به به چه موضوع جذابی، چه پوستر زیبایییییی، ورودی شیراز 
من ساکن شیراز هستم و هرچیزی هم بخوام درمورد شهرنشینی بگم مربوط به شهر شیراز میشه. عاشق شهر هستم، و روستا و اینجور جاها رو فقط و فقط برای تفریح میپسندم. شهر رو دوس دارم چون کمتر کسی تو کارت دخالت میکنه و قشنگ برای خودت زندگی میکنی (مخصوصا کسی که مجردی زندگی میکنه)، به همه امکانات دسترسی داری و فقط میخواد تمنا کنی. اگر رسیدگی به حمل و نقل عمومی مثل اتوبوس خط واحد و… بیشتر بشه زندگی راحتتر هم میشه.
تو شهر هروقت دلت میگیره مطمئنا میتونی یه جا رو پیدا کنی که یه عده جمع شدن و ساز میزنن و خلاصه معرکه گرفتن مثل عکس زیر که خیابان ارم شیراز هستش و همزمان میتونی طبیعت و شادی مردم رو یکجا ببینی :
جدیدا باب شده کافه های سنتی توی شهر بنا میکنن که حس خیلی خوبی به ادم منتقل میکنه پس هروقت نیاز به ارامش از نوع خونه های سنتی دارم یکی از کافه_خونه های سنتی رو انتخاب میکنم مثل عکسای زیر:
البته شاید همه ی این چیزایی که من میگم بخاطر بافت شهری باشه که توش دارم زندگی میکنم اما هرچی هست باعث شده که دیگه نتونم تو شهر کوچیکتر زندگی کنم!!! (نمیدونم چرا اما داخل یه سری شهرها حس افسردگی بهم دست میده مثل تهران!!!)
پ.ن: در حال حاضر بدی های شهرنشینی به ذهنم نیومد که بنویسم.
پ.ن: ببخشید خیلی پراکنده نوشتم اما چون موضوع رو دوس داشتم نتونستم بیشتر صبر کنم تا اشفتگی ذهنی برطرف بشه! 