لذات فلسفه ویل دورانت
عجیب عالی بود. سعی می کنم در یک فرصت مناسب بیشتر توضیح بدم.
خیلی وقت پیش خوندم و کتابیه که پر از مسئله و حرف هست برای پادپُرس. امیدوارم الان که ذهنت تازهست در موردش، بنویسی برامون
خیلی خیلی. هر فصل اش می تونه آغاز یک فصل جدید از گفتگو در پادپرس باشه. باید درباره اش نوشت
این کتاب از اوناست که باید تو دوره اول متوسطه درس بدن (یا حداقل معرفیش کنن)
دومین کتاب لیستی که برای یادگیری فلسفه خوندم.
یه کتاب دیگه پیشنهادی از مخاطبان اینستاگرام پادپرس خدمت شما:
«شدن» نوشتهی میشل اوباما
اول بریم سراغ امتیاز گودریدزِ کتابِ «شدن»، ۴.۶ از ۲۵۰هزار رای. این همه رای جالب توجهه و دوست دارم بدونم به خاطر نویسنده ی کتاب هست یا برای متن خود کتاب.
کتاب یه اتوبیوگرافی هست، درباره میشل اوباما همسر رئیس جمهور سابق امریکا. نازیلای عزیز در توصیف این کتاب برامون گفتن:
عنوان کتاب Becoming است، به معنای شدن، اما همانطور که نویسنده در مقدمه کتاب هم اشاره کرده، هدفش از انتخاب این عنوان برای کتاب این است که نشان دهد همه ما در مقام انسانی در حال رشد فقط یک بار دکتر، معلم، مهندس، کارمند یا صاحب هر عنوان شغلی دیگر نمیشویم، بلکه در تمام دوران زندگی خود در مسیر رشدی هستیم و بارها و بارها به نقشهای مختلف درمیآییم. و به همین دلیل پیشنهاد من برای عنوان کتاب «پیش رفتن» است، اما چون ترجمه فارسی آن با عنوان «شدن» چاپ شده است، متن را با همین عنوان پیش میبرم.
کتاب در سه بخش تنظیم شده است:
جزییات کتاب برای هرکسی که علاقهای به دیدن احتمالات گوناگون سیر زندگی بر روی کره خاکی دارد، جالب است. شاید نتوان آن را با عبارت «پشت صحنه سیاست» توصیف کرد، اما بیتردید تصویری از سبکی زندگی است که کمتر از آن دیده یا شنیدهایم. مسلما این کتاب زیرمجموعه سبک ناداستان است، گرچه شاید بهترین نمونه ادبی آن نباشد. آنچه در ناداستان ادبی و یا خلاق، ارزشمند است، صداقت عریان نویسنده و دیدنش به عنوان انسانی آسیبپذیر است که نفس این مساله با سیاست در تناقض است و بالطبع در این کتاب برآورده نشده است.
مینای عزیز در توصیف این کتاب برامون نوشتن:
از ديدگاه من كتاب شدن ميشل اوباما كاملا انگيزشی بود و خواستار داشتن اعتماد به نفس و باور قلبی هر شخص برای رسيدن به آرزوها هستش.
من اين كتاب رو در ماه های اول مهاجرتم مطالعه كردم و بسيار مؤثر بود.
البته اين نظر شخصيه من هستش، گاها اشخاصی فقط به ديد يك زندگی نامه اين كتاب رو ميخونند ولی برای من اين نبود.
برادرم فایل پی دی افش رو داد خوندم. برام جذاب بود جوری که تو خستگی جسمی و ذهنی برگشت از مدرسه، تو فضای پر سر و صدای مترو، نشسته و ایستاده، از رو گوشی خوندم و تمومش کردم. ولی همش حسم این بود که یک فضای موهومی از وقایع تاریخی و شخصیتا ساخته، و به همین دلیل نباید منبع شناخت افراد از مولانا قرار بگیره. فکر نمیکنم این یک نقطه قوت باشه، که مسائل در سطحی ساده سازی بشه که همه خوششون بیاد. بعدش تو کانال سهند ایرانمهر این مطلبو دیدم و به حسم تأیید خورد، البته هنوز کتابی که ایشون معرفی کردن رو نخوندم.
از الیف شافاک تا محمد جعفر مصفا
این روزها کتاب “ملت عشق” الیف شافاک(الیف شفق) را در دستان خیلی ها می توانید ببینید. شخصا همین که می بینم یک کتاب مورد اقبال قرار گرفته است، خوشحال می شوم اما تاسف من از این است که در دنیای زرق و برق و تبلیغات که ظاهر جای باطن و عمق را گرفته است، چنین کتابی در چنین ابعاد وسیعی برای عده ای می شود شاخص شناخت مولانا اما کمتر کسی است که محمد جعفر مصفا را بشناسد.
کتابهای مصفا به خصوص، کتاب “با پیر بلخ”، “تفکر زائد” و "انسان در اسارت فکر"از عمیق ترین کتابهایی است که خوانده ام و معتقدم اگر کسی سر در تمنای فهم مولوی داشته باشد اما روایت مصفا را نخوانده باشد خود را از بدیع ترین و بینظیرترین منظری که به مرغزار اندیشه مولوی ختم می شود، محروم کرده است. امروز که خبر درگذشت استاد مصفا را شنیدم عمیقا بخاطر از دست دادن چنین گوهر یگانه ای تاسف خوردم و تنها آرزویی که می توانم داشته باشم این است که دست کم نسل جوان اگر حتا به صرف یافتن سکون قلبی و طمانینه روحی می خواهد به سراغ مولوی برود دست کم اول مصفا را بخواند و بعد به سراغ الیف شافاک برود.
@sahandiranmehr
با سرعت بالا و با روشی درست محصول یا کسب و کارتون رو آماده کنید
در حداقل زمان اونرو بسنجید و تصمیم گیری کنید
راندمان سازمان رو افزایش بدید
و بدانید که هر تغییر و بروزرسانی مفید نیست. اینها بیشتر برای شما مفیدند تا مشتریانتان
مشاهده میشه که بسیاری از کارآفرین ها و افراد باانگیزه مدت طولانی رو برای آماده سازی یک کسب و کار صرف میکنند بدون اینکه هیچ نگرشی از مقصد داشته باشن.
اونها تیمشون رو تحت فشار قرارمیدن بدون اینکه بدونن این فشار هیچ تاثیری در پیشبرد کسب و کارشون نداره.
در صورتی که میخوایید یک کسب و کار راه بندازید، مسئول یک استارت آپ هستید، رئیس یک شرکت با سابقه هستید و یا رئیس یک سازمان دولتی، پیشنهاد میکنم که حتما این کتاب رو مطالعه کنید.
کتابای خوبی که در 6 ماه گذشته حسابی به وجد آورده منو:
1- کفش باز: داستان بوجود اومدن کمپانی نایکی، از زبون موسسش “فیل نایت”. کتاب واقعاً الهام بخشی بود برام. با لحظه به لحظه اتفاقات کتاب ارتباط برقرار کردم. از ندونم کاریهای که در مسیرش انجام داده و از نحوه تعاملاتش واقعاً کیف کردم. به نظرم فیل نایت خیلی خوب تونسته توضیح بده که چطوری با اعضای تیمش تونستن از هیچی یکی از بزرگترین سازنده های وسایل ورزشی رو بوجود بیاره. جاهایی از کتاب به شرایطشون واقعاً قبطه خوردم: مثلاً تنوع عرضه سهام در آمریکا، شفاف تر بودن قوانین مالی و حقوقی، امکان ارتباطاتشون با بازار آزاد. همه ی اینا به رشد و توسعه ی کارشون خیلی کمک کرده.
2- ذهن کامل نو: کتابیه با محوریت استفاده عملی از نیمکره راست مغز. کتاب واقعاً جالبیه. به نظرم لزوماً حرف جدیدی نمیزنه، فقط تونسته تمرکز بیشتری به استفاده از ذهن طراح(خلاق یا هرچی دیگه) آدم بده.
- چند تا کتاب بعدی رو از تو صندوق خونه کش رفتم؛ اکثراً کتابای چاپ دهه 50 بودن.
3- خاک خوب: داستانیه راجع به جوانی کشاورز در کشور چین در سالهای قبل انقلابشون به قلم پرل باک. داستانش با اینکه موضوع ساده ایه ولی ریتم خیلی خوبی داره و به راحتی نمیتونی بذاریش کنار. با اینکه نویسنده آمریکاییه و فقط در چین زندگی کرده، خیلی خوب و زیبا تونسته فرهنگ زمانه رو بروز بده. به عنوان مثال در لابلای کتاب واقعاً این حس که در زمانهای قدیم زنان چه شرایطی داشتن(با اینکه نکته کلیدی کتاب این نیست).
4- چشمایش: اثر بزرگ علوی. واقعاً یکی از موفقیات اخیرم رو مطالعه آثار قدیمی تر ایرانی میدونم. بزرگ علوی در کتاب چشمایش حسی رو بهت انتقال میده که واقعاً برای یک رمان تو این زمینه بهش نیاز داری. تو بقیه آثارشو این توانایی رو داره.
5- همسایه ها: باز هم موفقیت دیگری برای من! از همون کتابا که باعث میشه سفر کنی به زمانی در قدیم در شهرهای جنوبی ایران.
این کتاب از کتابای مورد علاقه م بوده وقتی خوندمش چندین جا ذهنم کشیده شد و اولینش کمال الملک بودش.چمدان علوی زیاد برام جالب نبود .شامل چند داستان کوتاه بود و در نهایت همه داستانها بر اثر زندگیشون که سخت بوده یا زیر فشار بودن به خودکشی منجر میشه.
نمیدونم اینجا کسی درباره بوف کور صادق هدایت ،صحبت کرده یا نه اما من هر چند بار که از زمان خوندش میگذره دوباره میشینم میخونم.هر بار برام تازه و خوندنیه.بوف کور یه اثری هستش که هیچوقت کهنه نمیشه.دوباره امروز شروع کردم به خوندنش.
چون اثر های سورئالیسمی تقریبا کهنه نمیشن واین اثر هدایت میتونه برای دیگر نویسندگان منشا باشه.از طرفی هدایت خیلی آثار دیگه داشته ولی این اثر خیلی مهم تر هستش.هرچند خیلی ها اونو منفی میدونن و به خودکشی کردن جوانها میدونن ولی من نظرم اینه واقعا کسی که کتاب رو میخونه متوجه نمیشه یه اثر فراواقعی هستش؟
مکتب دیکتاتورها اثر اینیاتسو سیلونه کتاب بسیار جالبی هست برای کسانی که به کتابهای سیاسی و تاریخی علاقه دارن و البته جنبه ی اجتماعی که خیلی از کتابها دارن.
به نقل از نوشته ی پشت کتاب داستان یک جوجه دیکتاتور امریکایی که میره اروپا تا رمز برپایی یک نظام دیکتاتوری رو از آلمانی ها و ایتالیایی ها یاد بگیره و در امریکا اجرا کنه! و برای این کار پای درس کسی میشینه که عمری رو در مبارزه با فاشیسم گذرونده!!!
کتاب شکلگیری علم اسلامی نوشته مظفر اقبال و ترجمه محمدرضا قائمینیک و چند مترجم دیگر از انتشارات وزین ترجمان.
کتاب پیرامون دورههای سهگانه علم اسلامی (700-1800 ، 1800-1950 ، 1950 - اکنون) ، چگونگی و رشد علم اسلامی و انتقال علم از جهان اسلام به غرب است.
اصل و اساس کتاب این است که نویسنده با ادله تاریخی و منسجم خود ، دو عنصری پنداشتن علم و دین را رد میکند. به عبارتی نویسنده با تصدیق تناقض علم و مسیحیت ، بسط دادن تناقض علم و اسلام را مردود دانسته و متفکرین مشرقی و مغربی در این خصوص را به چالش میکشد که ترجمه و بیان متون غربی در تقابل علم و دین و تنها حذف کلمه مسیحیت و کلیسا و قراردادن کلمه اسلام ( و حتی بودیسم ، هندویسم و …) نمیتواند صحیح و معقول باشد.
کتاب مصاحبه ی علی بنو عزیزی با شاهرخ مسکوب که اسم کتاب در واقع کارنامه ی ناتمام سیاست و فرهنگ ستش.خیلی کتاب خوب و دلچسبی بود و با وجودی که حدود279 صفحه بود ولی زمان میخواست برای فهمیدنش و فکر کردن به گفته های مسکوب.شاید من اینطور فکر مینم و اونایی که اهل مطالعه فراوون تر هستن و یا اهل سیاست براشون ساده بنظر برسه.
کتاب خوبه بنظرم همون سوگ مادر (شاهرخ مسکوب)و جوی و دیوار تشنه(ابراهیم گلستان)خیلی خوب بودن.
کتاب آزادی و خیانت به آزادی نوشته آیزایا برلین ترجمه عزتالله فولادوند.
در این کتاب برلین به بررسی عقاید هلوسیوس ، روسو ، فیشته ، هگل ، سنسیمون و دومیستر میپردازد(تحت عنوان شش دشمن آزادی) متفکرانی که از آزادی مطلق به بردگی مطلق رسیدند.
اگه بخوایم مثال بزنیم میتونیم بگیم که از اندیشه هگل دو جریان سیاسی در قرن بیستم متولد شده و به قدرت میرسند: نازیسم در آلمان ، کمونیسم در روسیه. به کنایه میگن جنگ جهانی دوم از 1941 به بعد (زمان حمله آلمان هیتلری به شوروی) ، دعوا بین شاگردان هگل بوده!
یا در کتاب از هاینریش هاینه نقل میکند که چنین میگوید(در سال 1834): «فیشتهایهای مسلحی خواهند آمد که بر ارادههای متحجر و متعصبشان نه ترس کارگر میافتد نه منافع شخصی»
فیشته در اندیشه خودش از شخص به نیروی فراشخصی به نام ملت و نژاد میرسه. میگن هیتلر از عقاید فیشته در خصوص ملت آلمانی تاثیر پذیرفت.
نیمدانگ پیونگیانگ از رضا امیرخانی.
سفرنامه امیرخانی به کرۀ شمالی شامل دو سفر. با آشنایی قبلی چندان چیزهای عجیبی نداره، همونطور که انتظار داریم پیش میره و البته همزات پنداریش با تحریم کمی تنه به سانتیمانتالیسم ادبی میزنه.
خانهای با شیروانی قرمز: گفتگو با عباس کیارستمی و آیدین آغداشلو از مرجان صائبی
صحبتهای معمول همراه با تبختری که ازشون انتظار میره و البته توی ذوق آدمی میزنه، با توجه به افشاگریهای #MeToo پیرامون آقایون کنجکاو شدم بخونم. که واقعاً چیز زیادی نداشت.
اخبار را دنبال نکنید از رولف دوبلی
از رولف دوبلی کتاب هنر شفاف اندیشیدن رو خونده بودم و بهنظرم کتاب جذابی میاومد. با توجه به حجم کمش و البته اعتیاد به اخبار مشتاق شدم بخونم و متاسفانه به غایت کشدار بود. این بدیهیات رو میشد در جستاری خلاصه کرد و نیازی به صد و اندی صفحه نداشت.
مغازهی خودکشی از ژان تولی
ایدۀ خوبی که خراب شد. به نظرم میتونست خیلی بهتر پیش بره. شاید مشکل از ژانر سنیش بود یا از ترجمه. ولی در کل بد نبود.
هزارتوی سعودی از کارن الیوت هوس
کتاب کمی قدیمیه ولی با خوندنش میشه به درک خوبی از تحولات چند سال اخیر عربستان داشت. گرچه خیلی از اطلاعات رو ما خاورمیانهای میدونیم و شاید باهاشون همذات پنداری کنیم.
ممنون، فقط به نظر میرسه بیشتر کتابای ناخوبی که اخیرا خوندین رو معرفی کردین. اگه کتاب خوبی خوندین که ارزش خوندن داشت هم حتما بهمون بگین
من بخشی از رواندرمانی اگزیستانسیال و خوندم. دربارهی چهار اضطراب وجودی انسانها یعنی مرگ، تنهایی، پوچی و … صحبت میکنه. انگار همونه که دنبالش بودم. خیلی خوبه