وقتی حرف از این میزنیم که از یک چیزی انتقاد کنیم، اما منصفانه باشه، منظورمون چیه؟ نقد منصفانه چه خصوصیاتی داره؟
من فکر می کنم نقد منصفانه نقدیه که قبلش درک باشه. یعنی اول خودمون در شرایطی که داریم نتیجش رو نقد می کنیم بذاریم، بعد نظرمون رو بگیم. در واقع تمام جوانب رو باید قبل از نقد سنجید. و بعد از تمام این ها علاوه بر گفتن نقد و علتش، باید راه حل اصلاحش رو هم با منطق گفت
فکر میکنم نقد. منصفانه نقدیست که با هدف تخریب مورد نقد انجام نشه
هدف بازتاب مشکلات، کاستی ها و مسائلی صرفا در حریم نقد فکر شده باشه
یکی از مواردی هم که بنظرم برای انجام نقد منصفانه مهم میاد داشتن سطح شناخت کافی نسبت به زمینه مورد نقد است
البته شکل این منصفانه بودن تا حدود زیادی به سطح حساسیت و جدی بودن نقد ارائه شده هم بستگی داره
پرسش
منظور از «نقد» چیه؟
آیا نقد کردن چیزی لزوما به معنی مخالفت با اون چیزه؟
آیا میشه در مقام ِ موافق یا بدون ِ موضع، چیزی رو «نقد» کرد؟
در دیکشنری کمبریج واژهی نقد کردن (Criticize) در دو معنی به کار رفته:
- بیان مخالفت با چیزی یا کسی: to express disapproval of someone or something
- نظر دادن یا قضاوت دربارهی یک کتاب، فیلم، یا هر چیزی: to give an opinion or judgment about a book, film, etc.
آیا منظور شما از واژهی «نقد»، معنی اول، یعنی بیان نواقص و اشکالات در رد چیزی هست؟
مرسی که این بحث را پیش کشیدی
من بیشتر معنی دوم مد نظرم هست
در مورد نقد اولا باید فکر کنیم که آیا این نقدی که میکنیم درست است یا نه، یا فقط نظر شخصی و صلیقه ای مان است، وقتی نقد از نظر من منصفانه است که حد اقل چند تن اندیشمند و آگاه به آن نتیجه برسند که نقد مان از فلان موضوع درست است و در غیر آن بیشتر صلیقه شخصی است تا نقد.
کلمه ی انصاف در نقد،می تونه تاثیر واقعی نقد رو زیر سوال ببره.
نقد وقتی منصفانه س که سازنده باشه، حالا شاید طرف مقابل از این مورد ناراحت،دلگیر و … بشه.
نقد یه موضع خیلی خاص و دقیقه که منتقد خودش باید تسلط کامل بر موضوع نقد رو داشته باشه.