امروزه به علت افزایش روزافزون جمعیت و همچنین وسائل نقلیه عمومی موضوع ترافیک به یک کابوس وحشتناک تبدیل شده است. مسئولین نیز تلاش خود را برای رفع این مشکل دو چندان کرده اند. اما کافی نیست. اما چرا مترو زیر زمینی !!! چرا این همه هزینه هنگفت برای ساخت تونل های زیر زمینی !!! آیا نمی‌توان این اقدامات را روی زمین و با وسعت کوچک تری انجام داد؟؟؟ بله در خیابان های شهر میتوان ریل هایی را تعبیه کرد تا مترو های خیابانی بتوانند از روی آن عبور کنند. آری خواستن توانستن است ؛ در روزگاری که همه از آلودگی هوا و این همه ترافیک فرار میکنندشاید ایده بنده حقیر شاید و شاید راه گشا باشد. در نتیجه با این کار مردم از ماشین های دودزا خود کمتر استفاده کرده و بلکه از این مترو های خیابانی بیشتر… آیا اینگونه نیست…!!!؟؟؟
من همیشه در ذهنم بود، مثلا از قطار کابلی، یا قطار رو زمینی در جایی مثل اتوبان همت است، استفاده کرد، یا اتوبوس برقی، یا مثلا تصور کن یک نوار نقاله بزرگ که صندلی دو ردیفه به اون وصلند یا… اینجا دو سوال پیش میاد مزایای مترو چیه و چرا کشورها به سمتش رفتند؟2-راه بهتری به ذهن کسی می رسه که میتونه باشه و الان نیست؟
شاید دلیلش اینه که به نسبت گزینه های دیگه تغییر کمتری در شهر ایجاد میکنه. قطارها روگذر به فضای مخصوص در سطح نیاز دارن که از قبل از گسترش شهری باید ایجاد میشد.
شاید بد نباشه در این مورد تحقیق بشه که مترو یا روگذر داشتن به قدمت شهر بستگی داره یا نه؟
به نظرم هر چقدرم که وسایل حمل و نقل عمومی بسازن انگار بازم کم هست. رو سطح زمین کم نداریم. اما خب فضای زیر زمین هم یه حجم خوب قابل دسترس هست که ازش استفاده شده جهت حمل و نقل. به نظرم زیر زمین خوبیش این هست که لازم نیست از میان موانعی مثل ساختمون ها رد شن و هر زمان که بخوان می تونن خطوط جدیدی رو حفاری کنن.
اگه منو ریل باشه، یا طبقاتی بشه، یا اتوبوس سریع باشه، یا اتوبوس برقی باشه، یا…،یعنی به هزینش می ارزه که ما این کار را انجام دادیم؟ یا باز اومدیم تقلید کورکورانه کردیم؟
تغییرات زیادی لازم نیست و نسبت به تونل های زیر زمینی هم دارای هزینه کمتری هستش و هم زمان ساخت کمتری. ضمناً مهم تعداد مسافران هستش، چون با این کار ماشینای سواری کمتری تو سطح شهر تردد میکنن.
مهدی صحبتی که میکنی جای فکر داره اما…
مترو زیرزمینی یکی از راه حل ها برای حمل و نقل در کلان شهرهاست. جاهایی که حمل و نقل رو زمینی کفاف تقاضا رو نمیده.
جالبه که بدونی به نقل از اقتصاد آنلاین هزینه پل طبقاتی صدر که در سال 92 افتتاح شد به اندازه کل هزینه ای بود که تا اون سال برای مترو تهران انجام شده بود در حالیکه گفته میشه در صورت تامین واگن، ظرفیت مترو تهران در سال 96 به 10 میلیون نفر میتونه برسه در حالیکه واضحه که هزینه نقل و انتقال از طریق مترو خیلی کمتر از تاکسی شهری هست و زمان رسیدن به مقصد هم در بسیاری از موارد در مورد مترو و تاکسی برابره.
یکی از امکاناتی که حفر تونل مترو (اگر با برنامه ریزی شهری همراه باشه) فراهم میکنه اینه که میتونه مسیری برای انتقال حامل های مواد و انرژی یعنی آب و برق هم باشه و نیازی به صرف هزینه جداگانه برای انتقال آب و برق نباشه. ضمن اینکه اجرای خط آهن روزمینی هم لزوما هزینه کمتری نسبت به حفر تونل نداره چون لازمه پایه ها و پل هایی برای اون ساخته بشه و بعضی جاها که لازمه ملک خصوصی مردم خریداری بشه (اتفاقی که در مورد اتوبان ها و پل های طبقاتی میافته) هزینه زیادی رو در بر داره.
ضمن اینکه یکی از مزایای خط ریلی بهینه بودن مصرف انرژی اون به دلیل اصطکاک کمتری هست که در اون وجود داره و در ضمن اگر مصرف کننده برق باشه می تونه باعث کمترشدن آلاینده های متحرک بشه.
ولی در عین حال در جهان روی قطارهای تندرو هم کار میشه.
یکی از اونها قطار مغناطیسی MagLev هست که نمونه هایی از اون در جهان وجود داره. ایده جدیدی که قصد دارن به قطار مغناطیسی اضافه کنند تخلیه تونل ترن از هوا و ایجاد خلاء در اون برای کاهش هر چه بیشتر اصطکاک هست که به اون vacuum tube train میگند که میتونه سرعت قطار رو به 6400 تا 8000 کیلومتر بر ساعت برسونه اما چالش های اساسی خودش رو هم داره.
در اینجا هم اطلاعاتی در مورد Ultra-efficient vacuum tube train می تونید مطالعه کنید.
دوست عزیز منظورم پلهای طبقاتی که هزینه های هنگفت دارن نیست روی آسفالت خیابان هم میشه این کارو انجام داد ؛ ضمناً روزی میرسه که تونل های زیر زمینی پاسخ گو ترافیک نیستن اون موقع باید چکار کرد!!! یه روز مسئولین مجبور به انجام و عملی کردن این ایده میشن.
خیلی زود…
راستی باید اضافه کنم که هدف مهم تو انجام این کار اینه که ما میخوایم هم از ترافیک جلو گیری کنیم و هم از آلودگی هوا ؛ امروزه میشه گفت بیشتر این آلودگی هوای کلان شهر ها به خاطر همین ماشین ها هستش. در اصل ما چند اقدام مهم انجام میدیم
پیش بینی برای آینده (( آینده نزدیک))
از بین بردن یا حداقل کاهش ترافیک
کم کردن آلودگی هوای شهر
صرف جویی در زمان ( وقتگیر بودن زمان جابجایی)
کاهش آلودگی صوتی
و اگه بخوام بازم بگم موارد زیادی هستش…
پس اگر یه کم بیشتر تامل کنیم میبینم که واقعا این اقدامات ضروری هستش.
ساخت مترو در زیر زمین، ترافیک و انسداد مسیر رو نداره، در صورتیکه فقط برای یه ریل هوایی، باید ماه ها تو یه مسیر محدودیت تردد ایجاد کرد یا مسیر رو بست!
مترو در زیر زمین، هیچ دلیلی برای توقف در جایی غیر از ایستگاه وجود نداره، در صورتیکه اگه روی زمین باشه، مردمی که از تو خیابون راه میرن، موتورسوارا، تصادف ها و… باعث راه بندان و کندی میشن.
مترو ها برای تأمین انرژی شون از برق فشار قوی استفاده میکنن که اگه این مسیر انتقال برق رو زمین باشه، بسیار خطرناکه.
من خودم به عنوان یه شهروند، ترجیح میدم که مترو زیر زمین باشه، تا اینکه جلوی چشم باشه و در کنار اتوبوس ها، ماشین ها، موتورها و… باعث شلوغی شهر بشه.
به چند دلیل من متروی زیرزمینی را رد می کنم 1-کشور ما روی خط زلزله قرار دارد 2- از نظر زیر ساخت ها متروی تهران هم درست مثل مسکن مهر هست نمونه اش همین چند روز پیش تو شهران اتفاق افتاد 3- اگر خدای نکرده (خدا نکنه زبانم لال ) یک زلزله در تهران اتفاق بیافتد از یک طرف آوار ناشی از ریزش مترو و از طرف دیگر لوله کشی گاز تهران می شود قوز بالا قوز نمونه اش همین چند وقت پیش شهردار تهران اعلام کرد در تهران حدود 400 نقطه حادثه خیز مثل شهران وجود دارد
