اخیراً دوباره بحث درباره تغییر خط فارسی به لاتین جون گرفته. این سؤال پیش می‌آد که چرا اصلاحی روی خط انجام نشده؟ چرا «س» و «ث» و «ص» یا «ض» و «ظ» «ز» و «ذ» یا «ح» و «ه» داریم؟ برای ما شاید عادی شده باشه ولی برای کسی که می‌خواد زبان فارسی یاد بگیره خیلی سخته، مخصوصاً این‌که تفاوتی در تلفظشون وجود نداره. کاری که مسئلۀ پیدایش‌ش ندارم ولی راه‌حلی برای ساده سازی وجود داره؟ اصلاً وجودشون به غنای زبان کمکی می‌کنه؟
5 پسندیده
تغییر خط فعلی به لاتین، تغییر بزرگی است به ویژه این که باید تمام متون قدیمی، معلم‌های دبستان و حتی انسان‌های بالغ را تغییر دهیم.
اما اصلاحات تدریجی به راحتی امکان‌پذیر است. مثلا این که آیا حذف تنوین، تشدید و همزه آسیبی به زبان فارسی وارد می‌کنند؟ به نظر من حذف بعضی از این نشانه‌ها هیچ آسیبی به زبان نمی‌زند. در متنی که اکنون می‌نویسم و متن‌هایی که در گذشته نوشته‌ام از هیچ کدام از این نشانه‌ها استفاده نکرده‌ام و به نظرم نبودشان هیچ آسیبی به انتقال مفاهیم وارد نمی‌کند.
یکی دیگر از اصلاحات کنار گذاشتن حروف زیادی است که به آن اشاره کردی:
به ندرت واژه‌ای را دیده‌ام که در آن «ث» یا «ط» باشد. اگر هم باشند به راحتی قابل تغییر هستند. برای مثال به جای «کوثر» می‌توانیم بگوییم «کوسر» و یا به جای «طارم» بگوییم «تارم» همان‌گونه که به جای «طهران» می‌گوییم «تهران». موضوع حروف تکراری چه فایده ای برا یه زبان دارن؟ به همین مسئله پرداخته است.
زبان ایتالیایی
در زبان ایتالیایی تنها ۲۱ حرف الفبا وجود دارد و حروفی مانند J, K, W, X, Y وجود ندارند. البته در واژه‌هایی خارج از زبان ایتالیایی حرف J وجود دارد مثل واژه Jean اما توجه کنید که این یک واژه خارجی است. این می‌تواند الگویی باشد برای ما که چگونه می‌توانیم بدون «ث» و «ط» زندگی کنیم و مشکلی هم پیش نیاید.
3 پسندیده
من به هیچ وجه با تغیر زبان فارسی موافق نیستم
ما زبان و حروفی داریم که حتی در جهان به زیبایی شناخته شدن
مثلا کی یه تابلو خوش نویسی با خط لاتین دیده؟
زبان ما نشانه فرهنگ و اصالت ماست
یعنی نسل آینده از شاهنامه هیچی ندونه؟
یا شاعران مشهور جهانیمون مثل حافظ و سعدی گم بشن؟
1 پسندیده