دنباله‌ی موضوع چجوری میتونم برنامه‌ریزی هفتگی بهتری داشته باشم؟
تا حالا بارها خواستم که کارهای خودم در خونه به انجام برسونم. برای این کار هم تا الان برنامه های زیادی رو هم نوشتم و هم تا حد خوبی انجام دادم. ولی نتیجه در نهایت همیشه یک چیز بود: “به هیچ وجه نمیتونم تمرکز لازم جهت کار کردن رو در خونه داشته باشم”
تجربه‌ی شما چی میگه؟ آیا تا حالا شده از کار کردن در منزل راضی باشین؟ اگه نه، دلایل این مشکل چیا بودن؟
این عکسی که گذاشتی دقیقا وضعیت منه تو خونه! اتاقا جا نداره و میز کار من وسط هال و پشت به تلویزیونه. اما یکی از مهم ترین چیزهایی که به تمرکز من در خونه کمک میکنه اینه که به بقیه میگم منو ندید بگیرند. یعنی من قرار نیست با بقیه شام و ناهار بخورم و یهو وسط کارم بلند بشم (البته نه همیشه اما روزهایی که خیلی کار دارم واقعا اذیت میشم) دوم این که تا حد امکان توجهمو از همه چیز دور می کنم و فقط و فقط به کارم فکر میکنم. خیلی وقت ها حرف های بقیه رو جواب نمیدم تمرکزم نپره. بقیه اولش اذیت می شن اما بعد عادت می کنند. و هیچ وقت کارت رو نصفه ول نکن از پشت میزت بلند شو! این سمه خطرناکیه! تو خونه برگشتن سر کار سخت تر از محل کاره. کارت رو به مثلا 5 تا پروژه ریز تقسیم کن و تا زمانی که پروژه 1 تموم نشده به هیچ عنوان بلند نشو! این کار خیلی جوابه
منظورتون از کار با احتمال زیادی نقاشی کردن نیست ولی من تجربه مو از نقاشی کردن تو خونه میگم.
با گذاشتن یه هدفون و گوش دادن به چیزی که دوست داری همه چی تمومه و میتونی تا ساعت ها پای کارت بمونی و روش تمرکز داشته باشی.
منظورم از کار کردن هرچیزی که نیاز به تمرکز بالا داره هست. مثلاً درس خوندن واسه کنکور یا امتحان، کار بر روی پروژه ارشد یا تز دکتری و… خودم معمولاً تو فضای خمنه یه حس اسارتی بهم دست میده و این اذیتم میکنه ولی بیشتر از این حس اسارت موانعی که باعث میشه نتونم تمرکز کنم غالباً اینها هستن: یخچال- خانواده- تخت خواب و جای استراحت، لباس راحتی.
شاید بهتر باشه سوالم رو اینطوری عوض کنم:
مثلاً خودم واسه اینکه بتونم به موانع زیاد راحت بودن تو خونه غلبه کنم، با لباس بیرون سعی کردم تو خونه بگردم، که کار خنگولانه ایه:
فقط باید یه اتاق کار داشته باشی که در آن فقط لوازم کارت باشه و هیچ صدایی از بیرون از اتاق نتونه تمرکزت رو بهم بزنه