تجربه (رستوران مسلم)
رستوران مسلم چند ماه قبل بخش زیادی از مواد اضافی که تولید میشد رو به مردم فقیر میداد که ورازت بهداشت در این رابطه از این رستوران شکایت کرد که غذای مونده رو به ادمها میده و در نتیجه این رستوران از ادامه این کار منصرف شد. حتی عده ای استفاده از این غذا ها برای حیوانات خانگی رو هم تحمل نکردن و باعث منصرف شدن صاحبان رستوران از این امر شدند.
مسلم راستگو- مدیر رستوران مسلم کبابی- بازار تهران
##حس خوب مفید بودن
با تعبیه و قرار دادن ظروف تفکیکی در رستوران ها به مشتریان این پیشنهاد رو ارائه میکنیم که: لطفا قبل مصرف غذا اضافه های آن را جهت اطعام نیازمندان در ظروف مربوطه قرار دهید.
به این ترتیب مصرف کنندگان قبل از مصرف غذا بخشی از غذا را که بصورت هدر رفت در نظر گرفته میشود را در ظروف اطعام نیازمندان قرار خواهند داد.
چه طور میشه این غذای اضافی رو به گرسنه‌ها رسوند؟ منظورم البته باقی مونده غذا نیست. مثلا شاید بشه یه کمپینی تو دانشگاه ایجاد کرد که دانشجوها با بخشیدن قسمتی از غذاشون به گرسنه‌ها کمک کنند.
یادمه غذایی که دانشگاه به من میداد همیشه خیلی زیاد بود و من با نصف اون غذا هم سیر می‌شدم. می‌تونیم گروهی ایجاد کنیم که به صورت برنامه ریزی شده غذای کمتری بخورن مثلا به میزان بیست درصد. بنابراین سلف دانشگاه علاوه بر وعده‌های غذایی عادی وعده‌های کوچک‌تری هم برای افراد داوطلب آماده میکنه. به ازای هر پنج نفر داوطلب یک وعده اضافه میاد.
اینجوری برنج کمتری برای پخت غذا استفاده میشه و برنج باقی مونده (که هنوز پخته نشده) رو میشه بین مردم فقیر همون استان پخش کرد. فکر می‌کنید این ایده چه قدر عملی هست؟
اگه صد نفر از اعضای دانشگاه عضو این کمپین بشن، هر هفته به اندازه ۱۲۰ نفر برنج اضافه رو میشه بین مردم روستاهای فقیر تقسیم کرد.
ساده تر هم میشه:
چطوری میشه گرسنه ها رو به این غذا رسوند؟
شاید بتونیم با کمک یک پلتفرم آنلاین رابط مشتری با رستوران (O2O) این امکان را ایجاد کرد که شخص با کمک سایت ما رستوران و غذای مورد نظر خود را انتخاب کند و شاید تخفیف هم بتونیم بهش بدیم و در ازای اینکار ،راهی بهداشتی و سالم برای انتقال غذای اضافه رستوران ها به نیازمندان و ققرا بیاندیشم و اجرایی کنیم.
به نظرم اگر همچین اپلیکیشنی به وجود بیاد باید:
مناطق مختلف رو جوری پوشش بده که ارتباط یه مرکز جمع آوری غذا با رستوران و غذاخوری های اطرافش به لحاظ جغرافیایی برقرار بشه.
با یه سری راه کارها میشه کاری کرد که غذاهای اضافی دست نخورده بمونن و از طرفی تضمین کافی براشون وجود داشته باشه که از مدت زمان طبخشون بیش از چند ساعت نگذره.
این رهیافت ایراد بهداشتی داره و وزارت بهداشت باهاش برخورد میکنه چرا که سازوکار بهداشتی براش طراحی نشده. بنابراین لازمه این اپلیکیشن اینکه شما یه سزوکار مورد قبول وزارت بهداشت که توش نحوه استفاده از غذای اضافی مشخص شده باشه طراحی کنید والا ممکنه اپلیکیشنتون با جریمه های سنگین وزارت بهداشت روبرو بشه.
در این زمینه بد نیست Darden Harvest رو مطالعه ای کنین. فرآیندهای سفت و سختی برای اطمینان از سلامت و کیفیت غذا در این طرح اهدای جهانی دنبال می شه.
##جمع بندی این ایده تا اینجا:
یک اپلیکیشن داشته باشیم که اگه غذا در رستورانمون باقی موند، بتونیم ثبت کنیم و در ضمن طرف دیگه ی ماجرا هم مراکز اجتماعی باشن.
###جزئیات کلیدی
برای رعایت بهداشت غذاها، رستوران ها رو مجاب کنیم ظروفی تفکیکی در ابتدا در اختیار مشتری قرار بدن، به همراه پیشنهاد «حس خوب مفید بودن» که مشتری هر چقد از غذاش اضافه هست رو در ظرف بریزه قبل مصرف. مشابه تجربه‌ی رستوران مسلم که ظرف رو قبل از سرو غذا در اختیار افراد قرار میده.
در ضمن در اپ طراحی شده، بهتره طرف حساب «مرکز اجتماعی» دسترسی به رستوران ها و غذاخوری های اطرافش داشته باشه.
###ورود به بازار
برای کاربرهای اولیه چنین اپی، میشه کمپینی در سطح دانشجوها در دانشگاه برگزار کرد که افراد به صورت داوطلبی به میزان مشخصی وعده ی غذایی شون رو کوچیکتر کنن.
###پرسش ها:
#ایده
به روشی غذای اضافی که کیفیت بهداشتی-ظاهری مطلوبی داره، به سمت یه سری مراکز بره که غذا رو به صورت ارزان تر از قیمت رستوران، در اختیار مشتری ها قرار بده. یه جورایی یه سیستم توزیع منظورم هست و مبالغ جمع شده می تونه صرف امور مختلف بشه با توجه به هدف اون مجموعه کننده کار.
نمی شه اصلا یک رستوران درست کرد که غذاهای اضافی سالم رو با کمی فرآوری به قیمت ناچیز عرضه کنه؟
مثلا نمونه ی کاری که آخر هفته توی خوابگاه با ترکیب خطی انواع غذاهای باقی مونده توی یخ چال ِمون انجام میدیم و یه غذای کامل خوشمزه می سازیم؟
خب برای اینکه مواد غذایی فاسد نشن باید تو دمای پایین یا بالا نگهداریشون کرد. میشه اینکه چه نوع نگرانی در این مورد وجود داره رو پرسید. مثلا رشد میکروب و کپک.
میشه کاری کرد که رضایت وزارت بهداشت هم جلب شه:
رستوران ها تا چه مدتی می تونن مواد غذایی رو نگهداری کنن و به فروش برسونن؟ بنابراین قیدی گذاشته بشه که طی اون مدت این مواد غذایی به مصرف برسن.
بازدیدهای کارشناسای بهداشت محیط به صورت ناگهانی و بدون اطلاع قبلی برای این نوع مراکزی که می خوایم ایجادش کنیم پیشنهاد بشه (ایجاد راهکار قانونی)
استفاده از سنسورهایی که در کمتر از 20 دقیقه می تونه فساد رو تشخیص بده.
فردی در اون مرکز مسئولیت داشته باشه در مورد عواقب قضیه و سلامت غذا.
جلوگیری از سوء استفاده های احتمالی. مثلا یه وقت نیان غذای 3 روز مونده رو به خورد ملت بدن.
روشی که تعدادی از بچه ها در دانشگاهاشون اجرا کردن به این صورت هست که ظروف بزرگی بلافاصله بعد از تحویل غذا، روی ریل قرار می گیره و هر کس به هر میزان غذاش اضافی بود، داخل اون می ریزه. هر روز و برای هر وعده، یک نهاد خیریه در بخش بسته بندی و توزیع این غذا در سطح شهر وارد عمل میشه. مزیت این روش اینه که میزان غذای اضافی رو خودِ افراد تعیین می کنند، بر خلاف روش توزیع غذا صرفا در دو سایز مشخص.
عیب این روش اینه که برای برخی از انواع غذاها (غیر خورشتی)، پرس های غذایی که بسته بندی میشه مثل پرس غذایی اولیه نیست.
مزیت ها و عیب های دیگه ای به نظرتون می رسه؟
ایده ی مطرح شده در موضوع
نقاط قوت:
می تونه اطلاعات مراکز متعدد و پراکنده رو جمع کنه .
از حمایت اجتماعی خوبی برخوردار میشه. طرفدار داره.
چالش ها:
سودی برای سرمایه گذار نداره و بیشتر یه فعالیت اجتماعی هست که باید مورد حمایت گروه های فعال قرار بگیره (که اصولا خودشون بودجه ای ندارن! 
)
باید جوانب مختلفی درش رعایت و درنظر گرفته بشه (بهداشت، شناسایی مراکز، توجیه رستوران دار ها، ارتباط رستوران-اپلیکیشن-مرکز خیریه)
تو مسابقه اپلیکیشن انرژی سبا که در تابستان 95 توسط دانشگاه مهندسی انرژی دانشگاه شریف برگزار شد؛ تیمی اول شد به نام «فروشگاه سبز» که دقیقا هدفش همین بود. در اپ اونها فروشگاه ها و رستوران ها از یک طرف حضور داشتند و خیریه ها از طرف دیگه. پلتفرمی بود برای اینکه این دو گروه رو به هم وصل کنه و واقعا هم کارشون به نظرم ارزشمند بود. لازمه باهاشون تماس بگیریم و برای شرکت تو کارگاه دعوتشون کنیم.
خوب قراره چطوری بهشون دسترسی داشته باشی؟
بهشون ایمیل زدم و خواستم که در کارگاه شرکت کنن.
سلف ما غذامونو جلوی خودمون میکشه.
من اوایل که از سلف غذا میگرفتم میگفتم “لطفن برنجشو کمتر بریزین.” یا مثلن “ترشی نریزین.”
برعکسشم زیاد پیش میاد… (بیشتر غذا بخان بچه ها)
ولی بنظرم ساده ترین راه اینه که بذاریم آدما خودشون غذاشونو بکشن. ممکنه بگن بعضیا زیادی غذا میخورن صرفه نداره!
میتونن ظرفای کم حجم بذارن که حجمشون معادل حداکثر حجمی که حق داریم بخوریم باشه!!
خوب میشه اگه ایده ی اپ یا وبسایت «همکاسه» رو معرفی کنین، کمترین چیزی که رخ میده اینه که مشتریش میشیم، کنارش ممکنه قسمت هایی از مسیر حرکت رو بتونیم نقد کنیم یا حتی جاهایی اگه کاری از دستمون برمیومد مطرح کنیم.
همانطور که از اسم ایده برمیاد ، ایجاد امکان انتقال غذای اضافه و دست نخورده رستوران ها و سلف ها به خیریه ها برای توزیع بین نیازمندان میباشد.برای این منظور در وبسایت (اپ) هم برای رستوران ها و سلف ها و هم برای خیریه ها صفحه ای در نظر گرفته میشود ؛ رستوران ها تعداد غذای سالم و اضافه مونده خود رو هر روز اعلام میکنند به همین نحو خیریه ها میزان نیاز خود را در هر روز اعلام میکنند تا بتوانیم برای هر خیریه به تناسب نیازش غذا بفرستیم .برای حمل و نقل غذا از رستوران به خیریه دو راه وجود داره،توسط رستوران یا همکاسه،که بهنگام ثبت تعداد غذا توسط رستوران این امکان وجود دارد که نحوه انتقال غذا را مشخص کند.از دیگر امکانات و ویژگی های وبسایت(اپ) داشتن بخشی برای اعلام برترین اهدا کنندگان ، میزان غذای اضافه مونده اهدا شده در اخر هر روز،امکان نظر و امتیاز دادن مشتری به رستوران ها در زمینه کم کردن هدر رفت غذا و …
البته این ایده هنوز خامه و. میتونه پخته تر و بزرگتر بشه و مکمل ایده های دیگر مطرح شده مثل گزینه پنجم باشه.