چند روز پیش ما یه ماشین صفر از ایران خودرو تحویل گرفتیم . همزمان هم یه اقایی داشتن ماشینشون رو تحویل می گرفتن.
هردو ماشین اشکالاتی داشتن که همونجا بخش خدمات اشکالات رو برطرف کردن
ماشینی که ما گرفتیم درب صندوق عقبش بسته نمیشد. ماشین دیگه برف پاک کنش کار نمی کرد.
خب اگه اینا قابل درست شدن هست چرا همون موقع تولید درست تست نمی کنند. چون اگه قابل بهبود نبود، یه نماینده این بیرون نمیذاشتن. چرا این سیستم انقدر باگ داره؟
چون شرکت زیان ده با هزینه سربار و نیروی کار اضافی زیاد که ماشین را با چند برابر قیمت به مردم قالب میکنه و دولت حسب نیاز چند تریلیون وام تو اوج نداری بهش میده، هیچگونه تعهدی نسبت به جامعه خودش احساس نمیکند، چون مدیران و هیات مدیرش چند صباح می آیند حقشانو میگیرند و می روند، در واقع شرکت مثل دنیا بی صاحب و محل گذره
رقیبش سایپا، شرکت های خودروسازی و … مشکل اصلیش اینه که مدیران فرمایشی، شرکت را محل گذر و کسب درآمد زود گذر میدانند، عدم وجود مسیر شغلی مناسب جهت شغلهای راهبردی، انتصاب های سفارشی، عدم رابطه بین تاثیر کیفیت یا کارایی بر زندگی کاری و شغلی افراد و مهمترین مسئله دولتی بودن آن است و هزاران عیب دیگر
#پرسش
به عنوان یه خریدار از شرکتی مثل ایران خودرو چه انتظاری داریم؟
برای اینکه محصول ایران خودرو تبدیل به محصول اولیه ی راضی کننده ای بشه، چه راهکارایی برا مرحله ی تست محصول توسط افرادی خارج از کارخانه وجود دارد؟
اگه شما مدیر ایران خودرو بودین چه راه حلی برای مشکلات کوچیکی که در حین ساخت و به دلیل نبودن تکنولوژی های لازم برا کنترل کیفی محصول وجود داره، به ذهنتون میرسید؟
#پیشنهاد
شاید یه سری تست کننده ی محصول بتونن به بهبود کیفیت اولیه ی محصولات ایران خودرو کمک کنن. کسانی که در ازای هزینه ای که از کارخونه دریافت میکنن، حاضرن بیان و از ماشین های صفر در حد مشخصی استفاده کنن و مشکلات اون رو در بیارن. برای همچین تست هایی چه شرایطی لازمه تو قرار بین تستر و کارخونه وجود داشته باشه؟ کارخونه به چه نکاتی لازمه توجه کنه؟ تستر چه چیزهایی رو لازمه تست کنه؟
دوره ی گارانتی محصول احتمالا به همین دلیل به وجود اومده، ولی حتی این دوره هم به دلیل شرایط ناکارامدی که داره باعث رضایت خاطر مشتری نمیشه. چون خیلی وقتا منِ مشتری رو به این فکر میندازه که این همه هزینه ی زمان و انرژی باس بدم که یه محصول متناسب به دستم برسه!
من حتی فکر یه جور دیگه بود. ای کاش ما به جای داشتن یه سازمان عریض و وطویل دولتی که مسئولیت اداره شرکتهای خودرو سازی رو داشت. یه سزمان برای امنیت جاده ها داشتیم و این سازمان مسئولیت امینت جون ادمهاتو راه ها رو بر عهده داشت و همه نهاد ها راهداری و هلال احمر و پلیس زیر مجموعه اون بودن. واین سزمانیه بخش خیلی مهم میداشت که وظیفه اش پیشگیری بود و برای این موضوع هر خودرویی قبل از ورود به راههای تحت پوشش این سازمان می بایست استاندارهای لازم رو کسب میکرد.و البته راههایی هم که این سازمان تحت پوشش قرار میداد رو قبلا از لحاظ حادثه زایی مورد بررسی قرار داده بود.
من یه زمانی فرصتی شد با کسائی که دکترای مکانیک داشتن در این مورد صحبت کردم. سئوالم این بود که چه میزان تحقیقات روی خودرو و مسائل مربوط انجام میشه. ظاهرا خیلی کم نیست ولی چرا استفاده نمیشه از این تحقیقات: 1- طاهرا یه مقدار هزینه داره که خط تولید تغییر کنه که معمولا حاضر نیستن این کار رو بکنن. 2- واردات قطعات و تکنولوژی از طرف ادمای گردن کلفتی حمایت میشه.
تست خودرو و کیفیت الان توی شرکت بازرسی کیفیت و استاندارد ایران انجام میشه و نتایجش اعلام میشه (مثلا تابناک هفتگی این نتایج رو اعلام میکنه) ولی اثر خاصی روی بازار تک محصولی نداره
بله گزارشها رو میتونید نگاه کنید ببیند که خیلی وقتها فاجعه باره. اگر که در جریان باشین چن بار هم پلیس تهدید کرد از پلاک کردن بعضی خودروها خودداری میکنه ولی ظاهرا زور خودروسازها زیاده و کسی کاری نمیتونه بکنه
راه حل:
تنبیهی: خودرو نخریم
عواقب: بیکاری کلی کارگر و خوابیدن اقتصادمون چون سرمایه داران متاسفانه گروکشی میکنن و دولت ناچاره بع تمکین در برابر خواسته های اونها
راه حل:
دولت نباید وزیری انتخاب کند که خودش اون وزیر بزرگترین سرمایه دار خودروایی هاست.
دولت میتونه همه پرسی کنه و از مردم کمک بگیره و با یارانه به کارگران و صنایع پایین دستی، خودرویی ها و مدیران و لابی بازی ها رو مهار کند ، به مرور زمان از تک قطبی بودن خارج کنه و با دادن التیماتم به آنها به مرور زمان، تعرفه واردات خودرو رو کاهش دهد.
تنها راه حل در امدن صنعت خوردو ما و ارتقا ان به کیفیت در دستان خود مدیران انها هست
راه حلش کاملا معلومه
ولی متاسفانه انها به همین ثروت خودشون قانع شدن
و دید جهانی نمیخوان پیدا کنن، که محصولات عرضه جهانی بشه
یا از طرفی
استاندارد ملی ما مستقل عمل نمیکنه
راهکار دوم
دولت راه را حداقل برای 3 خودرو سازی جهانی با سرمایه داری داخلی باز کند.
دولت به وضوح قدرتش پائینتر از اوناست و نمیتونه بدون دخالت اونا مسی رو وارد بازار کنه. ورود خارجی ها هم اگه مستقیم نباشه باز هم داستان پژو تکرار میشه.
اتفاقی که تو این موردها میوفته پاسخ مستیقم صنعت به رفتار مردمه. حاضر به تحمل هیچ سختی نیستیم و در عوض میخایم همه چیز درست بشه.
چون آگاهی مردم پایینه، حد انتظار مردم همینه، برای مثال وقتی مردمی با بیست و پنج میلیون وام حاضرند روی ارابه های مرگ بنشینند اون بدبختها چه تقصیری دارند، کافی بود شش ماه دیگه دندون روی جیگر می گذاشتند، خدایش وضع فرق میکرد، اصلا وقتی من پول نقد میدم الان تو بهترین حالت بیست روز دیگه ماشینو تحویل می گیرم هنوز نه کارت ماشینش نه کارت سوختش نه برگ سبزش اومده ، اون بنده خدا چه تقصیری داره و هزاران هزار امای دیگر…متاسفانه:-(
مدیرعامل، عادت داشت گاهی به کارخانه سر می زد و کارها را از نزدیک سرک می
کشید. در یکی از همین بازدیدها، زمانی که سر ظهر در حیاط کارخانه قدم می
زد، کارگری را دید که به جای حضور در بوفه، گوشه ای نشسته و مشغول خوردن
“نان و پنیر و انگور” است. نزدیک شد و علت این کار را از او پرسید: - چرا
بوفه نمیروی؟ - غذای کارخانه ۱۲ ریال است؛ نان و پنیر ارزانتر در می آید!
اینطوری چیزی برای خانواده ام جمع می کنم. مدیر با شنیدن این سخنان دچار
بهت شده بود؛ همیشه در مقابل کارمندانش و کسانی که از کار او امرار معاش می
کردند، احساس مسوولیت می کرد. قبلاً هم این احساس مسوولیت را ثابت کرده
بود؛ زمانی که دستور داد برای نخستین بار در تاریخ شرکت ها…
سوال خوبیه.
تکنولوژی و طراحی پژو حدودا سال هفتاد از فرانسه وارد ایران شده و هیچ تغییری که که نکرده ( به جز 16 سوپاپ شدن بعضی مدل ها ) که در عوض کیفیت چنان افتضاح شده که واقعا در حد همون ماشین کاربراتور سال هفتاد نیستند…
و پراید هم همین داستان رو داره…فقط شکل چراغ عوض میشه میشه یه مدل دیگه…
ولی چرا اینجوره؟
نبودن رقیب.
ایران خودرو و سایپا به ظاهر رقیبن. ولی فقط به ظاهر.
از طرفی وارد کنندگان خود همین مالکان هستند و دولت چنان حمایت بی چون و چرایی از اینا میکنه…
با خودم میگم خب اخه وقتی یکی میتونه خودرو سه میلیون رو بیست تومن بفروشه و نه خط تولیدشو عوض کنه که بسیار هزینه بره. مگه مریضه بیاد خودروی بیست میلیونی تولید کنه و همون قیمت بفروشه…
دلیل اصلی همون قانون حمایت از سرمایداران داخلیه ( نه تولید کننده داخلی…مثلا مگه اون کشاورز که فصل رسیدن محصولش مرز بسته میشه تا به خاک سیاه بشینه…و یا تولیدی های کوچک که همه در اثر واردات محصولات بی کیفیت چینی ورشکست میشن تولید کننده داخلی نیستن؟؟؟؟)
بلی اقا جان
حمایت از حقوق اقازاده های داخلی و سرمایه داران داخلی
حالا ما تا صبح بشینیم و مثلا راه ارتقا کیفیت پیدا کنیم