همانطوری که لاله اشاره کرد، میتونی به نوشتار در مورد کار گروهی و تیمی مراجعه کنی ولی نکته اول برای شروع، همانطوری که در نوشتار هم گفته شده، اینه که واقعا کاری داشته باشی که نیاز به گروه و تیم داشته باشه.
اگر در ایران میخوای اینکار رو انجام بدی، توصیه اکید من اینه که روی قسمت مهارتهای ارتباط تیمی تمرکز کنی. مهارتهای فردی کم و زیاد قابل یادگیری هستن ولی مهارتهای ارتباط تیمی هست که یک تیم رو از مجموعهای از افراد مجزا میکنه.
یک چالش بسیار جدی که در ایرانیها دیدم (در مقایسه با غیرایرانیهایی که همکاریهای علمی داشتم) اینه که ایرانیها یک پیشفرض برای خودشون و بقیه دارن. منظورم اینه که برای هر مسئلهای بدون بررسی، یک راهحل ارائه میدن و معتقدن که از اون مسیر میشه مسئله رو حل کرد، اگر نشد، مشکل از فرد هست و نه راهحل. در حالیکه در کار گروهی و تیمی، شما و گروه باید به شکل آزادانه فکر کنین و راهحل رو با هم پیدا کنین. بسیار سخته که بتونین به طور عملی بر این چالش غلبه کنین (حتی تا حدی خودم رو هم دچار این چالش میبینم!).
اگر در نهایت به همه اینها غلبه کردین، تازه به بهترین قسمت کار گروهی میرسین: بهبود در زمان. اساسا به گروه مثل یک انسان در حال رشد فکر کنین با اندامهایی که به هم متصل هستن و در زمان رشد میکنه، یاد میگیره و بهتر میشه. بهترین عملکرد یک گروه با یادگیری جمعی و ارزیابی درست به دست میاد و نه لزوما با ایجاد بهترین گروه ممکن! اگر گروه رو خوب ایجاد کرده باشین و البته «منابع حداقلی» برای دوره رشد داشته باشین، این مرحله بسیار جذاب و لذتبخشه، پر از دستاوردهای گروهی، یادگیری و … .