از نسل های قبلی راجع به نوع مصرف دورریزهای غذایی شون پرسیدین؟ از تجربه‌های الهامبخش این نسل بگین … .
در ادامه ی صحبت های پادپُرسی زیر:
این چیزی که می گم فکر کنم هنوزم ادامه داره:
ساخت ترشی و مربا و روش خشک کردن. ما تو حیاطمون یه درخت توت داریم. بی هیچ زحمت خاصی کلی توت میده هر سال. ما هم به موقع جمع کرده و زمستون ها استفاده می کنیم.
قدیمها پدر بزرگ من که باغ انار داشت وقتی تو پاییز انارش فصل چیدن انار تموم میشدمقداری از اونها رو با یسری شرایط خاص دفن میکرد و در نتیجه ماها عید انار داشتیم.
مادر بزرگ من دو هفته یک بار نان درست میکرد و بلافاصله اونها رو خشک میکرد و هر بار که نیاز داشت مقداری از اونها رو اب میزد و استفاده میکرد.
3 پسندیده
یعنی چی؟ چه شرایط خاصی؟ و در چه منطقه ای بودین که زمستونا زمینش مرطوب نمیشده؟
اقعیت اون موقع ها که پدر بزرگم زنده بود برای ما مهم نبود و برای ما مهم شده زنده نیست که بتونه بهمون جواب بده.
بابام شاکی بود که انارایی که یه ماه پیش خریدن پوستش خشک شده، و تعریف میکرد که هر چی گشتم کاه خشک پیدا نکردم تو بازار!
ظاهرا یکی از حربه هایی که قدیمی ها میزدن برای تازه نگه داشتن پوست انار، نگه داشتنش در کاه خشک و یا خاک رس بوده، مشابه کاری که پدربزرگ بهزاد میکردن.
احتمالا نیازی به خاک کردن مستقیم هم نیست و کافیه خاک مناسب داشته باشیم و تو انباری انار رو در خاک خشک در یه جعبه نگه داریم. که هم نور نبینه و هم با فاصله مناسب از هم قرار بگیرن.
