تقریباً یک روز کامل از محدود شدن دسترسی به تلگرام می‌گذره. در این مدت احتمالاً خیلیامون دچار حس کمبود شدیم. برای خودم این حس کاملاً به این برمی‌گرده که دسترسیم به خیلی از آدما محدود شد. به اضافه اینکه اخباری که به دنبال خوندنش بودم، دیگه به دستم نمی‌رسید و سایر اخبار هم به ضد و نقیض و ناقص بود. از قیمت ارز تا تعطیلی مدارس و …
جالبترین مشاهده‌ای که داشتم هم دیدن دوباره ارزشمند شدن پیام اس ام اسی بود. در مترو اتوبوس افراد کمتری گوشی بدست بودن، البته تعاملی بین آدمها صورت نمی‌گرفت و افراد بیشتر دمغ بودن. شاید بتونم اسمش رو بذارم “شبی بدون اینترنت”. گویی یکی از نزدیکترین آشناهامون دیگه کنارمون نیست.
خوب مشاهدات شما چی میگن؟ سعی کردین تو این مدت با دقت بیشتری به اطرافتون دقت کنید یا دلهره و هراس از آینده مانع این امر شده بود؟
داخل شرکت ما خیلی از امورات مثل تاییدیه گرفتن فاکتور ها و ارسال فاکتورهای واریز مشتریان و خیلی خدمات مفید از طریق تلگرام انجام می شد که به نظرم با انجام فیلتر کارای ما مختل شده و زمان مصرفیمون افزایش پیدا کرده و کلا منتقل شدیم به عصر بوق… همیشه ترسم از این بود که اگر بر اثر اتفاقی قطع شیم از تلگرام بایستی چکار کنیم؟
احتمالا خیلی از کسب و کارها خوابیده
دیگه کانال انجمن رو نمی تونم آپدیت کنم و ارتباطاتمون مختل شده
هماهنگی هامون در مواقع ضروری باید برگرده به عهد شاه سلطان حسین
چه کاریه اصلا تو یه کشور داغون جهان سومی وابستگی به ابزار ارتباطی … بهتره بریم سمت پیام با اسب و دود و کبوتر
فی الجمله اعتماد مکن بر ثبات دهر
کاین کارخانه‌ایست که تغییر می‌کنند
دنبال یه نرم افزار ارتباط تیمی هستم که بتونیم به راحتی جایگزین تلگرام کنیم. مخصوصا که اخیرا ایمان آوردم تلگرام راه مناسبی برای ارتباط تیمی نیست و مثل این هست که از چاقو برای اره کردن درخت استفاده کنی!
دنبال کانال بهتری برای پروموشن پادپُرس هم هستم. چون به شکل شهودی این رو هم مطمئنم که تلگرام ابزار پروموشن چیزی از جنس پادپُرس نیست. و تنها دلیلی که تلگرام رو انتخاب کرده بودیم، این بود که ابزار خاصی به ذهنمون نرسیده بود و همه از تلگرام استفاده میکنن.
زمان بیشتری در طول امروز در دسترس داشتم، و این خیلی برام ارزشمند هست. مخصوصا که کانال ارتباطی با سایر اعضای تیم داریم (این کانال سرعت ارتباطش کندتر از تلگرام هست) و ارتباطا از بین نرفته. انگار که تو تلگرام یه چیزی هی تحریکت میکنه بیا خوش و بش کنیم و حرف بزنیم. با اینکه اکثر حرفامون تو تلگرام از جنس کاری بود، ولی میتونم بگم اگه ابزار تعامل تیمی‌مون تلگرام نباشه، خوش و بش‌های اضافه به اندازه الان کم میشه!
پ.ن. در این زمینه که تلگرام به یه شکلی تحریکت میکنه به چیت-چت یا خوش و بش، تقریبا با این نظریه موافقم که سبک وجود داشتن تلگرام طوری طراحی شده که آدما رو به حرف زدن بیشتر بندازه. یعنی فکر میکنم رفتار آدما در تلگرام تا حد زیادی به طراحی کاربری اون مربوط میشه و نه خواسته‌ی خود آدما به تنهایی.
هم دانش و اتفاقات روز مربوط به نجوم و هم اطلاع رسانی برنامه های عمومی یاتبلیغ برگزاری دوره ها و رصدهامون.
عصری داشتم فکرمی کردم قبل تر ها که تلگرام نبود چه می کردیم و یاد سختی که متقبل می شدم می افتادم: گاها باید به 90 تا شماره اس ام اس میدادم و از بقیه هم درخواست می کردم تبلیغ دهان به دهان کنن. تازه پخش پوستر که از اینام سخت تر می کنه کاررو… بری دنبال مجوز و بری مدارس و …
خیلی جاها جای روزنامه رو گرفته بود و واقعا از بعضی مقالات لذت می بردم. درسته میشه از طرق دیگه هم بهشون دست یافت اما خب فکر نمی کنم به سهولت تلگرام در اختیار بقیه عموم جامعه هم قرار بگیره…
اتفاقی که بعد از فیلتر شدن تلگرام واسه خود من رخ داده اینه که این ابزار خیلی خیلی زیاد تبدیل شده به پیام رسان. به هر حال افرادی بودن و هستن که نیاز هست باهاشون در تماس باشیم و تنها راه اتصالی بینمون تلگرام بود. خوب هنوز هم با استفاده از ابزار کمکی میشه بهشون پیام داد و یا ازشون خبر گرفت.
منم مشاهده‌ای مثل مشاهده‌ی شما داشتم. افراد خیلی کمتر گوشی دستشونه و بیشتر تو دنیای واقعی رفت و آمد میکنن. مثال بارزش هم بزرگترای خونواده که کار با فیلترشکن خیلی راه دستشون نیست.
من به طور عجیبی از تلگرام بدم میاد. انگاری هوو یا اصن جلسومه فساد میدیم این ابزار رو. در واقع همون حسی که ب وایبر داشتم. (البته من زمانی به فضای مجازی پا گذاشتم که وایبر داشت از رده خارج میشد.)
البته این حس شاید از اونجا ناشی میشه که من زمانی تلفن هوشمند خریدم که همه دوستانم از قبل داشتن و ارتباطات سمت رسانه های جدید مثل تلگرام رفته بود و من از این داستان خیلی عقب بودم. همینطور هر بار سر میز میشستم با دوستام همشون یه تلفن در میاوردن و برای یه نفر که خارج از جمع ما بود (شاید در یک جمع دیگه) پیام می فرستادن و از کنار هم بودن قافل بودن.
به علاوه من ترجیح می دم به افراد زنگ بزنم و صداشون رو بشنوم تا براشون پیام بفرستم.
استفاده من از تلگرام و اینستاگرام بیشتر برای فرستادن جوک بود
احتمالا فیلتر شدن تلگرام بتونه برای پادپرس فرصت باشه تا تهدید، حداقل در کوتاه مدت
قطعا برای رشد و پیشرفت تکنولوژی چنین اختلالی یه قدم بزرگ رو به عقب است چون نشان از اسیب پذیری بالای زیرساخت های دیجیتال در یک کشور داره و در استفاده مردم از ابزارهای دیجیتال که آینده کسب و کار هاست مانع ایجاد میکنه.
رو نمی تونم آپدیت کنم و ارتباطاتمون مختل شده
