این روزها که ورزش خوابیده، ولی چند ماه پیش فوتبال ایران با چالشهای مختلفی روبرو شده که ناشی از عدم تطابق بین قوانین داخلی و بینالمللی هست.
دنبال مسائل پایه این نیستم که این داستان از کجا نشات میگیره، الان میخوام ببینم واقعا اگر خانمها در ورزشگاهها حضور پیدا کنن، چه اتفاقی میوفته؟ البته بیشتر به این میخوایم بپردازیم که اگر حضور زنان در ورزشگاهها آزاد بشه، واقعا اتفاق خاصی میوفته؟ بدترین اتفاقاتی که ناشی از این حضور به ذهنتون میرسه چی هست؟
یه نکته اینه که الان تماشاگرها اساسا حال ندارن فوتبال داخلی رو ببینن، واقعا بعد از مدتی که تب و تاب خوابید، خانمها از این آزادی استفاده میکنن؟
قبل از اینکه اصلا بخواهیم راجب حق ورود زنان به ورزشگاهها حرف بزنیم که محق این حق هم هستن، بیایین از وضعیت حقوق فردی مستقل از زن و مرد بودن در جامعه خود حرف بزنیم. ما اصلا برنامهای برای ارتباط با جنس مخالف خارج از چارچوبهای سنتی تعریف نکردیم.
این وسط اتفاقی که پیش میاد اینه که هرجا مذکر یا مونثی خارج از این تعاریف معمول در ارتباط بودن شاهد نفر سوم کنترلی هستن مثل حراست دانشگاه مث یگان امداد پارکها. البته من نمیگم کارشون اشتباه هست ولی کلا انگار برنامهای نداریم فقط میخواییم ظاهر اخلاق رعایت بشه. ورزشگاه هم همینطور. اونجا هم خیلی از این ناکامیها و انرژیهای خفته میخوان آزاد بشن.
اگر دسته بندی بخش خانم ها و آقایون اتفاق بیافته، ممکنه شاهد حوادث بدتری باشیم. مثلا دو طرف شروع کنند شعارهای جنسیتی بدن. با این سطح فرهنگی ورزشگاه های تهران و بعضی شهرستان ها، اصلا بعید نیست. اما اگر مثل سینما، خانواده پاشه بره ورزشگاه بعید میدونم اتفاق خاصی بیافته.
من در خدماتی که تفکیک خانمها و آقایان انجام شده شرکت نمیکنم.
وقتی مسئول زبان انگلیسی مدیریت صنعتی از من پرسید چرا مدیریت صنعتی را برای یادگیری انتخاب کردی بهش گفتم چون خانمها و آقایان از هم تفکیک نشدن. هرچند ایشون من رو بابت این جواب راست سرزنش کرد، اما یکی از اولویتهای اصلی من برای یک گردهمایی همین موضوع هست.
شاید بعد از اینکه تفکیک برداشته شد به ورزشگاه بروم. شاید برای اولین بار به ورزشهای جمعی علاقهمند بشم.
نمیدانم مردم چطور فضایی با این همه موجود همجنس خودشون رو تحمل میکنند.