چند وقت پیش توی اتوبوس واحد یه خانمی کنار دست من نشسته بود ، سه تا شکلات خورد و پوسته هاشو پرت کردن از پنجره بیرون. خیلی دوست داشتم مستقیم بهش بگم که این کار درست نیست. اما جرات نکردم. فقط گفتم پوسته شکلاتتون رو بدین من نگه دارم توی کیفم بعد می ندازم توی سطل اشغال
اونم فقط بد بد نگاه کرد و چیزی نگفت.
توی این موقعیت ها بهتره چه کار کنیم ؟ سکوت کردن که درست نیست. گفتنش هم خیلی وقتها موثر نیست. طرف مقابل جبهه می گیره … 
بستگی داره شخص مقابل چه شرایطی داره؟ شما رو می شناسه؟غریبه هست؟ سنش چقدره؟ معیار اینکه یه نفر کارش اشتباه هست چیه؟ شاید این از دید شما هست که کار این فرد اشتباهه.
اما مسائلی که به لحاظ عرفی میشه سنجید که اشتباه هست : مثل ریختن زباله یا مصرف غیر صحیح اب و انرژی
اگر فرد از نزدیکان و خانواده باشه باهاش صحبت می کنم و در اغلب مواقع هم جواب میده اگر منطقی باشه (تا به حال موفق شدم چندین نفر رو در اطرافم ترغیب به تفکیک زباله کنم).
اگر هم غریبه باشه طرف: مثلا سر همین ریختن زباله جایی غیر از سطل، اگر بچه باشه راهنمایی و صحبت و دوستی و اگر بزرگ باشه شخصا بر میدارم با مقداری 
.
ولی شرایط طرف خیلی مهم هست.
یه توصیه به همه: حتما یه دور فیلم “نارنجی پوش” مهرجویی رو ببینید.
من فکر کنم اگه قانونی بر علیه کارش نیست ادم حق دخالت نداره. هرچند ممکنه خیلی دیدگاه تندی به نظر بیاد ولی باید بپذیریم عرف هرچقد هم درست باشه اختیاریه. پذیرش ازادی دیگران در حالی که ما باهاش مخالفیم نشانه ای از تمدنه!
Society is like a stew. If you don’t stir it up every once in a while then a layer of scum floats to the top. Edward Abbey
اگه قرار باشه همیشه سکوت کنیم میشیم شبیه اون هم سفرهای توی قایق که یه نفر تمایل داشت سمتی که خودش نشسته بود رو سوراخ کنه.
خیلی وقتها خیلی قوانین رو افراد دولتی وضع نمی کنند. اینا فقط بازی با کلمات هستن. نیازمند اگاه سازی هست. بیشتر کارهای اشتباهی که انجام میدیم رو گاهی خبر نداریم که اشتباه هستن.
گاهی هم برعکس میدونند که اشتباه اما توی ذهنشون جا افتاده که کارگر شهرداری پس چه کاره ست؟
یه روزی همه اینا تبدیل میشه به قانون اما تا اون روز بهتره ادمها مراقب هم دیگه و خونه شون باشند .
میشه به بچه ها اموزش داد. توی پارکها دیدم که بچه هایی با سر و وضع خیلی مرتب که نشون میده اراستگی شخصی براشون مهمه، اشغالهاشون رو می ریزن زمین، و بزرگتر کنار دستشون ککشون هم نمی گزه. این یعنی هنوز نفهمیدیم خونه یعنی چی
قرار نیست همیشه سکوت کنید. ولی حرف روی ازادی آدماست. سیستم جامعه (قانون) کمبودهای خودش رو داره. عرف قانون نیست. اگر که الزامی و اجرائی (دومی مهمه: قانون باید قابلیت اجرای دقیق داشته باشه ) بشه، باید جامعه به این نتیجه برسه که قانون بشه اون مسئله.
این نظر شخصیه: اگر که از طریق عرف تبعات رفتار بد رو کاهش بدید باعث میشه جامعه نسبت به اهمیت موضوع ناآگاه باقی میمونه چون نتایج بد رو نمیبینه تا برای از بین بردنشون قانونگذاری کنه.
توی جوامع مدرن راههای زیادی برای بیان عقاید هست که ادما از اون طریق جامعه رو میبرن به سمت اهمیت موضوع میبرن مثل NGO.
فکر کنم فعل جمله جا افتاده
درسته. چون عرف تا مقدار زیادی میتونه شامل و حاصل برداشت شخصی و سلیقه ای افراد باشه، همیشه ممکنه ما رو به سمت یه موقعیت بهتر نبره و ممکنه باعث بدتر شدن اوضاع بشه. از این زاویه بهش نگاه نکرده بودم!!!
حرمت نهادن، نکوداشت، بزرگ داشتن برابرهایی برای احترام هستند
شما برای کسی باید احترام قائل باشید که رفتاری مثبت از او سر بزند پس بهتر است از واژه ای دیگر برای بیان هدف خود استفاده کنید به عقیده ی من بهتر است این سوال را بپرسید که چگونه میتوان قاطعانه با کسی که کاری اشتباه می کند برخورد کرد؟
حال در جواب باید بگویم نیازی به این نیست که خشمگین شوید و با صدای بلند برخوردی نامتعارف با این اشخاص داشته باشید . راه حل اینکار این است که با حفظ آرامش و خونسردی خود با جمله ای که با من شروع میشود از وقوع این عمل ابراز نارضایتی کنید برای مثال میتوانید بگویید من حس میکنم این رفتار اشتباه شما بر نظافت شهر تاثیر منفی میگذارد لطفا این کار را انجام ندهید . در صورتی که به گفته ی شما اهمیتی نداد یا جوابی زننده به شما داد تا زمانی که به شما صدمه ای وارد نمی شود میتوانید با او بحث کنید اما اگر حس میکنید که در مقابل حرف شما مقاومت میکند بهتر است از ادامه ی کار صرفه نظر کنید (هیچوقت با یک احمق بحث نکنید و برای زمان و عمر خود ارزش قائل باشید و آن را تلف نکنید)
روش منطقی و خوبی رو پیش‌نهاد دادید، امّا تجربه بهم ثابت کرده که حتی این روش هم در اکثر مواقع شکست می‌خوره. من فقط تونستم به نزدیکانِ خودم مسائل این‌چنینی رو بفهمونم. البته تجربۀ غیر از این هم داشتم، البته فقط یک‌بار که چندتا نوجوان داشتند آشغال می‌ریختند بدون اینکه بهشون چیزی بگم، جلوشون خم شدم آشغال‌ها رو برداشتم انداختم توی سطل که خودشون شرمنده شده‌اند و ضمن عذرخواهی، کل آشغال‌های اون منطقه رو جمع کردند :))
میزان عملکرد این روش به میزان اعتماد به نفس و جرئت شما باز میگردد نباید از خودتان انتظار داشته باشید بار اول بهترین صورت این روش را انجام خواهید داد بلکه به مرور زمان میتوانید جرئت و قاطعیت خود را در انجام امور افزایش دهید .اگر نمیتوانید این روش را انجام دهید باید مشکل را ریشه ای بررسی کنید که چرا نمیتوانید آن گونه که باید عمل کنید برای مثال شاید هراس اجتماعی باعث می شود شما در جامعه نتوانید عملکرد فکری خوب داشته باشید و برای اینکه از حقوق خود دفاع کنید دچار اضطراب و وحشت می شود. اگر اینگونه هستید بهتر است مقالاتی در زمینه روش های درمان هراس اجتماعی را مطالعه کنید.