مشابه ظرف هایی که برا بچه ها وجود داره، بد نیست ظرف های متفاوتی هم برای زن و مرد طراحی بشه که خود به خود ترغیب شن ظرف خودشون رو بردارن. این شکلی میشه حجم ظرف خانم ها رو متفاوت در نظر گرفت.
من بعنوان “زن” خیلی وقت ها خیلی بیشتر از خیلی “مرد” ها غذا میخورم!
فکر نکنم “تفکیک جنسیتی ظرف غذا” خیلی جالب باشه.
خب این چه کاریه؟ به نظرم بهتر این باشه که یاد بگیریم به حد نیازمون غذا بکشیم تو ظرف. این روش متفاوت کردن سایز ظروف به نظرم بیشتر تو رستوران ها کاربرد داره (با لهام از ویدئوی صفحه اصلی پادپرس)
بحث تفکیک جنسیتی نیست، بیشتر صحبت از اطلاعات دموگرافیک و آماری هست.
در ضمن اگر یک زن و یک مرد هم اندازه (از لحاظ قد و قواره) را از لحاظ حجم ماهیچه با هم مقایسه کنیم، احتمالا مرد حجم ماهیچه ی بیشتری دارد. و در نتیجه کالری بیشتری نیاز دارد، و در نتیجه احتمالا حجم معده ی مرد بیشتر است.
از دیدگاه دیزاین و طراحی به مسئله نگاه کردم، از دید آموزش میشه هر مشکلی را با آموزش مناسب مرتفع کرد. و البته میتوانید ایده هایتان برای آموزش چنین رفتاری به کاربر را مطرح کنید.
به نظرم الزاما برای استفاده از خانومها و اقایون ظروف مجزا استفاده کنیم رهیافت مناسبی نیست. چون بازخوردهای مناسبی به واسطه اینکه اتیکت جنسیتی به لوازم زدن داشته باشه.
مثلا فرض کنید شما نمره خیلی کمی گرفتید و و یا مثلا درسی رو افتاده باشید خیلی وقتها در مورد من البته اشتهام کور میشه و در این مواقع اگه احیانا بخوام توی اون شرایط این قضایا رو مراعات کنم باید بگم یه ظرف زنونه بده اقا که صورت قشنگی نداره و یا مثلا اگه یه خان.ومی بعد امتحان خیلی گرسنه باشه بگه اقا بریا من تو ظرف اثایون بکش. این تجسمی درستی نخواهد داشت.
ولی با تغییر اندازه ظروف بدون هیچ اتیکت خاصی میشه همون نتایج رو گرفت.
صرفن به نظرم تصویر قشنگی نداره “ظرف غذای زنانه” و “ظرف غذای مردانه”.
اصلن با حرف خودتون ممکنه دردسرهارو بیشتر هم کنه! مثلن یه مردی با حجم عضله کمتر در شان خودش ندونه ظرف غذای کوچیک “زنانه” استفاده کنه و بیشترز نیازش غذا بکشه!: ی