تو یه سفر داخل شهری ساده با اتوبوس در زنجان، حداقل نصف جمعیت اتوبوس هم مسیر رفت و هم مسیر برگشتم بالای شصت سال بودن. و به طرز جالبی هیچ کدومشون هم جای نشستن نداشتن و اگه میخواستن بشینن هم اتوبوس این همه جای خالی نداشت!
در حالی که شهرگردی تو زنجان با تاکسی خیلی راحت و نسبتا کم هزینه س، صندلی های اتوبوس قدیمی و سفتن و راحت نیستن، و در ضمن اتوبوساش پله هم زیاد دارن.
آیا میشه یه جوری موقعیت رو به نفع پدربزرگ-مادربزرگ ها برگردوند که با خستگی و کوفتگی کمتری به گشت و گذارشون در شهر برسن و مجبور نباشن همه ش تو خونه به افق ها چشم بدوزن؟
حس اعتماد و شفافیت رو هم به این دلیل اضافه کنیم: یک فرد مسن میدونه کجا میتونه سوار اتوبوس شه و کجا میتونه پیاده شه، این شفاف بودن مسیر احساس آرامش میده به افراد.
تفاوت کرایه یه کورس تاکسی با همون مسافت اتوبوس چقدره؟
دو نسل قبل ما حتی پدر مادرهای خودمون اگه دقت کنید خیلی در مخارجشون دقت می کردن چون امکانات و رفاه و حتی پول خیلی در درسترسشون نبوده. یعنی همیشه عاقبت اندیشی می کردن. توی جنگ بودن و دوره زیادی از زندگیشون رو در عدم امنیت مالی و ختی جانی گذروندن.
بابای خودم تعریف می کرد که سال 68 حتی نفت رو مجبور بودن قاچاقی بخرن برای گرم کردن خونه ها. این مدل ادمها و مخصوصا ادمهایی که در مناطق خشک و کوهستانی تر که منابع خوراکی سخت تر از مناطق مرطوب و معتدل پیدا میشن خیلی در مخارجشون دقت می کنند. گاهی حتی با این که اذیت میشن هم ممکنه به خودشون اجازه میدن که به جای سه هزار تومن کرایه تاکسی 800 تومن کرایه اتوبوس برای یه مسیر بدن ( یه مسیر معمولی در تهران رو مثال زدم ) در ضمن این که اونا این استدلال رو هم ممکنه بکنند که ما که عجله ای نداریم! پس راهی رو انتخاب می کنیم که کم هزینه تر باشه از منظر مالی
باید از خودشون بپرسی مستقیم . بالایی ها حدس بود کلا
اما امروز یه تجربه هم داشتم خانم مسنی توی اتوبوس بود که برای 25 تک تومنی هم با راننده چونه میزد چون ترفند بخش خصوصی اینه که اگه کارت بلیط داشته باشی کرایه ات میشه 800 تومن اگه نقدی بدی میشه 975 تومن ! این ترفند واسه تشویق مردم برای استفاده از کارته فکر کنم
من هم اگه یه پیرمرد زنجانی بودم اتوبوس رو ترجیح می‌دادم چون اتوبوس‌ها کندتر از تاکسی‌ها هستند. خیلی از پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها برای گشتن شهر دنبال یه بهانه هستند و معمولا کار جدی‌ای ندارند، فقط میخوان وقت‌های خالی‌شون رو پر کنن. اگه با تاکسی برن به این هدف نمی‌رسن.
یک شعری هم هست که این احساس رو به درستی منتقل می‌کنه:
رسیدیم و رسیدیم … کاشکی نمی‌رسیدیم
تو راه بودیم خوش بودیم … سوار لاک پشت بودیم
