خانم آنا پیات (Anna Pyayt) به همراه گروهشون در دانشگاه فلوریدای جنوبی، سیستمی طراحی کردند که با اتصال به یک وسیلهی در دسترس همگانی، یعنی گوشی همراه، میتونه جایگزین سیستمهای تشخیصی بزرگ و گرانقیمت در تشخیص تعداد زیادی از بیماریها بشه.
این سیستم که جزئیاتش در مجلهی بیوسنسور و بیوالکترونیک چاپ شده، شامل یک میکروکنترلر و چاپگر سهبعدی با هزینه تقریبی مجموعا 40 دلار است که به سادگی به گوشی همراه متصل شده و میتوان همهجا با خود حمل کرد.
این سیستم با نام ملیسا (MELISA) یا موبایل-الیسا (Mobile-ELISA) ، نسخهی به روزیافتهی خواهر گرانقیمت و غیرقابل حملش، ELISA (Enzyme-Linked ImmunoSorbent Assay) هست و تمام تستهای آزمایشگاهی رو که ممکنه هزاران دلار هزینه داشته باشه، تا اینجا با همون دقت انجام میده. این سیستم میتونه آنتیژن بیماریهایی مثل اچ آی وی و بیماری لایم و همینطور سطح بیان پروتئینها و هورمونها رو شناسایی کنه که وجود رفتار غیر طبیعی در اونها نشانههایی از بیماریها و سرطان رو بروز میده. [نیاز به بررسی بیشتر]
اما فایدهی اصلی این محصول این هست که میتونه مراقبت سلامت رو در سراسر دنیا بالا ببره و راه رو برای افرادی که بیشتر نیازمند مراقبت هستند، یعنی افراد سالمند و افرادی که در کشورهای سطح پایین درآمدی زندگی میکنند، باز کنه. ویژگی مقرون به صرفه بودن این محصول به این معنیه تستهای زیستدارویی نباید از دسترس افراد فقیرتر جامعه خارج باشه. همچنین ویژگی قابل حمل بودنش باعث میشه افراد یا پرستارهای شخصی بتونن از این وسیله استفاده کنن و تشخیص یا درمان با سرعت بالاتری اتفاق بیفته.
این محصول بعد از گذروندن بقیهی تستهای سازمان غذا و دارو آمریکا (FDA) به مرحله عرضه عمومی خواهد رسید.
و چه خوب میشه اگر روزی برسه که علاوه بر ابزارهای در دسترس امروزی مثل دماسنج و دستگاه فشارخون که حتی پدربزرگ مادربزرگهامون در اختیار دارن، ابزارهای بیشتری برای تشخیص بیماری دم ِ دستمون داشته باشیم.
اتفاقا این قسمت رو یادم رفت ترجمه کنم که شما اشاره کردین!
از منبع خبر:
امروزه تعداد محدودی وسیله در منزل در اختیارمون داریم: دماسنج، دستگاههای نمایش فشار خون، تست بارداری و دستگاه نمایشگر گلوکز برای دیابتیها؛ پس چه خوب اگه بتونیم ابزارهای تشخیصی بیشتری رو در دسترس داشته باشیم…
فکر کنم برای پیدا کردن جواب این سوالا اول باید سراغ خواهر بزرگه بریم چون گفته که ملیسا همون تست های الیسا رو قراره انجام بده!:
ولی چیزی درباره سرطان اینجا نیست و به بیماریهای دیگهای اشاره شده.
شاید منظورش این بوده که این دستگاه سطح پروتئین و هورمون رو شناسایی می کنه؛ بعد در مراحل بعدی پزشک یا هر متخصصی می تونه از روی این دیتا وجود یا نبود سرطان رو ردیابی کنه.
سرطان رو از این قسمت مقاله فارسی تو خود پادپرس گفتم.
با توجه به لینک ویکی پدیا، الیسا ظاهرا برای تشخیص HIV خیلی مناسبه. و همین طور برای بیماری های شاگاس، مالاریا، و تب دنگی استفاده شده. ولی خب اینها بیماری های خیلی خاص هستن! چه نیازی هست هر کسی یه دستگاه تو خونهش داشته باشه برای سنجش اینها؟!
فکر کنم دوستان بیولوژی بتونن درباره بیماری های احتمالی که با این دستگاه قابل تشخیص هست نظر بدن @roshanak .
پ.ن. راستی اگه به اطلاعات جدیدی در کامنت ها رسیدیم پیشنهاد میکنم مقاله اصلی رو ویرایش کنین، حیفه محتوا تو کامنت گم شه.
همین بیماریها در بعضی مناطق خیلی شایع هستند. و از اون مهمتر اینکه این تستها میتونه قبل از ابتلای بیماری به صورت پیشرفته، صورت بگیره.
توی لینکی که گذاشتین درباره بیماری شاگاس، که منم اولین باره اسمش رو میشنوم، نوشته:
علاوه بر این بیماریها، توی ویکی (قسمت Applications) لیست بیماریهای دیگهای هم نوشته از جمله هپاتیت ب و ث و بیماریهای دیگه.
یه سری بیماری ها تو مناطقی مشخص شیوع بالایی دارن در حالیکه ممکنه برای ما که طرف دیگه ای از کره زمین زندگی میکنیم کاملا ناشناخته باشن مثل بیمارایی که بعد از برگشت از سفر دکترا نمیتونن نوع بیماریشونو تشخیص بدن تا زمانی که مکان مسافرتشون یه سرنخی بده. خب اون وقت یه چنین وسیله ای میتونه سرعت تشخیصو خیلی بالا ببره.
وقت کنم درموردش بیشتر میخونم منم به بحث میپیوندم. الان نزدیک مصاحبه دکتراست