با کمپین ما تو نوا001 اشنا شدیم. حالا ما میخواییم اون رو خیلی ساده تو دانشگاه شریف و تو دانشگاه های مختلف کشور راه اندازی کنیم تا بعدش به مرحله کشوری برسیم و البته با سازوکار راه اندازی موفق یه کمپین اشنا بشیم.
تو گزینه پنجوم نیاز داریم تا فرم سوالی که داشتیم رو عوض کنیم و البته فکر میکنم که تو محیط دانشجویی هرچی جنبه های فان یه قضیه رو بالا ببریم موقعیت اون بهتر میشه. منتها همه اینها تصورات ماست و نیاز به تجربیات شما داریم تا بتونم پخته تر قدم برداریم. بنابراین اگه تجربه های دارید که حس میکنید تو محیط دانشجویی میتونه طرح ما رو بهتر کنه، بهمون بگید:
سوالات کمپین رو به صورت زیر تغییر دادیم:
ایا تا به حال شده ته سینی سلفتو نون بکشی و بخوری؟
ایا شده غذایی گوشتی سلف رو بری برای گربه های دانشگاه؟
آیا شده تا حالا واسه اینکه ته ظرف دوستات غذا مونده سر به سرشون بذاری؟یا اینکه همیشه غذاشونو تا تهش میخورن و واسه هیچکی هیچی نمیذارن؟!
یادمه تو خوابگاه همیشه مشکل خوراکی داشتیم و هیچی نبود واسه خوردن. از طرفی غذای سلف چنگی به دل نمیزد و کمتر کسی باقی مونده غذاشو میاورد خوابگاه که بعدا بخوره و از اون طرف به شب نرسیده هممون گرسنه بودیمو و یه تعدادی از بچه ها میرفتن سلف خوابگاه خواهش میکردن که بهشون غذای بیشتری بدن(تایم شام خوابگاه از ساعت 6 بود تا 7.30 و این یعنی گشنگی اخر شب واسه ماهایی که تا 4 ،5 صبح بیدار بودیم!)
به نظرم اگر واسه ارززش دهی به سلف دانشگاه ها امتیازی برای برنامه ریزی درست در طول شبانه روز وجود داشته باشه عالیه!
مطمئن نیستم در چه زمینه ای تجربه میخواین. و صرفا خاطرات احتمالا تکراری که در سلف دانشگاه داشتم رو مطرح میکنم:
وقتی غذا جوجه بود، همه مون خوشحال بودیم، و وقتی قرمه سبزی آخ مون در میومد. مخصوصا که روی قرمه سبزی یه مایع سیاهی شناور بود
من تو جمع های دخترونه که مینشستم راحت غذا ته ظرف ها میموند. چه خورشت و چه برنج. ولی پسرها با غذاشون نون هم برمیداشتن. و یا قسمتی از غذای دخترا رو ازشون میگرفتن. البته جمعی که باهاشون میرفتیم غذا خوردن جمع ثابتی بود و ممکنه دلیل موندن و نموندن غذا، سایز متفاوت معده های دختر و پسر نباشه و صرفا عادت غذایی اون جمع این شکلی بود.
بودن دوستانی که دو نفری یه غذا میگرفتن. چون میدونستن کافی هست براشون.
وقتی به مسئولش میگفتیم کم بکشن، هم برنجش رو کم میدادن و هم خورشتش. و برا همین بچه ها خیلی مشتاق نبودن کم تر بخوان.
احتمالا تجربه هایی از راه انداختن کمپین میخواین و من چنین تجربه هایی ندارم!
جوابی که خودم به سوالای بالا میدم:
نه نشده. ولی ۹۰ درصد اوقات ته ظرفم غذایی نمیموند.
نه. خیلی از این کار بدم میاد! احساس میکنم این کار دستکاری چرخه ی واقعی حیات ه. و یه جورایی از اینکه گربه ها بشینن تا جلوشون غذا ریخته بشه بدم میاد. ترجیح میدم گربه ها برن شکار گنجشک و … .
تو سلف ما لیوان های یه بار مصرف از زباله های غذایی جدا میشدن. در این سطح تفکیک داشتیم.
