اگر قرار بود جای یک مقام سیاسی بالارتبه بوده و اختیار اتخاذ تصمیمات بسیار مهم داشتید، در این اوضاع دنبال انتقام بودید و یا به مصلحت کوتاه مدت و میان مدت کشورتون فکر می‌کردید؟
ترور های زیادی طی ده سال اخیر اتفاق افتاد که ریشه اش همین آمریکا بود و نمیشه طوری رفتار کرد که خودمون رو ضعیف و ترسو جلوه بدیم.
البته این نکته رو هم باید در نظر گرفت بازی سیاست و روابط بین الملل یه چیز ساده نیست که بخوایم خیلی سطحی در موردش بحث و نتیجه گیری انجام بدیم.
یه نکته خیلی اذیتم می کنه که ترامپ ادعا داره کسی رو ترور کرده که عامل مرگ آمریکایی هایی زیادی بوده، دوست داشتم اگه من یه مقام عالی رتبه بودم که ترامپ حواشی واکنش های منو پیگیری میکرد،ازش این سوال رو می کردم:
منظورت از آمریکایی ها افرادی هستن که دور تا دور ایران رو از خلیج فارس تا دریای خزر،از شرق تا غرب رو محاصره کردن و با اسم مبارزه با تروریست توی همه ی کشور ها پایگاه زدن؟
منظورت از آمریکایی داعش و تکویرهایی که ایزدی های عراق رو تا مرز جنون شکنجه دادن؟
منظورت از آمریکایی با خاک یکسان کردن سوریه و افغانستانه؟
اگه منظورت از آمریکایی متجاوزه، این حق هر انسانیه که متجاوز رو بیرون کنه،اگه قبول نکرد بجنگه و اگه جنگید و نتونست پیروز بشه بمیره.
پس حق ترور کردنش رو نداشتی تا زمانی که حتی تا ۱۰۰۰ کیلومتری کاخ سفید هم قدم نزاشته بود، در حالی که سربازی تو لب مرز کشورش پایگاه زدن.
من اگه بودم بدون شک به فکر یه انتقام سنگین بودم.
5 پسندیده
حرکت امریکا اعلان جنگ بود هرچند که با عنوان تهاجم پیشگیرانه میخواهند بار منفی آن را کمتر کنند (مثل توجیه‌های هیتلر در حمله به لهستان) و خب در جنگ پاسخ گلوله ، گلوله است و عدم واکنش نشانه جدی ضعف است و باعث تحریک دشمن به اقدامات مشابه میشود.
پاسخ باید قاطع ، شدید و با جغرافیایی گسترده باشه (چندین مکان در نقاط مختلف) تا امریکاییها عقب بکشند. در ادامه افزایش هزینه حضور نظامی در منطقه میتواند به عنوان یک هدف بلندمدت در نظرگرفته شود.
چندتا نکته وجود داره.
اولا امریکاییها دنبال جنگ نامحدود نیستند زیرا پس از جنگ جهانی دوم تا امروز از این گونه جنگها هیچ نتیجه‌ای جز هزینه ندیده‌اند. مثل ویتنام و حتی عراق.
دوما اقدام ترامپ حرکتی انتخاباتی بوده تا برگ برنده‌ای داشته باشد. انتخاباتی که کمتر از یک سال دیگه برگزار میشه. پس نوعی قمار بوده. اگر ایران جواب ندهد پیروزی ترامپ در 2020 حتمی است. اگر جواب بدهد شکست ترامپ در 2020 حتمی است.
پس نمایش نظامی و نشان دادن این موضوع که از عراق تا حجاز میتواند میدان باتلاق ویتنام‌وار امریکایی باشد ، صلح تضمین میشود. به هرحال گاهی برای حفظ صلح باید جنگید و گلوله است که حافظ صلح بلندمدت خواهد بود.
4 پسندیده
ميشه بپرسم انتقام از كی؟؟؟؟
پدری كه فرزنداش تو خونه منتظرشن و دستور داشته؟؟؟
مردی كه همسرش واسش هديه كريسمس خريده و منتظره بياد خونه؟؟
فرمانده عمليات که يه ادم مثل من و شما و پدر من نظامی و دستور داشته، مردم امريكا هم بيچاره ها خيلی دل خوشی از ترامپ ندارن.
ميمونه ترامپ، خودش كشته؟؟؟؟ متهم رديف اول نيست و حكمش اعدام نيست.
2 پسندیده
خیلی از ملت ها تاوان بازی های سیاسی دولتمرداشون رو میدن، وقتی همون
میره پای صندوق رای و رئیس جمهور رو انتخاب می کنه، یعنی طرز فکر و مسئولیت های فکری اون شخص رو پذیرفته.
مورد بعدی اینه که نباید با این جور جریانات احساسی رفتار کرد،منطق میگه شما و ملت شما داره مورد تجاوز قرار میگیره اونم توسط دولتی که به خون تک تک ایرانی ها تشنه است.
می دونید جالب اینجاست که خود مردم آمریکا قبول دارن که جنایت اونها شایسته ی انتقام سختیه،حالا شما دارید از چی دفاع می کنید؟
قبل از این ترور فقط توسط آمریکا حدود ۲۵ بار دیگه اقدام به ترور شده بود اما همه ناکام شد،حالا به نظر شما بازم باید فکر شب کریسمس آمریکایی ها باشیم؟
من شخصا اعلام میکنه نه این نظام و مخصوصا دولت حال حاضر رو اصلا قبول ندارم،اما نمی تونم ببینم یه ایرانی رو اینطوری نا جوانمردانه شهید کنن.
بدون شک من خودم بازم منطقم میگه باید انتقام گرفت.
این دولت آمریکا امروز توی عراق ترور کرد فردا وارد خاک ایران میشه و اگه الان جلوش واینسیم،فردا خیلی دیر میشه.
4 پسندیده
انتقام؟ مگه مقام تاثیرگذار مافیاس؟!
فکر میکنم اول بهتره دولت یا مقام‌های سیاسی بالاتر از دولت رو تعریف کنیم و مسئولیت یک دولت و مقام های بالاتر رو مشخص کنیم و بعد میتونیم سر اینکه آیا دولت ها باید مثل نهادهای مافیایی عمل کنن بحث کنیم.
آقای سلیمانی (و نه قاسمی) انتخاب کرده بود اولین نفر سپاه باشه. مطمئنم بهتر از هر کسی از ریسک انتخابش آگاه بوده.
حالا اینکه یک یا دو ملت رو درگیر ریسک انتخاب یه فرد کنیم، بستگی به vision ملت‌ها و دولت ها داره. اگه واقعا چشم اندازمون اینه که یه قوم سرخورده و بی قانون و در حال پسرفت باقی بمونیم، میتونیم از مسیر بی قانونی و مافیا بازی و انتقام و این حرفا پیش بریم.
اینکه ایران نمیخواد زیر بار کشورهای استعمارگر بره، قضیه ش کاملا از انتقام و عمل احساسی مجزاس. اگه نمیخوایم زیر بار ترامپ بریم، مسیرش از جنگ و انتقام و عملیات نظامی نمیاد. الان کدوم کشور قدرت بیشتری داره و میتونه جلوی زورگویی های سیاسی ترامپ واسته؟ عراق و افغانستان و یا ژاپن و آلمان و … ؟ آیا آلمان با جنگ پیشرفت کرد یا با جنگ له شد و بعد با تصمیم های عقلانی و سیستماتیک رشد کرد؟
هر جنایتی باید مجازات شه، و انتقام مخصوص بچه ها و افراد بی عقل-بی قانون و یا مافیاس که نمیخوان از قانون تبعیت کنن!
7 پسندیده
چیزی که من شاهدش هستم اینه که مسٶولین که واقعا درک نمیکنم چقدر و چه جور احساس مسوولیت می‌کنند و چه جور تحلیل می‌کنند، چطور سال‌هاست که بر موج احساسات مردم سوار می‌شوند و پیش می‌روند، اونا هم احساساتی هستند؟ یا به شدت سیاسی ؟؟؟؟؟؟؟؟
ما همه احساساتی هستیم؟
از دید من خیلی واضحه که اوضاع اقتصادی و فرهنگی و اجتماعیمون خوب نیست ولی پر از ادعا و شعاریم و با تحلیل‌های و تحریکات آرمانگرایانه ایدئولوژیک داریم حماقت ترامپ رو به آتش بازی واقعی تبدیل می‌کنیم.
من عمیقا و به شدت احساس غم و تاسف و تنهایی میکنم، درک نمیکنم چطور این همه آدم همسو می‌شوند.
دیشب عمدا خودمو پای یه برنامه شبکه افق نشوندم تا ببینم تحلیل درستی برای انتقام سخت ارائه میدن مجری که فکر نمیکردم اینقدر وقیح باشه با این مقدمه که باید روند مقاومت و صدورش به دنیا رو ادامه بدیم گفت هرکی با این ایده مشکل داره جمع کنه از ایران بره!!!
من که رسانه‌ای ندارم ولی در حد توانم تلاش میکنم این اشتباهش رو به گوش خودش و دیگران برسونم، که بعضی متهاجمین و انتقام جویان همه افکار ضد بشری دارند.
4 پسندیده
تو یکی از شبکه های اجتماعی یکی از دوستان روز بعد از مرگ سردار یه تیکه از کتاب قلعه حیوانات رو پست کرده بود که به نظرم خالی از لطف نیست اینجا براتون کپی کنم .
"خوکها…پی بردن دیگر حنایشان پیش حیوانات دیگر رنگ ندارد…
فساد وتن پروری خوکها سایر حیوانات را شاکی کرده بود
قلعه در حال فرو پاشی بود…
خطر اضمحلال در کمین خوکها بود…
حیوانات یاغی ونافرمان شده بودند…
ودیگر گوش به فرمان خوکها نبودند
خوک بزرگ چاره ای اندیشید…
باید خوکها…مهره ی عزیز از دست بدهند
حفظ نظام خوکها قربانی می خواست
تا غم عدم حضور آن مهره.؛دوباره
موجبات اتحاد مردم را فراهم نماید…
چاره ای اندیشیدند…
خوکچه…مورد مناسبی بود…مردم اورا دوست داشتند…زحمت کش وکاری بود…
زیرک ودانا…با حیوانات دیگر هم رابطه ی خوبی داشت…
کلاغ مامور شد…
جاسوس کلاغ زبانزد همه بود…
او گرای خوکچه را به پلنگ داد…
پلنگ نادان…بی فکر بلاهت کرد…
پلنگ خوکچه را یک لقمه ی چپ کرد…
همه ی ی حیوانات … غمگین شدند…
…خوکچه مردمی بود وعزیز…
حیوانات ساده دل در غمش رساها گفتند و
گریه ها کردند…وعزاداریها نمودند…
بی خبر از. باعث وبانی اصلی مرگ خوکچه…
پلنگ را نفرین می کردند. .
البته در همین بی حسی ها…وجوگیری ها…
فساد وتن پروری خوکها کلافراموش می شد
یک نفر برای همه…
خیلی برام جالبه که روز 40 ام سردار سلیمانی دقیقا میوفته 22 بهمن
2 پسندیده
خب استدلال قوی نیست. چرا ما جلوی ارتش عراق در یک جنگ 8ساله ایستادیم در حالی که سرباز ، سرگرد و سرتیپ عراقی چاره‌ای جز اطاعت دستور نداشت. حتی بمباران حلبچه ، سرکوب خونین کردستان عراق هم دستور بود و شک نکنید هرکسی از دستور رئیس سرپیچی میکرد اعدام میشد (که برخی ها اینچنین تیرباران شدند).
هیچ کسی مامور و معذور نیست. همانطور که این سخنان باعث جلوگیری از اعدام سران ارشد نظامی و سیاسی آلمان هیتلری نشد.
جایگاه آلمان در جنگ جهانی دوم (در کنار ژاپن) همان جایگاه امریکای امروز است = متجاوز. آلمان و ژاپن در جبهه دفاع نبودند که بگویم چون دفاع کردند ، له شدند و حال تصمیم گرفتند دیگر دفاع نکند.
از قضا اگر جامعه جهانی در قضیه اشغال اتریش در سال 1938 یک واکنش قاطع نظامی داشت ، هیچگاه هیتلر 1939 به لهستان حمله نمیکرد. زمانی چمبرلین نخست وزیر وقت بریتانیا اعتراف کرد بزرگتین اشتباه دول متفق (فرانسه و بریتانیا) این بود که به اولین تجاوز هیتلر جواب نظامی ندادند و جنگی ویرانگر رخ داد.
حال اگر همچنان پس از سپتامبر 1939 جامعه جهانی به هیتلر اعلان جنگ نمیداد امروزه جهانی یکسره متفاوت رقم میخورد.
مشکل اینجاست: کدام قانون؟ اصولا ما در سطح بین‌المللی قانونی داریم؟ کدام قانون در مقابل تهاجم شوروی به افغانستان ، سرکوب خونین بوداپست و پراگ توسط ارتش سرخ ، دیوار برلین ، تهاجم به ویتنام ، گرانادا ، عراق ، افغانستان و … ایستاد؟
البته مکانیسم نصفه و نیمه‌ای هست ، مثل شورای امنیت سازمان ملل که وظیفه حفظ امنیت و صلح جهانی را برعهده دارد اما متاسفانه در این چارچوب 5 کشور حق وتو دارند!! پس عملا قانونی برای مجازات مجرم وجود ندارد.
این مسئله سوال ذهن بسیاری در تاریخ بوده که یک نمونه جالب آن طرح امانوئل کانت برای صلح جهانی بوده ولی خب فعلا به نتیجه نرسیده چون قرار نیست امریکا با افغانستان برابر باشد.
یوراند آبراهامیان گفته‌اند اگر دونالد جی ترامپ در انتخابات 2020 به پیروزی رسد ، احتمال حمله ایالات متحده به ایران 110% خواهد بود.
به عبارتی سال آینده ما درگیر جنگ خواهیم شد (2021) اگر این شخص بتواند با برگهای برنده خود از شکست انتخاباتی بگریزد.
اتفاق اخیر را هم پیش زمینه جنگ بدانید. پنتاگون میخواهد توان نظامی ایران را به چالش بکشد به همین دلیل جواب ندادن بهترین احتمال برای شروع تهاجمی ویرانگر است.
اقدام اخیر ترامپ خریت یا سنگ اندازی یک دیوانه نبود. زیرا ترامپ یک گزینه از میان گزینه‌های سیا و پنتاگون را انتخاب کرده که بر اساس تحولات منطقه و داخلی اخیر ایران چنین گزینه‌ای توسط سیا و پنتاگون مطرح شده و سیا و پنتاگون احمق نیستند. اوباما و بوش هم با چنین فرصتی داشتند ولی اجرایی نکردند چرا که زمان مناسب را نداشتند
اقتصاد جهان برای شارژ شدن و خروج از رکود فعلی جنگ میخواهد فعلا امریکا در حال بررسی گزینه‌هاست و یکی از مهمترین گزینه‌ها خاورمیانه و ایران است. (جهان از طریق تضاد رشد میکنه. گاهی دوران صلح و گاهی دوران جنگ. اگر جنگ نباشد جهان رشد نمی‌کند و این منطق دیالکتیکی سرتاسر تاریخ انسان بوده. خب بیچاره کشوری است که ضعیف است و باید قربانی شود تا جهان رشد کند)
حالا دوباره برگردیم به سخن یوراند آبراهامیان پس از ترور فرمانده نظامی عالی رتبه ایران.
توهم توطئه است. برخی چنین داستانهایی رو دوست دارند. این چنین دیدگاه‌هایی ما را از تحلیل دقیق چرایی ، چگونگی و پیشینه تاریخی یک رویداد محروم میکند. زیرا تصور این است که دستی نامرئی کارها را جلو می‌برد.
3 پسندیده
توهم بودن رو قبول دارم . خیلی بعیده که همچین مهره ای قوی رو حکومتی بخواد خود خواسته از بین ببره . منتها در این که از شهادت سردار برای ماست مالی ضعف های حکومتی داره سوء استفاده میشه رو نمیشه انکار کرد .
2 پسندیده
مشکلی که من می‌بینم نداشتن قانون نیست، بلکه نداشتن قدرت برای اجرای قانون هست. اگه می‌دونیم قدرتش رو نداریم که از طریق قانون جلوی جنایت واستیم، پس کمی تواضع داشته باشیم و این حقیقت تلخ رو باور کنیم که الان حتی اگه وارد پروسه ی انتقام یا جنگ هم بشیم، قدرتمون بهشون نمیرسه.
بعد که دست از انکار این حقیقت تلخ برداشتیم، میتونیم بشینیم مسیرهای رسیدن به قدرت بیشتر رو برنامه ریزی کنیم.
3 پسندیده
با قسمت آخر موافقم. کشمکش همیشه چیز بدی نیست در سطح اجتماعی کشمکش کشوری با کشور دیگر میتواند به افزایش وحدت و احساسات ملی و مذهبی کمک کند.
همین تاثیری که در ایران گذاشته ، مورد نظر ترامپ هم هست. به همین دلیل اولین واکنش ترامپ توییت پرچم امریکاست. ارتقای روحیه ناسونالیستی امریکائیان و بسیج شدن حول محور ترامپ. البته فعلا جهان منتظر است ببیند گامی بعدی هست یا نه.
1 پسندیده
خب مثالی بزنید ببینید این قوانین چگونه میتواند بازدارنده باشد.
مثلا فرض کنید ارتش ایالات متحده در اقیانوس اطلس جنوبی یک فروند هواپیمای مسافربری کشور آنگولا را با 200 مسافر منهدم میکند. کشور آنگولا به شورای امنیت سازمان ملل متحد شکایت میکند و خواستار نشستی فوری است. همچنین از ایالات متحده به دیوان دادگستری بین‌المللی لاهه شکایت میکند.
به نظر شما آیا شورای امنیت سازمان ملل متحد ، ایالات متحده را به جنایت ضدبشری محکوم میکند؟ ایضا دیوان دادگستری لاهه میتواند مکانیسمی برای جلوگیری از چنین اقدامی توسط امریکا اجرایی کند؟
حال تواضع را مدنظر قرار میدهیم.
به نظر شما آیا تواضع میتواند جلوی اقدام بعدی دولت امریکا را بگیرد؟ آیا تضمینی وجود دارد که اقدام بعدی «فشار حداکثری» بمباران نیروگاه اتمی بوشهر ، بمباران پالایشگاه ستاره خلیج فارس یا ترور یک فرمانده (یا رئیس جمهور و سیاستمدار) ایرانی نباشد؟
به نظر شما اصولا چه تضمینی وجود داره آقای دونالد ترامپ دنبال جنگ با ایران نباشد. (اینجوری بگیم بهتره چه تضمینی وجود داره که مایک پمپئو ، مارک اسپر ، جینا هسپل و تیم جنگ طلب نئوکانها با هدایت معنوی امثال جان بولتون به دنبال قدرتنمایی و احتمالا جنگی دیگر نباشد.)
این سوال رو میشه در ادامه سوالات قبلی پرسید که قانون جامعه جهانی چگونه میتواند از تکرار ترورها و یا حتی حمله امریکا به ایران جلوگیری کند. حمله‌ای که هویداست نئوکانهای محافظه‌کار ، کمپانی‌های نفتی و تسلیحاتی ، حکومت عربستان و لابی یهود به دنبال آن است؟
1 پسندیده
با تمام موارد که آقا @realTirdad گفتند موافقم.
به نظرم خیلی منطقی و اصولی از موضع خودشون دفاع کردند.
تواضع توی شرایط فعلی از نظر من معنیش ترس و تایید تمامی اقدامات آمریکا توی خاورمیانه است.
درست هیچ ملتی خواستار جنگ نیست، که حقیقا جنگ چیزی مرگ یه عده بیگناه نیست،چرا که هیچ رئیس جمهوری توی جنگ نخواهد مرد.
توییت دیروز ترامپ مشخص میکنه که اگه الان تواضع کنیم اون برنامه ریزی خودش رو انجام داده.
مجلس عراق رای به خروج نیروهای آمریکایی داده، فرمانده ارشد نیروهای آمریکایی هم طی یه نامه ار رئیس جمهور ترامپ خواسته که اجازه برگشتن نیروهای خودش رو به آمریکا بده، حالا واکنش ترامپ:
اگه عراق نیروهای آمریکا رو اخراج کنه مورد تحریم آمریکا قرار خواهد گرفت و باید خسارت ناشی از تاسیس پایگاه های پیشرفته آمریکایی رو هم پرداخت کنه.
اگه نیروهای نظامی آمریکا بخوان برگردن،تمامی پشتیبانی های مالی و دولتی از سربازان سلب خواهد شد و اونا هم مجبور به پرداخت غرامت به دولت و هم چنین بیکاری اون ها خواهد شد.
و در ادامه این واکنش ها ۲ فروند بمب افکن سی۵۲ رو توی اقیانوس هند در فاصله ۳۷۵۰ کیلومتری ایران قرار داده که اول از دسترس موشک های دور برد ایران خارج باشه و هم اینکه ترس از اقدامات ترور رو کاملا داره نشون میده.
با این تفاسیر تواضع یعنی نابودی ایران و خاورمیانه.
نابودی ایران هم نابودی عراق،افغانستان، سوریه،لبنان،یمن خواهد بود.
2 پسندیده
سعی میکنم به تدریج دلیل نظرم رو بنویسم ولی فعلا به شکل خلاصه:
به عنوان یک سرباز ایران (جدا از وظیفه، دفاع از وطن در برابر خطرات، قدردانی‌ی فراتر از معمول میخواد و من به شخصه قدردان زحماتشون هستم. نیازی هم به لقب برای القای این قدردانی نمی‌بینم)، ایشون در ماموریت برای دفع خطر از کشور کشته شدن. تحلیل وقایع نشون میده که هم مقامات داخلی و هم شخص ایشون میدونستن که حضور در جایی که رقبای نظامی به شکلی کاملا نامعمول در حال آماده‌باش هستن، بسیار پرریسک خواهد بود (اتفاقهای سفارت آمریکا و حضور نیروهای تفنگدار دریای آمریکا در بغداد).
ابهامات زیادی در مسئله از هر دو طرف وجود داره که به جای خودش میتونیم بهش بپردازیم ولی حرفم اینه که هدف حضور و فعالیت یک نظامی بلندپایه در زمان غیرجنگ، دفع خطر از ممکلت بوده و هست. بنابراین انتقامی که باعث بشه که تمام تلاشهای این فرد و بقیه برباد بره و مملکت در خطری مهیب قرار بگیره بسیار نامعقول خواهد بود. این تحلیل که ترامپ بعد از انتخاب حتما با ایران جنگ خواهد کرد صرفا یک احتمال هست نه قطعیت. با این احتمال خطرناک اقدام پیشگیرانه به معنی شروع یک جنگ نیست بلکه خیلی ساده‌تر، تثبیت نسبی وضعیت داخلی و آمادگی برای خطر میتونه باشه. ایران توان نظامی محدودتری از آمریکا داره، این یک واقعیت هست. جنگ در کنار کشور ما اتفاق خواهد افتاد و توان درگیری آمریکا در این جنگ رو نداریم، این یک واقعیت هست. ما باید به احترام یک مقام بلندپایه نظامی واکنش مناسبی انجام بدیم، این یک انتخاب هست از بین گزینه‌های مناسب.
استراتژی‌های خیلی زیادی وجود داره که میتونه ضربه‌های مهلکتری به اعتبار شخص ترامپ وارد کنه ولی واقعا تجربه تاریخی نشون میده که جنگ در آستانه انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، بزرگترین لطف به اون هست.
3 پسندیده
درسته ولی اتفاق اخیر در تاریخ 40ساله تنش ایران و امریکا بی‌سابقه و بی‌محابا بود. تقریبا طرفین از خطوط قرمزی که در گذشته وجود داشت و سعی می‌کردند تنشها (کنش و واکنش‌ها) در همان محدوده باشد فراتر رفته‌اند. یکی از علل قوی فروکش کردن تنشها این است که طرفین خطوط قرمز خود را بازنویسی کنند که چون برضد منافع ایران است ، پذیرش حملات آینده امریکا به شخصیتهای نظامی و اماکن نظامی ایران در خارج از کشور ، پس فروکش کردن تنش در همین نقطه دور از انتظار است.
چون ایران احساس میکند منافع ملی‌اش با خطر جدی مواجه شده است به احتمال قوی دنبال یک پاسخ متقابل است البته یک پاسخ مقطعی و البته خسارت بار.
البته جنگی با هزینه کم. زیرا بالا بودن افزایش هزینه‌های مالی و انسانی وضعیت را معکوس میکند. به همین دلیل جورج بوش در سال 2003 و اوایل جنگ محبوب شد اما هزینه‌ها باعث شد با چهره‌ای منفور 2008 کاخ سفید را ترک کند.
به همین دلیل احتمالا واکنش ایران به گونه‌ای است که اولا هزینه‌ساز باشد دوما این پیام را منتقل کند که ایران میتوانست هزینه سنگین‌تری تحمیل کند. نمایش دادن هزینه‌ساز بودن عبور از خطوط قرمز.
3 پسندیده
در قسمت دوم این نظری که گفتم ، به موضوع همین سوال فکر می‌کردم. داشتن نگرش چندبُعدی و دیدن ابعاد مختلف یک رویداد در حد توانایی ، کاری سخت است زیرا گاهی با ابعاد متضادی مواجه میشویم به سختی میتوانیم بین آنان اجماعی ایجاد کنیم و آنان را ترکیب کنیم.
همین رویداد یکی از این رویدادهای چندبعدی با ابعادی متضاد است. اتفاقی که جنگ و صلح را باهم دارد و باید این دو را ترکیب کرد! زیرا بهترین راه ترکیب این دوست! جنگید در عین حفظ صلح که نجنگیدن خود میتواند عاملی بالقوه شود برای تهدید صلح. به همین علت جواب تنها ماندن در صلح و کاری نکردن نیست. همزمان جواب در صرفا جنگیدن هم نیست. باید صلح را در میدان یک نبرد برقرار کرد! حال چگونه؟ حتی تبیین چنین وضعی هم ساده نیست و پیچیدگی‌های خاصی دارد.
2 پسندیده
من فکر نمیکنم هیچ کسی موافق انفعال باشه. ولی محدود کردن گزینه‌ها به جنگ یا انفعال میتونه بسیار خطرناک باشه. میشه گزینه‌هایی بسیار قویتر برای سیاست آمریکا رو هدف گرفت: اقتصاد. چطور؟ کمی نیاز به ایده‌پردازی داره و شاید نیاز به خرد جمعی و مدیریتی، چیزی شبیه به همون پیشنهادی که لاله میده.
3 پسندیده
فکر نمیکنم طرح های میان مدت یا بلندمدت مورد نظر باشه از نظر روانی هم خاصیتی نداره. البته من نمیدونم منظور مثلا طرحهای اقتصادی چی میتونه باشه. مثلا تبدیل شدن به یک قدرت اقتصادی ؟
از میان طرح های کوتاه مدت یکیش نظامی است. از نگاه اقتصادی هم میشه چنین طرحهایی داشت مثل افزایش کنترل عبور و مرور تنگه هرمز یا طرحهای فناوری محور مثل گسترش دانش هستهای ، یا در بعد نظامی ساخت سلاح هستهای یا در بعد دیپلماتیک خروج از معاهده npt و … خیلی گزینه هست اما گزینه‌های میان مدت و بلندمدت (در صورت جدیت در انجام انتقام) مدنظر نخواهد بود.
ورای اینکه باید در نظر بگیریم ضربه وارد شده نظامی است و حتی تبدیل شدن به ابرقدرت اقتصادی عالم تا افق 2030 یا 2050 هیچگاه به معنای جبران نخواهد بود ؛ باید اینم درنظر بگیریم چه شخصی مورد حمله قرار گرفته و جایگاه این شخص در حاکمیت کجا بوده و چقدر اهمیت داشته. به قول لیندسی گراهام سناتور جمهوریخواه ما «نفر دوم» در تهران را هدف قرار دادیم پس احتمالا ایران واکنش نشان خواهد داد.
2 پسندیده
به نظر میاد حمله به پایگاهها انتخاب شد و باید منتظر نتایج بود. البته ما که در بطن ماجرا هستیم و عواقب شدیدی برامون داره.