آموزش یکی از مهم‌ترین روندهای رشد جامعه انسانی و از دلایل اصلی متمدن ماندن این جوامع است.
پرورش که در کشور ما در کنار آموزش نشسته، به نظر من، می‌تواند به معنای یافتن استعدادهای حاصله از آموزش و کمک به شکوفایی این استعدادها باشد.
تمامی این متن نظر شخصی بنده نسبت به موضوعِ مهمِ «آموزش و پرورش» و مطالعه در این زمینه است. بزرگی صورت مسئله مانع توضیح زیاد بنده در یک موضوع می‌شود، اما در ادامه تمامی مواردی که تیتروار مطرح شده را در قالب موضوعات جدید، توضیح خواهم داد.
سن و سال در آموزش
هر آموزشی در زمانی خاص بیشترین تاثیرگذاری را خواهد داشت. به طور مثال یک خردسال می تواند زبان و مکالمه به هر زبانی را بسیار سریع‌تر از یک نوجوان یا فرد بالغ در بر‌گیرد؛ زیرا نیاز به این دانش غریزه خردسال را به سمت این موضوع سوق داده و روند یادگیری را سرعت می‌بخشد.
در عین حال، همانطور که یک خردسال به صورت غریزی برای برقراری ارتباط اقدام به یادگیری زبان و راه ارتباطی با دیگر افراد می‌کند، می‌توان نتیجه گرفت که ذهن بشر از ابتدا آماده یادگیری و بهره‌برداری از این آموزش‌ها است.
آموزش باید از چه سنی شروع شده و تا چه سنی ادامه پیدا کند؟
با اینکه پاسخ‌های متنوعی برای این پرسش وجود دارد، ولی به اعتقاد من، آموزش از روز اول زندگی هر نوزاد شروع شده و تا سنین بالا و کهنسالی، قبل از زوال عقل، ادامه می‌یابد.
عناوین آموزشی
در دنیای ما موضوعات بسیاری برای یادگیری وجود دارد که هر کدام شاخه‌ای از شاخه‌های اصلی درخت آموزش هستند.
یادگیری مباحث پایه، همواره از توجه خاصی بهره‌مند بوده و مدیران آموزشی تمرکز ویژه‌ای بر روی مباحث پایه دارند تا شخص یادگیرنده بتواند با استفاده از این مفاهیم به رویکردی مناسب در زمینه علاقه‌ها و خواسته‌های خود برسد و قدرت انتخاب را بر اساس علایق و سلایق درک کرده و اهدافی را برای خود مجسم و انتخاب کند.
به طور خلاصه مواردی که در نظام آموزشی یک شخص می تواند در بر بگیرد شامل:
- علوم پایه
- علوم اجتماعی
- علوم هنری
- علوم جنسی
- علوم اقتصادی
- علوم ورزشی
- علوم جهان بینی
- علوم تکنولوژی
- و … [1]
خواهد بود، که هر کدام از این عناوین در زمانی خاص و در شرایط و دستورالعملی عقلانی ممکن خواهد بود. در ادامه در مورد این مباحث بیشتر توضیح خواهم داد.
فضای آموزشی
هر انسانی از ابتدای زندگی خود در حال آموزش دیدن است و این امر را از خانواده آغاز کرده در مدرسه و جامعه تمرین و ارائه می‌کند. بدون هیچ بحثی، مهم‌ترین بخش در آموزش، بخش خانواده است و دلایل آن را بارها به چشم دیده و با عقل درک کرده‌ایم. پدر، مادر و اعضای خانواده از اولین افرادی هستند که خردسال به صورت غریزی به آنها اعتماد کرده و رفتار آنها را بررسی کرده، درست پنداشته و تکرار می‌کند.
لذا در بحث آموزش برای هر شخص می توان از 1 الی 2 سال قبل از تصمیم والدین به بچه‌دار شدن اقدام نمود و با آموزش والدین بذر آموزش خردسال در راه را کاشت.
بعد از خانواده، مدرسه از نقشی بسیار مهم برخوردار است و جامعه‌ای کوچک، کنترل شده و در سطح درک کودک را برای او به نمایش می‌گذارد و در کنار این مهم، به آموزش علوم مختلفی می‌پردازد. آرامش روانی در بحث یادگیری و آموزش از اصلی‌ترین دلایل یادگیریِ بهتر کودکان است که متاسفانه در ایران افراد بالغ هم رنگ این آرامش را ندیده‌اند و این ناآرامی‌ها بر روی ذهن کودک تاثیرات مخربی را بر جای می‌گذارد.
ویژگی‌های فضای آموزشی ایده‌آل را در ادامه بررسی خواهیم کرد.
محتوای آموزشی
در ابتدا عناوین آموزشی را بررسی کردیم که می‌توانند گستردگی زیادی بسته به هدف آموزش و آموزشگاه داشته باشند.
محتوا یکی از مهم‌ترین بحث‌ها در زمینه آموزش و آموزش‌پذیری است و بسته به سن آموزش‌گیرنده، باید شاکله متفاوت و ساختاری مرتبط با سن و درک آموزش گیرنده داشته باشد. در عصر تکنولوژی و رسانه، محتوای تولید شده می‌تواند شکل‌های متفاوتی داشته باشد و از راه‌های بسیاری آموزش را به ذهن یادگیرنده منتقل کرده و هدف‌گیری را برای یادگیرنده آسان‌تر کند. همچنین با داشتن محتوای آموزشی غنی و استاندارد هرگز شاهد افت بی‌دلیل و عدم علاقه فرد به یادگیری نخواهیم بود زیرا غریزه یادگیری در انسان بسیار قوی‌تر از چیزی است که به یک علاقه نداشتن به یادگیری ساده ختم شود!
علاقه نداشتن در واقع بهانه‌ای برای فرار از روند آموزشی نامتناسب با شخصیت و سطح توانایی شخص یادگیرنده است.
منتظر نظرات شما عزیزان هستم و بعد از دریافت چندین نظر، موضوع را ادامه داده و در نهایت در کنار شما عزیزان ساختاری از روند آموزشی غنی و صحیح را، از دیدگاه خودم، ارائه خواهم داد.
ممنون از وقتی که برای مطالعه و مشارکت در این موضوع بسیار بسیار مهم صرف می کنید.`
شما پیشنهاد دهید! ↩︎
