در تحلیل زیر چکیده مطالب مطالعه شده قبلی و مشاهدات تجربی خود را از صنعت خودروسازی ایران ارائه داده ام. در این تحلیل کوتاه، به دنبال نقاط کلیدی هستم که با توجه به آن می توانیم امیدوار باشیم که در تولید خودرو داخلی به سطح جهانی برسیم.
تجربه تولید موبایل داخلی، پیش رویمان است که همانطور که میدانید خیلی زود به شکست انجامید.
در عین حال، در یک مقایسه متفاوت، در ورزش نمونه های زیادی مثل فوتبال، والیبال، وزنه برداری وجود دارند که نشان میدهد اگر عزم کافی برای پیشرفت وجود داشته باشد میتوان حتی در عرصه جهانی حرفهایی برای گفتن داشت.
چرا خودروسازی؟
سیاستگذاری کلان کشورها معمولآ پیشینه‌ای تاریخی دارند؛ در حوزه اقتصادی این باور وجود دارد که کشورهای در حال توسعه مانند ایران بایستی اقتصادی با محوریت یکی از دو حالت زیر داشته باشند:
- کشاورزی
- صنعتی
اگر بپذیریم ایران رویکرد صنعتی دارد، احداث شرکت‌های خودروسازی، صنایع فولاد، نفت، پتروشیمی و البته معدن، سنگ معدنی و فلزات و صنایع وابسته از بارزه های این رویکرد و دیدگاه است.
عده ای از منتقدان میگویند انحصاری بودن خودرو باعث ضعف شده است؛ حرف نادرستی نیست ولی باید توجه داشت که سیاست اقتصاد ما این بوده که صنعت-محور باشیم، اما حالا این صنعت را به حال خود رها کرده ایم و توقع داریم با ورود خودرو خارجی رقابتی شده و یک شبه خودرو روز دنیا تولید کنیم 
1. رشد موزون تکنولوژی: شرط لازم برای تولید داخلی خودرو
خودرو از آن دسته صنایعی است که طی صد سال اخیر رشد و بسط زیادی در دنیا داشته و لازمه ی آن یک تکنولوژی قوی و کارآمد در تمام حوزه های مرتبط با خودرو؛ از قبیل طراحی مدرن، صنایع الکترونیک و رباتیک، صنعت فولادی و آلیاژی، صنعت شیمی و رنگ خودرو و … بوده، که همه اینها نیازمند یک فناوری به روز و کارآمد و صد البته مدیریت مهندسی قوی برای در ارتباط نگاه داشتن این عناصر کنار همدیگر است.
کشورهایی مثل کره جنوبی صنعت خودروسازی را در حدود 45 تا 50 سال پیش با ایران شروع کردند و در حال حاضر در جایگاه برتر جهانی ایستاده‌اند.
کشور کره در تمام حوزه‌ها در صنایع مرتبط به طور موزون رشد داشته و آنچه که ما به عنوان خودرو میبینم ویترینی از تکنولوژی بکار رفته و صرف شده در کشور کره‌جنوبی است.
درکشورهای دیگری مانند هندوستان، مالزی و ترکیه خودروسازی شکل گرفته، ولی میبینید که توان رقابت با کره و ژاپن یا فرانسه را ندارد؛ چرا که صنعت خودرو فقط در یک بستر درست و هم تراز با صنایع دیگر میتواند رشد کند.
2. تعامل با خودروسازی جهانی: شرط کافی برای تولید خودروی داخلی
لزوم تعامل با خودروساز جهانی و انتقال تکنولوژی بر کسی پوشیده نیست. متاسفانه این امر در کشور ما به دلایل مختلف از جمله:
- دولتی بودن بخش اعظم خودروسازی،
- صدمه دیدن از تحریمها و محدودیتها،
- سلیقه‌ای و سیاسی برخورد کردن با مدیریت و سیاستگذاری کلان در این حوزه
به درستی رخ نمی دهد و همین نکته مانع پیشرفت کافی خودرو شده است.
یک کلام ختم کلام
ارتقا صنعت خودرو مستلزم یک عزم ملی، پشتیبانی علمی و تحقیقاتی و البته ورود تکنولوژی روز دنیا و بومی سازی آن میباشد.
از شما دعوت میکنم تحلیل خود را از چشم انداز تولید خودرو در ایران بنویسید و مشتاق دیدگاه ها و نظرات ارزشمندتان هستم.
