جمع‌بندی پاسخ‌های «چه طور یک مقاله خوب بنویسیم؟»
این نوشته خلاصه‌ای از موضوعی پربازدید، در محیط نوآوری بازِ پادپُرس است. راهبران پادپُرس، برای سهولت دسترسی شما، این جمع بندی از پاسخها را فراهم آورده‌اند.اگر مایل به بیان تجربه خود در این موضوع هستید، ثبت‌نام کنید.
پیش از نوشتن مقاله چه کنیم؟
پیش از نوشتن مقاله باید دانش کافی در یک حوزه مشخص داشته باشید. اگر دانشجو هستید، استادتان از نظر علمی پشتیبانی‌تان می‌کند. همچنین باید یک ایده خوب و دسته اول داشته باشید. برای این کار می‌توانید مقاله‌های افراد برتر در حوزه مورد علاقه‌تان را دنبال کنید. این به شما کمک می‌کند تا با پرسش‌های باز در آن حوزه آشنا شوید و به آن‌ها بپردازید.
چگونه یک مقاله علمی بنویسیم؟
یک مقاله علمی معمولا چند قسمت اصلی دارد:
- چکیده
- مقدمه
- معرفی روش‌ها (می‌تواند تئوری، آزمایشگاهی و یا محاسباتی باشد)
- نتایج
- بحث
- نتیجه‌گیری
بخش روش‌ها و نتایج، معمولا بخش‌های ساده‌تری هستند و نوشتن‌شان آسان‌تر است. برای نوشتن این بخش کافی است به نظریه یا محاسبات کارتان آشنا باشید. در بخش روش‌ها خوب است که جزییات را بنویسید چرا که ممکن است افرادی مقاله شما را بخوانند که با نظریه یا روش کار شما آشنا نباشند.
بخش مقدمه و بحث معمولا سخت‌تر هستند. در بخش مقدمه بهترین راه‌حل این است که لیستی تهیه کنید که روند نوشتن را برایتان مشخص کند. در این بخش باید به انگیزه‌هایتان و ارتباط کارتان با کارهای دیگر بپردازید. همه این‌ها را می‌توانید در لیست پیش‌نویس مشخص کنید. روند نوشتن را می‌توانید با نگاه کردن به لیست و اینکه از کجا شروع کنید و به کجا برسید تعیین کنید.
ساختار مقدمه معمولا شبیه به یک قیف است. پاراگراف ابتدایی وسیع‌ترین پیش زمینه و چشم‌انداز را از کار مربوطه ارائه می‌دهد. در پاراگراف‌های بعدی از این وسعت کاسته می‌شود تا جایی که در پاراگراف‌های نهایی به کار پژوهشی خودتان می‌پردازید و چشم اندازی از آینده ی پژوهش‌تان ارایه می‌کنید.
ساختار بحث برخلاف ساختار مقدمه، شبیه به یک قیف وارونه است. در پاراگراف اول از کار پژوهشی خودتان شروع کنید و در پاراگراف‌های بعدی سعی کنید نشان دهید که کار پژوهشی شما چه چیزی به دانش پیشین در حوزه مربوطه اضافه کرده است. برای اطلاعات بیشتر در این زمینه، به این مقاله رجوع کنید.
بخش نتایج، جایی است که باید نتایج به دست آمده از تحقیق‌تان را با جزییات بیان کنید. بهتر است از اول بدانید که هدف از ارایه نتایج کارتان چیست و چه چیزی را می‌خواهد نشان دهد. این به شما کمک می‌کند تا با استفاده درست از نتایج در جای خودشان، دیدگاهی در مورد هدف کار ارائه بدید. عکس‌ها و نمودارها معمولا در این بخش وجود دارند. برای ساختن تصاویر با کیفیت وقت صرف کنید. تصاویر و نمودارها باید تا حد زیادی گویا باشند به طوری که با نگاه به آن‌ها کلیت موضوع برای خواننده روشن شود. توجه کنید که از سایز فونت مناسب استفاده کنید به گونه‌ای که اعداد به راحتی خوانده شوند.
بر اساس تجربه شاید بهتر باشد نوشتن مقاله را از بخش نتایج شروع کنید. معمولا این بخشی است که به آن تسلط بیشتری دارید. در این صورت راحت‌تر می‌توانید بفهمید که چه مبانی نظری یا محاسباتی را باید در بخش روش‌ها قرار دهید. سپس می‌توانید بخش بحث را بنویسید. نوشتن این بخش به شما کمک می‌کند که بفهمید به چه کارهایی باید در مقمدمه اشاره کنید.
مهم‌ترین بخش‌های مقاله چکیده و نتیجه‌گیری هستند. این بخش‌ها معمولا نیاز به صرف زمان زیادی دارند و باید بارها و بارها مورد بازبینی قرار گیرند. این بخش‌ها بیشتر از سایر بخش‌ها مورد توجه داورها قرار می‌گیرند. بنابراین در نوشتن‌شان توجه کنید. هرگز در نتیجه‌گیری نکته جدیدی نسبت به آن‌چه در مقاله‌تان دارید، اضافه نکنید.
نکات کلی که به بهتر شدن مقاله‌تان کمک می‌کند
-
یک مقاله را باید بارها و بارها بازبینی کرد تا نسخه نهایی به دست آید. مانند یک مجسمه‌ساز که کلیت شی مورد نظرش را می‌سازد و در مراحل بعدی جزییات را به آن اضافه می‌کند.
-
در نوشتن نسخه اولیه خیلی وسواس به خرج ندهید. برای برطرف کردن ایرادهای نگارشی و ادبی وقت زیادی دارید. اجازه دهید نسخه اولیه مقاله شکل بگیرد و بعد به جزییات بپردازید.
-
با آدم‌های اطراف بحث کنید. این کار معمولا کمک می‌کند که ایده‌های جدیدی به دست بیاورید و یا نقص‌های پژوهش‌تان را پیدا کنید.