مثل اینکه میخوای در بری از بحث 
ولی فکر کردی میزارم به همین راحتی تموم بشه
دقیقا این نکته بسیار مهمیه. در واقع علم به همین روش عمل میکنه. واقعیت تا اون حدی که امروز میدونیم قابل اثبات هست و بقیه داستان رو باید به تدریج به دست بیاریم. توی این بحث مرتبط کمی در مورد داده و واقعیت توضیح دادم.
منتها مشکل اینجاست که این پذیرش نقص درک از واقعیت، در ذهن فرد نباشه و هر چیزی که متفاوت با برداشت خودش باشه رو غلط بدونه. به همین خاطر که در علم، مدت زمان زیادیه که به مستقل بودن «درک از واقعیت» از فرد، ابزار و زمان و مکان توجه خاصی میشه. مثلا فیزیکی که شما میخونی با فیزیکی من میخونم نباید تفاوتی داشته باشه!
اگر هم تفاوت ایجاد بشه، باید بدونیم چطور این دو نگاه رو به هم تبدیل کنیم. یعنی مثلا اینکه شما زاویه دید متفاوتی به یک پدیده دارین، اشکالی نداره ولی باید راهی برای تبدیل این داده به داده‌ی فرد دیگه و بعد قیاس با اون پیدا کنین.
این نکته روانشناسی خیلی عمیقی هست و مرتبط با «فیلتر ذهنی» میشه بهش نگاه کرد. از مثالهای معروف در این مورد، اعتقادات منجر به علیت هست. حتما دیدین که همزمانی تصادفی دو تا پدیده رو افراد به عنوان علیت در نظر میگیرین در حالیکه ذهن فرد داده‌های مخالف رو حذف میکنه، جاهایی که دو تا پدیده در زمانهای متفاوتی رخ میدن!