هزاران ساله که اون ها سبک اولیه ای از سفالگری رو دارن، بدون چرخ سفالگری و تماما با دست. همین طور طرح هایی که انتزاعی هستن و خیلی آغازی.
به نظرتون همچین چیزی چقدر می تونه برای خود ما ایرانی ها و همین طور خارجی ها جذاب باشه که برای دیدنش یا داشتنش بخوایم چیزی مادی از جنس پول یا زمان و انرژی خرج کنیم؟
و البته همزمان با به وجود آوردن صفحات انگلیسی باید مقدمات دیگری را هم فراهم کنیم. محل اقامت مناسب (هتل یا مسافرخانه) یکی از این مقدمات است.
من یک بار می‌خواستم به سیستان و بلوچستان سفر کنم اما نبود محل اقامت مناسب مانع از این کار شد. قیمت هتل‌های موجود در شهرهای زابل و زاهدان خیلی زیاد است.
هر چند وجود راه‌آهن زاهدان و فرودگاه زابل از جمله زیرساخت‌های مثبتی است که در این استان وجود دارد.
چند شب پیش گزارشی در تلویزیون دیدم از یک روستایی در استان فارس به نام عباس برزگر، که به طور اتفاقی پذیرای چند گردشگر خارجی می شود و بعد به مدد تبلیغات آنها از زندگی ساده اش، او و خانوادش و خانه اش، به شهرت جهانی می رسند. چون ایشون به اندازه کافی در فضای اینترنت معروفن، لینک نذاشتم خودتون بیابید.
نکته مرتبط با بحث اینجاست، که برای شناخت جاهای دیدنی، می‌بایست اقامت‌گاه‌های غیر رسمی را نیز تجربه کرد.
با دوستی که در حوزه گردشگری فعالیت می‌کنه صحبت می‌کردم، نکته‌ی جالبی که بهش اشاره کرد این بود که توریست خارجی نمیاد ایران که بره هتل و اقامتگاه لوکس. بیشتر سبک زندگی سنتی و فرهن ما براشون جذابه.
در این مواردی که افراد به دنبال ارزش آفرینی و معرفی جاذبه‌های توریستی هستن لازمه که بدونیم آیا هدف جذب گردشگر خارجی است یا گردشگر داخلی. حتی گردشگرای داخلی هم وقتی می‌خوان یه سفر راحت و لوکس(در حد معمولی) داشته باشن به کیش سفر میکنن.
اصلا منظورم هتل لوکس نبود. در متن نوشته بودم محل اقامت (هتل یا مسافرخانه). حداقل مکانی که مسافر داخلی یا خارجی بداند جایی هست که شب در آن‌جا اقامت کند. مثلا درج اطلاعات خانه‌ها، هتل‌ها و مسافرخانه‌ها در سایتی مثل booking.com که مسافر خارجی یا داخلی بتواند محل اقامت‌اش را رزرو کند.
قیمت‌های نجومی هتل‌ها در ایران به نظر من یکی از موانع گردشگری در آینده است. با پولی که یک گردشگر خارجی در ایران بابت هتل پرداخت می‌کند چند روز می‌تواند در شهر پراگ یا رُم اقامت داشته باشد.
تجربه
من تجربه سفر به برلین را داشته‌ام. قیمت هتل چهار ستاره در برلین (پایتخت آلمان) کمتر از هتل سه ستاره در زنجان بود. با توجه به مالیات‌های سنگین و همچنین هزینه‌های سنگین نیروی کار در آلمان این مسئله برای من خیلی عجیب است. هر چند در موضوع چرا هتل‌ها در ایران تا این حد گران هستند؟ در این باره بحث شد.
من فکر میکنم ما هنوز زیر ساخت‌های صنعت توریست را در کشورمان کامل نکردیم. ما هنوز اونقدر توریست برای شهرهای بزرگمان نداریم و دیدگاه نسل جوان ما برای کسب درامد از طریق جذب توریست و سرمایه گذاری در جاهایی که ریسک آن بالا باشد هنوز مثبت نیست.
