فرض کنین که میخوایین به خودتون، تناسخ رو اثبات کنین. که آیا یک انسان بعد از مردن، در قالب یه انسان دیگه به دنیا بر میگرده یا نه؟ این فرض رو هم در نظر بگیرین که کسی که توی یه جسم جدید به دنیا میاد، هیچ حافظهای از زندگی قبلیش نداره.
حالا چه علامتی رو میتونین بذارین که توی زندگی بعدیتون، متوجه بشنین که این علامت رو، خودتون رو توی زندگی قبلی گذاشتین؟
میتونین فرض کنین که از نظر زمانی، زندگی بعدیتون، حتما بعد از این زندگیتون خواهد بود.
قطعا توی زندگی بعدیت انسان هستی. این فرض رو میتونی بکنی ولی اینکه توی زندیگی بعدیت دنبال همینجور چیزا هم باشی، فرض خوبی نیست. حتی اگر هم باشی، از کجا میدونی که کتابت رو پیدا میکنه و حالا حتی اگر پیدا هم کرد، از کجا میخوایی بفهمی که خودت اون کتاب رو نوشتی؟ تو که چیزی از زندگی قبلیت یادت نیست.
یه مدت پیش، یه چیز خیلی جالب توی اینستاگرام دیدم (منبعش رو اصلا یادم نیست) که به شدت به این قضیه مرتبطه.
این عکسی که این زیر میبینید، آقا آدام شولمن (Adam Shulman) هستن:
این آقا شباهت بسیار زیادی به ویلیام شکسپیر داره. به حدی که این شباهت، توی شهرت این بازیگر، تاثیر زیادی هم داشته.
ویلیام شکسپیر، توی نوشتههاش، یه جمله عجیب به همسرش گفته که معنیش این میشه: این زندگی خیلی کوتاهه تا من عاشقت باشم. برای همین، قول میدم تا توی زندگیهای بعدیم هم عاشقت باشم.
نکته عجیبش اینجاست که هم اسم همسر آقای آدام شولمن، و هم اسم همسر ویلیام شکسپیر، Anne Hathaway هست. میدونم که خیلی تصادفی به نظر میرسه ولی ارزش فکر کردن درموردش رو داره.
متاسفانه صفحه ویکیپدیای آقای شولمن رو پیدا نکردم ولی میتونید از قسمت مشخصات ان هثوی، اسم آدام شولمن رو ببینید.