قانون درباره‌ی برخورد کارکنان مدارس با دانش‌آموزها چی میگه؟

هر از چند گاهی خبری در رسانه‌ها منتشر میشه که خبر از استفاده از خشونت علیه کودکان در مدارس داره. این اتفاقات کم و بیش در همه جای دنیا اتفاق می‌افتن. هدف اینه که احتمال وقوع اون‌ها رو به حداقل برسونیم.

این اتفاقات رو می‌تونیم از ابعاد مختلف ِ فرهنگی، اخلاقی، روان‌شناسی، قانونی و بقیه بررسی کنیم. یکی از موثرترین راه‌های کاهش این مسائل تصویب قوانین حمایتی و اجرای اون‌هاست. در کنار قانون، آسیب‌شناسی و حل مسائلی که منجر به این خشونت‌ها میشن اجرای قانون رو تسهیل می‌کنن.

و اما قانون چی میگه؟

مطابق ماده 77 آئین‌نامه انضباطی مدارس ، «اعمال هرگونه تنبیه از قبیل اهانت، تنبیه بدنی و تعیین تکالیف درسی جهت تنبیه ممنوع است». بر اساس ماده 74 این آئین‌نامه، «قصور و سهل‌انگاری دانش آموزان نسبت به انجام وظایف خود تخلف محسوب می‌شود. مدیر، شورای مدرسه، معاونان و مربیان موظف‌اند قبل از اعمال هر گونه تنبیه از وضع و موقعیت محصل آگاهی یابند و در جستجوی انگیزه و علت تخلف برآیند و نسبت به رفع آن اقدام کنند.»
پس از طی این مراحل در صورتی که روش‌های تربیتی در دانش‌آموز موثر نباشد، ماده 76 آئین‌نامه انضباطی انواع تنبیه برای دانش‌آموزان را تعیین کرده. بر اساس این ماده «دانش آموزان متخلفی که راهنمایی‌ها و چاره‌جویی‌های تربیتی، در آن‌ها مفید و مؤثر نمی‌افتد، با رعایت تناسب به یکی از روش‌های زیر مورد تنبیه قرار می‌گیرند:

  1. تذکر و اخطار شفاهی به طور خصوصی.
  2. تذکر و اخطار شفاهی در حضور دانش آموزان کلاس مربوط.
  3. تغییر کلاس، در صورت وجود کلاس‌های متعدد در یک پایه با اطلاع ولی دانش‌آموز.
  4. اخطار کتبی و اطلاع به ولی دانش‌آموز.
  5. اخراج موقت از مدرسه با اطلاع قبلی ولی دانش آموز، حداکثر برای مدت سه روز.
  6. انتقال به مدرسه دیگر.»

اگر کسی از این حدود خارج شه به آموزش و پرورش معرفی میشه و نمی‌دونم دیگه چه اتفاقی میفته. اگر فرد جنایت (!) انجام داده باشه (یعنی استفاده از تنبیه بدنی) به دادگاه معرفی میشه در صورتی که والدین شکایت کرده باشن.

به نظر شما این قوانین چطور می‌تونن بهبود پیدا کنن؟ چه نقاط ضعفی دارن؟ چطور با استفاده از قوانین خشونت رو از مدارس حذف کنیم؟

6 پسندیده

:+1:t2::+1:t2::+1:t2::+1:t2::+1:t2::+1:t2::+1:t2::+1:t2::+1:t2::+1:t2::+1:t2::+1:t2::+1:t2::+1:t2::+1:t2::+1:t2::+1:t2::+1:t2:

خیلی خوب و کامل.

به نظرم هر سر باز زدنی، هر مخالفتی، هر شرارتی یه دلیل داره که نیازه شناخته بشه و براش راه حل ارایه بشه. به نظرم بدترین شیوه مقابله ایجاد قیاس در بین هم نوع هاست ینی اینکه بیای به یه نفر جلوی یه سری عین خودش بگی که چه ایراداتی داره یه جور تحقیره مخصوصن اگر اون فرد کم سن باشه، مشکل روحی، روانی و احساسی داشته باشه. اخراج هم به نظر پاک کردن صورت سوال هست.

به نظرم نیازه که معلم ها بدونن دقیقن باید چکار کنن. معلم باید مثل یک دکتر و در عین حال یک روانشناس برخورد کنه، باید بدونه دلیل هر کدوم از رفتار های دانش آموزا چیه و برای هر کدوم یه راه حل پیدا کنه.

برای حرفم یه داستان واقعی تعریف می کنم سال ها پیش یه پسر بچه بود که تازه رفته بود کلاس اول و در همین حال مادر و پدرش مشکلات زیادی با هم پیدا کرده بودن جوری که مادرش دیگه خونه پیششون نبود و خواهر و برادرای بزرگتر از این پسر کوچولوی داستان ما مراقبت می کردن. اون پسر بچه نمی تونست درس بخونه و همیشه توی درس ها عقب بود این داستان توی درس املا بدتر بود. معلم وقتی املا می گفت آقا پسر ما یه چیز دیگه می نوشت پر از اشتباه… معلم برای تربیتش از کسی که بیشترین نمره رو گرفته بود می خواست که پسر کوچولوی ما رو با ترکه آلبالو بزنه، این داستان ادامه داشت تا یه روز شدت تنبیه جوری بود که مدیر تاب نیاورد و کلاس پسر کوچولوی ما رو عوض کرد. توی کلاس جدید همه چیز فرق داشت بچه ها می خندیدن و معلم با اشتیاق درس میداد. معلم وقتی فهمید آقا پسر نمیتونه املا بنویسه براش وقت گذاشت و هر دو بیشتر موندن مدرسه. روزایی که املا داشتن قرار بود معلم هم همون متن رو بنویسه و پسر بچه هر چیزی رو که بلد نبود جاش رو خالی بذاره و بعد از زنگ آخر با هم با معلم می شستن و می خوندن و یاد می گرفتن. مدتی کمی بعد پسر کوچولوی ما شاگرد اول کلاس شد، و کلی اتفاق خوب دیگه. پسر کوچولو الان مرد خیلی بزرگیه، فارغ التحصیل دانشگاه شریفه و موجب افتخار خیلی ها.

اینا رو گفتم که سهم معلم و آموزش رو در شخصیت و آینده فرد یادآور بشم. اگه معلم هایی که به مدرسه میان روانشناس های خبره باشن راه حل مشکل رو پیدا می کنن و حل می کنن نه اینکه بدترش کنن یا اینکه سوال رو پاک کنن با اخراج دانش آموز.

6 پسندیده

این دوتا به نظر من حرفای درستی هستن، پس قانون مدارس تو این زمینه‌ها نیاز به بازبینی داره. تو اگه بودی چه تنبیه‌هایی رو جایگزین می‌کردی؟ هدف تنبیه اینه که دانش‌آموز متوجه اشتباهش بشه و اونو تکرار نکنه. چه رفتارهایی باید تنبیه بشن؟ قانون از وظایف دانش‌آموز صحبت می‌کنه، اما وظایف دانش‌آموز چیا هستن؟ اصلن تنبیه به فرم ارائه شده موثره؟

داستانی که تعریف کردی خیلی خوب بود! واقعن معلم تو رفتار دانش‌آموزا خیلی تاثیر داره.

3 پسندیده

راسش این سوال سختیه چون صادقانه نمیدونم در اون لحظه چکار می کنم شاید رفتار خیلی بدی داشته باشم ولی بهترین رفتار، رفتاریه که غیر قهرآمیز باشه تا فرد این حس رو نداشته باشه که از جامعه ( کلاس) طرد شده، با توجه به شرایط کاری کنیم که فرد خودش در جبران شرایط کمک کنه، مثلن اگر رفتار خوشونت باری در مقابل کسی نشون میده ازش بخوایم که با همون فرد یه کار اشتراکی انجام بده، مثلن باهم یه نقاشی بکشن که توش در کنار هم در حال بازی هستن. اگر درس نمی خونه نظرش رو در مورد اون درس بخوایم و مداخله بدیم توی اون درس یا یه تحقیق در مورد همون درس بهش بدیم و در ازای انجامش و یاد دادنش به بچه ها اجازه بدیم برای مثال یک هفته هر لباسی که دوست داره توی مدرسه بپوشه،کار هایی که موجب بشه فرد در ساخت به ماکمک کنه.

اگر به سیستمی که من ازش حرف میزنم بگیم تنبیه در مقابل هر رفتاری که مخرب جامعه باشه.

برای هر فرد تنبیه های مختلفی جواب میده، یکی مثل من تنبیه مقطعی جواب داده و من همیشه عصیانگر باقی موندم مگر با کسی که به جای تنبیه از روش ها دوستانه و معرفتی استفاده کرده.

چیزی که گفتم کاملن حقیقت داشت و من اون پسر بچه رو می شناسم.

4 پسندیده

در اپ ساده ترین راه برای حل مساله، حذف مساله است. نمونه ی دیگری از این روش رو میشه وقتی دید که برای یک گروه اردوی دانش آموزی مشکلی پیش اومده و اون سال تصمیم گرفته میشه که اردوهای دانش آموزی لغو بشه!

3 پسندیده