خیلی از افراد هستند که میخوان شروع کنند به کتابخوانی، به نظرتون چه کتاب هایی یا حتی چه نویسنده ها و مترجم هایی متنشون راحت تر و جذاب تر و فرد رو تشویق می کنه به ادامه خواندن. اگر روی ویژگی های یک متن نظر بدید و حتی اگر یک مثال کوچک بیارید به نظرم فوق العاده خواهد بود.
در ادامه بحث پادخان هفته:
سفرنامه ها
زندگی نامه ها
من خودم چند سالی به دلیل کنکور از دنیای کتاب دور شده بودم کتابی که برگردوند منو: “کیمیاگر” پائولو کوئیلو بود.
ترجمه های نجف دریابندری، این خاصیت رو دارن؛ مثلا وداع با اسلحه، پیرمرد و دریا، و یا سرگذشت هکلبریفین.
ترجمههای ایشون رو که بخونی، احساس نمیکنی با یه کتاب ترجمه سر و کار داری و انگار نویسنده فارسیزبان بوده. ایشون علاوه بر اینکه مترجم هستن، نویسندگی هم میکنن و شاید همین کمک کرده نثر روانی در ترجمهها رو حفظ کنن.
برای کسانی که میخواهند به شعر علاقه مند بشن به نظرمن اگه از پروین اعتصامی و سعدی شروع کنن بهتره
نمیدونم چقدر میشه پاسخ و تجربه شخصی افراد رو به دیگران تعمیم داد. تجربه خودم:
داستان: هری پاتر، کیمیاگر، ارباب حلقهها، شازده کوچولو، هاکلبریفین، سلطانه، دزیره، بر باد رفته و رمان کلیدر کتابهایی بودن که وقتی دستم گرفتم تا تمومشون نکردم نتونستم بذارمشون زمین.
تاریخی-داستانی: ترجمه های ذبیحاله منصوری اکثرشون مناسبن؛ البته با در نظر گرفتن این نکته که ممکنه تاریخ درست رو نخونین. خواجه تاجدار، سینوهه، سقوط قسطنطنیه، خداوند الموت؛ از این دست کتابهان.
هر دو این لیستها یه وجه مشترک دارن: داستانها به خوبی بسط داده شدن و فضای داستانها قابل تجسم هستن. ذبیح اله منصوری در این باره (بسط دادن داستان) مشهوره، در لیست کتابهای داستانی هم فقط دو کتاب کیمیاگر و شازده کوچولو کم حجم هستن! و باقی اکثرا کتابهای چند جلدی و یا قطور (داستان بلند) هستن.
توسعه مهارت (روانشناسی-مدیریتی): پنج دشمن کار تیمی، کلید را بزن، هدف (گلدرت) و هفت عادت مردمان موثر برام جذاب بودن. اثر مرکب هم خوب بود، ولی حوصله میخواست خوندنش. خاصیت سه کتاب اول، این بود که مهارتهایی که هر کسی نیاز داره یاد بگیره؛ رو در قالب داستانپردازی و نمایش مثالهای ساده از اتفاقهای روزانه بیان میکنه؛ طوری که میبینی حتی تو هم میتونی! در ضمن این کتابها اکثرا هر چه کوتاهتر بهتر (حتی میکروکتابشون از خود کتاب بهتره).
چ جالب! من فکر میکردم حافظ برای شروع خوبه!
پروین و میفهمم! اما چرا سعدی؟
خب از اونجایی که هیچ کس سراغ کودک و نوجوان نرفته، من معرفی میکنم؛
فرهاد حسن زاده؛ کتاب های کوتی کوتی، آقارنگی و گربه ی ناقلا، هستی، شیمپالو
دو کتاب اول برای گروه سنی الف مناسبه، هستی رمانه که برای نوجوان ها عالیه، روایت دختری آبادانی که دوست داشت پسر باشه و به صورت طنز نوشته شده.
شیمپالو هم برای گروه سنی ب و ج عالیه. سری کتابه.
احمد اکبرپور: امپراطور کلمات، من نوکر بابا نیستم
امپراطور کلمات ی داستان کوتاهه فانتزیه که برای نوجوان ها مناسبه اما اونقدر جذابه که حتی به شما هم توصیه میکنم. من نوکر بابا نیستم هم داستان کوتاهه طنز و فوق العادیه.
لوئیس سکر: صندلی آخر، ردیف آخر، ته کلاس که قبلا معرفی شده و روایت برادلی چاکرز پسر کلاس پنجمیه که هیچ کس دوسش نداره و خیلی هنجارشکنه…آخرین گودال هم عالیه. از نویسنده های مورد علاقه ی منه.
لطفا برداشتتون از این بیت حافظ رو بدون درنگ بنویسین .
حافظ شب هجران شد بوی خوش وصل آمد…شادیت مبارک باد ای عاشق شیدائی
پایان فراق و وصل یار…
لیلی گلستان از مترجمهایی هست که من بدون تحقیق میتونم هر کتابی که ترجمه کرده رو بخونم و مطمئن باشم ازش خوشم میاد.
بین نویسنده کودکان ایرانی رای من میره به صمد بهرنگی و نویسنده کودکان خارجی رولد دال.
نویسنده ایرانی قبلن هم گفتم جایی تو پادپرس، نادر ابراهیمی و خصوصن “آتش بدون دود”. من چاپ قدیمیشو خوندم که جلد قشنگی داشت؛ روی جلد هر جلد نمادی بودی.
نویسنده خارجی که آثارشو دوس داشته باشم رومن گاری ه.
کتابای خوب زیادن، اینایی که اسمشونو گفتم تقریبن همهی کاراشونو پسندیدم.
دقیقا به همین دلیل!!! آیا فراق به پایان رسیده و شاعر واصل شده ؟ خیر
آیا فراق تموم نشده و وصالی هم در کار نیست ؟باز هم خیر
اصل موضوع اینه که فراق و وصال نوسانیست ولی کسی که شعر حافظ میخواند آنقدر مست زیبایی شعر میشود که به این مسائل کاری ندارد. ولی سعدی اکثرا به صورت اگر A آنگاه B شعر گفته و تفسیرش راحتتره.
حسنی نگو بلا بگو
من خودم هری پاتر رو پیشنهاد میکنم یادش بخیر اولین کتاب های فانتزی بود که خوندم.(نسخه های پاره پوره و قدیمی کتابخانه دانش)
اشعار سعدی گاها متون مفهومی و کمی پیچیده داره به نظرم پروین اعتصامی گزینه بهتریه چون هم سادست هم به صورت گفت و گو هستم و خستگی رو از تن یک تازه کار بیرون میاره(کلماتش هم ساده تره نسبت به سعدی)
(منم تازه کارم منظورم از من تازه کار تر بود)
سیر یک روز …