طراحی اپلیکیشن از سایت الکامکو داشتم. خیلی عالی بود. من و استاد با ادوب کانکت سر موقع آنلاین می‌شدیم و هر وقت مشکلی بود استاد وصل می‌شد به سیستم من و حلش می کرد.
مشتاق تر عمل میکنن چون خیالشون راحته! البته که حق دارن در اموزشگاه مثلا کلاس با 30 نفر برگزار میشه و خیلی رسیدگی سخت تر میشه ولی خصوصی نهایت 2 نفر هستن.