به‌به چقدر ایده 
وقت ایده درو کردن رسیده! یک ضرب المثل پادپُرسی میگه: «اگر ایده نداری برای چالش، واستا وسط کار بیا ببین از بقیه ایده‌ها چی میاد به ذهنت» 
من برای ایده اولیه با کمترین خرج ممکن، پیشنهادها رو از همه ور میدارم که عدالت رعایت بشه
- میز و نمیکتها رو همسان کنید واقعا حس بی‌توجهی در چنیش کلاس کاملا مشهوده:
برگرفته از پیشنهاد لاله،
سعی کنید توان تحرک در چینش کلاس ایجاد کنید، نمیدونم لزوما با متحرک بودن میز و نیمکتها یا استفاده از صندلی برای توان تغییر جا به شکل حداقلی.
بوردها رو از ته کلاس بردارین چون هیچ نکته مثبتی در وجودش نیست! اگر بتونین در دیوارهای کناری برای بوردها جا پیدا کنین، اون موقع یکی از ابزارها قوی رو فعال کردین. از این ابزار خیلی میتونین استفاده کنین:
- نظرخواهی و پیشنهاد
- نوشته‌های جذاب مربوط به درس مثلا دانش‌آموزی داستان ریاضی بنویسه یا مسئله ریاضی طرح کنه و اونجا بزاره.
و خیلی از کارها که میتونه حتی به شکل این سئوال از طرف شما برای کلاس مطرح بشه: «دوس دارین با بورد چکار کنیم؟»
عکسی که از پنجره‌ها آوردین کمی داستان نورپردازی رو بغرنج میکنه. البته
این توضیح نشون میده که حلش به این سادگی نیست. به نظرم خیلی ساده از روشی برای تدریس استفاده کنین که کیفیت روشنایی کلاس رو حفظ کنه مثلا تخته یا وایت بورد احتمالا این مشکل رو نداشته باشین. اصراری برای استفاده از این روش برای تدریس هست؟ (من تا حالا با تخته هوشمند سروکار نداشتم راستش. کمی عجیبه که توی دانشگاهها کمتر از مدارس رایجه!)
از عکسها آخری که گذاشتین، معلومه که فضا بسیار محدوده و مثلا به راحتی جا برای کمد و میز معلم نیست. پیشنهاد میکنم مینیمال باشین: فقط ابزار بسیار ضروری رو در کلاس نگه دارین و برای باز شدن فضا، از وسایل تا حد امکان کم کنین.
یک سئوال که شاید کمی عجیب باشه: نیمکتها رو نمیشه از وسط نصف کرد؟