انچيزي كه براي كاهش الودگي هوا من كردم همين در حد رعايت كردن وسيله نقليه خودم در مواقع خيلي ضروري و استفاده از وسايل حمل و نقل عمومي خلاصه ميشه اما به دنبال راه كار و ساختن ربات هاي هوشمند و يا وسيله هاي حمل و نقل هوشمندم كه حتي برقي هم نه كه بعد ها با مشكل كمبود منابع رو به رو بشيم
من تو شهرستان زندگی می کنم، کارایی که کردم:
-
اغلب با پیاده روی به مقصد می رسم.
-
اگر دیرم شده باشه از تاکسی استفاده می کنم.
-
در جواب به خانواده در مورد این سوال:“می خوای برسونمت؟” (در روزهای سرد و بارندگی) می گویم: “خیر”.
-
سه شنبه های بدون خودرو رو همه جایی تبلیغ می کنم بین همشهریام.
-
گاهی حس می کنم استفاده بعضی از افراد برای چند قدم راه از ماشین، به عدم آگاهی و از طرف دیگه نشون دادن زندگی مدرنشون بر می گرده در نتیجه تو جمع هایی که همچین اشخاصی هستن بیشتر راجع به این قضیه صحبت می کنم. واقعا خنده دار هست تاکسی خالی و ماشین های تک سرنشین…
اما به خودم الان معترضم که : میشه فعال تر عمل کرد تا گروه های بیشتری رو درگیر کرد و همینطور از مسئولان خواست که کارهای تبلیغی فرهنگی بیشتری کنن. مثلا یه گروه تلگرامی راه انداخت بین همشهریام که توش حمل و نقل عمومی، پیاده روی و … تبلیغ بشه توش و مسئولینم حضور داشته باشن درش تا پیشنهاداتمون رو بگیم.
یاد آزمایش قورباغه افتادم. شاید به نوعی افزایش تدریجی آلودگی مرگ تدریجی زندگی باشه که ما دقت کافی رو بهش نداریم.
5 پسندیده
تا حالا چه کارايي برا الودگي هوا کردي که قابل تبليغه؟ حتي اگه اون کار رو يه بار انجام داده باشي و نيازي نيست لزوما تکرارش کرده باشي.
تو مدت 6 سالي که در دانشگاه علم و صنعت ايران مشغول به تحصيل بودم (کارشناسي و کارشناسي ارشد)، به غير از اتوبوس و مترو از هيچ وسيله ي ديگري استفده نکردم و دو مسير 20 دقيقه تا منزل و دانشگاه را هميشه پياده رفتم و از گرفتن تاکسي و … سر باز زدم.
همين طور يک مقاله با عنوان “جداسازي فيزيکي مواد با ارزش از پسماندهاي الکترونيکي” در همايش بين المللي محيط زيست در ترکيه به چاپ رسوندم و الان هم در حال تاليف کتاب ملاحظات زيست محيطي هستم.
همين طور در 2 سال اخير کارهاي فراواني در زمينه بازگرداني به خصوص بازگرداني باتري هاي قليايي، ليتيوم-يون،دکمه اي (باتري ساعت) و پسماندهاي کارخانه ها و … انجام دادم.
3 پسندیده
خودم در زمینه آلودگی حرکتی انجام ندادم اما در مقطع کارشناسی پروژه هوشمند سازی منازل را پیاده سازی کردم که گفتم خیلی خوب میشه اگر مشابه همون پروژه رو در زمینه الودگی پیاده سازی کنیم. زمینه تحصیلات من شبکه اس و با میکرو کنترلر ها هم کار کردم و به نظرم میشه شبکه ای پیاده سازی کرد که اصطلاحا بهش میگن WSN و اینطوری به صورت پویا الودگی شهر حس میشه و متناسب با اون هر لحظه تصمیم گیری میشه که ترافیک کدوم محدوده رو کم و زیاد کنیم کدوم مسیر رو ببندیم و کدوم رو باز کنیم.
البته این روش باعث میشه الودگی به صورت یکنواخت پخش بشه و مشکل الودگی رفع نمیشه چرا؟چون هنوز منبع الودگی وجود داره و طی امارهایی که دیدم ۸۵٪ الودگی به خاطر خودروها است که سوخت ناقص انجام میده و وقتشه تجدیدی روی صنعت خودرو سازیمون داشته باشیم همینطور نوع سوختی که مصرف میکنیم.
1 پسندیده
من سعی میکنم کمترین استفاده رو از پلاستیک داشته باشم( برای خرید موادی مثل نون و میوه از پاکت های پارچه ای استفاده میکنم).از وسایل حمل و نقل عمومی بیشتر استفاده میکنم و جز در مواقع لزوم از اتومبیل شخصی استفاده نمیکنم.دوستام رو ترغیب به کاشت درخت میکنم.
من دانشجوی ارشد طراحی شهری هستم و به زمینه پایداری خیلی علاقه مندم.حفاظت از محیط زیست یکی از دغدغه های منه. امیدوارم بتونم یه قدم هرچقدر هم کوچیک واسه بهبود شرایط زیست بوم بردارم.
1 پسندیده
خیلی دوچرخه سواری میکنم. و تا بشه ترجیحم دوچرخس نسبت به وسایل دیگه.
پسماند هایی که از مواد الی تشکیل شدند را اگه امکانش باشه میسوزانم چون از تخمیر این مواد متان درست میشه که چندین برابر نسبت به گاز دی اکسید کربن حاصل از سوختن اثر گلخانه ای داره.
سعی میکنم از وسایل حمل و نقل عمومی بیشتر استفاده کنم تا جایی که ممکن بوده این کارو کردم اما حمل و نقل عمومی در تهران بسیار ضعیفه
1 پسندیده
با اینکه ماشین دارم و خیلی هم پر مشغله هستم تنها در مواقع که نشه از وسایل حمل و نقل عمومی استفاده کرد، از ماشین استفاده می کنم.
1 پسندیده
استفاده از حمل و نقل عمومي يا هم محله پيدا كردن براي رفت و امد براي جايي مثل دانشگاه
1 پسندیده
از وسایل حمل و نقل عمومی استفاده می کنم
1 پسندیده
با دوچرخه رفتم مدرسه.
با اینکه ماشین دارم ولی با مترو میرم دانشگاه
به جای اینکه بخاری روشن کنم تو خونه که باعث کثیفی هوا میشه. لباس گرم میپوشم.
سعی میکنم از نرم افزارهای carpooling استفاده کنم و تبلیغشون کنم ولی توی ایران هنوز جا نیفتاده.
1 پسندیده
تو محلمون طرح زیست محیطی دادم برای درخت کاری که گیاهان درخت هایی کاشته بشه که بیشترین مقاومت ،کمترین مصرف آب و بیشترین توان تصفیه هوا و تولیو اکسیژن رو دارن
علاوه بر این سعی کردم کار هامو با دور کاری انجام بدم و تعداد روز هایی که به استفاده از ماشین نیازه یا به بیرون رفتن از خونه رو به حداقل برسونم
چک آپ مداوم خودروم برای کاهش آلایندگیش
تو خونه یه گلخونه کوچیک راه انداختم دارم روی یه استارت آپ کار میکنم که باعث میشه حجم تولید آلاینده ها کاهش پیدا کنه و در عوض به باز تولید فضای سبز و بهبود چرخه زیست محیطی کمک میکنه
محیط زیست به خودی خود توان بازپروری خودش رو داره فقط نیاز به زمان داره
ما علاوه بر ایجاد این وقت استراحت ، چرخه بازپروری زیست محیطی رو هم سرعت میدیم
و مصرف کننده انسانی این سیستم در ازای این اعمال و خدمات غیر مستقیم ، هزینه و یا محصولات مورد نیاز خودش رو تهیه میکنه
من امسال پاییز و زمستون خیلی خیلی خیلی کم ماشین بردم و به همکارام هم گفتم که به دلیل آ لودگی نمیارم
حالا جوری شده که میبینم بدون ماشین هم میتونم خیلی راحت تر بود و در ضمن علاوه بر آ لوده نکردن هوا از وقت تو مترو و اتوبوسم کلی استفاده میشه
1 پسندیده
با ماشین سفرنمیکنم
ماشین خودمو کرمان گذاشتم و نیاوردمش با خودم تهران
با دوستام که میخوایم بریم بیرون تشویقشون میکنم با وسائل عمومی یا دوچرخه بریم
1 پسندیده
استفاده از فیلتر های الکترو مغناطیس برای کارخونه ها
سلام. نزدیک به یکی دوسال هست که فقط راجع به آلودگی حرف میزنیم و به شخصه تغییری در آلودگی هوا نمیبینم. اوایلی که چنین ایمیل هایی برای من ارسال میشد، پرسیدم چرا جلسات حضوری نیس و جدی تر پیگیری نمیشه؟ شخصا علاقه ای به ایمیل های شما و صرفا حرف زدن ندارم! لطفا دیگه ایمیلی ارسال نکنید.
با تشکر
نکتش همینه متاسفانه در مورد هوا چون نادیدنی واگر از یه حدی بگذره ما تاثیرشو حس میکنیم! عموما نمیتونیم بفهمیم که هوای ناخوب چیه. اگر هوای ناخوب رو آلوده معنی کنیم یعنی هوایی که نسبت گز هایی که برای تنفس ما وسایر موجودات مشکل ایجاد کنه و به سیستم تنفسی ما آسیب بزنه.
آره مطالعه وتحقیق کردم چون یه بخشی از درسم هم آلودگی بوده یه خورده بیشتر خوندم. مسئله اینه این موضوع هم مثل همه ی موضوع های دیگه که دور وبر ما داره اتفاق میفته دچار “عادی شدگی برای مردم شدن” که این دوتا نتیجه داره:
- اول هر کسی با هر سطح سواد و آشنایی شروع به تز دادن برای حل مشکل میکنه مخصوصا تو تاکسی برام بیشتر پیش میاد.
- دوم : هیچ کنش اجتماعی مثبتی شکل نمیگیره و جمله ی «اه بازم که اینا میگن هوا آلوده اس خب چی کار کنم» رو میشه بیشتر شنید
نتیجه ی دیگه ای که حاصل دو نتیجه ی قبلی هست هم وجود داره :
- بی توجهی مسوولان وخسته شدن فعالان از بی کنشی مردم که خیلی جفتش خطرناکه که برای نمونه در مورد آب پیش ومد ودر مورد دریاچه ارومیه و… . چون ما حافظه ی ضعیفی داریم و پیگیر خواسته هامون نیستیم!
بله موافقم باید این از ما شروع بشه از خود من وبعد بقیه.
زیاد فکر می کنم خیلی از کارایی که می کنم رو اگر تعداد بیشتری بیان و اونام گوشه ای از کارارو انجام بدن موفقیت عمومی بزرگتری به دست میاریم. اگر وتنها اگر افرادی که میان برای انجام دادن کار بیان.
بله امکان اینکه مثلا رفتار محیط زیستی رو همه انجام بدن وحداقل هارو رعایت کنن کلی ما جلو می ریم. مثلا:
-
مسیر هایی که میشه رو کمی زودتر بیان وپای پیاده طی کنن. این کمترین کاره .
-
هر کسی سالی خودشو مجبور کنه به یه تعداد مشخصی درخت بکاره یا از گل وگیاهی نگه داری کنه که من خودم از گل وگیاه نگهداری نمیتونم بکنم و درخت رو ولی میکارم .
-
همه ی ما تلاش کنیم تفکیک زباله رو از خونه انجام بدیم.
-
از وسایل حمل ونقل عمومی استفاده کنیم.
-
به فکر خودمون نباشیم وچیزهای خوبی که میشه رو با بقیه به اشتراک بذاریم و…
مسئله راه کارها نیست به نظرم مسئله دو چیزه: یک ما نتونستیم اینا رو تبدیل به ارزش کنیم. دوم من به خودم میگم شاید شیوه ی کنش جمعی رو خوب بلد نیستیم.
1 پسندیده
خیلی پیاده روی می کنم. یه بار کل اصفهان رو از صبح تا شب پیاده گشتم. یک بار هم از ابتدای نیایش تا میدون بهارستان پیاده رفتم. فاصله میدون انقلاب تا انتهای امیر آباد رو همیشه پیاده روی می کردیم با دوستان. خلاصه خاطرات پیاده روی خیلی زیاد دارم.
از وسایل حمل و نقل عمومی استفاده می کنم با وجود سختی هایی که داره (البته تاکسی و ون هم همینطور).
به رانندگی با خودروی شخصی اعتقادی ندارم. شاید به خاطر همینه که هنوز گواهینامه رانندگی نگرفتم و با قطار و اتوبوس سفر میرم. به نظرم اینجوری خیلی لذت بخش تره.
روی مصرف آب و برق حساسم که هر دوش روی آلودگی هوا تاثیر مستقیم داره.
خیر. تا به حال مطالعه دقیقی انجام ندادم اما در موردش خیلی فکر کردم. به خصوص از زمانی که آسمان آبی و پاک زنجان رو دیدم بیشتر به آلودگی هوا فکر می کنم. منشا این پدیده رو مصرف گرایی و روی آوردن به زندگی شهری (همراه با رشد جمعیت) می دونم.
4 پسندیده
سلام،
تنها کاری که تا بحال در رابطه با این مشکل کردم استفاده از حمل و نقل عمومی بوده. من مدتهاست (شاید بالای 10 سال) که از مترو و اتوبوس استفاده میکنم. در ابتدا شاید بخاطر مسائل مالی و راحتی مسیر و تنبلی کردن بخاطر رانندگی در ترافیک این کار رو میکردم ولی وقتی بهش از دید مبارزه با آلودگی نگاه میکنم حس خوبی بهم دست میده. به نظرم این فکر قابل تبلیغه که با استفاده از مترو و وسایل نقلیه عمومی برای رسیدن به محل کار و تحصیلتون کمترین سهم ممکن رو در مبارزه با آلودگی هوا و بیماری های تنفسی داشته باشیم. یا یه همچین چیزی … .
2 پسندیده