من همیشه می دونستم که میشه با بازی و شعر یادگیری رو بهتر کرد (چه در دبستان که معلم ها خیلی از این فرایند استفاده میکنن، چه در دانشگاه که خیلی کم اینکار رو انجام میدن). با خوندن مطلب بهرام:
متوجه شدم که در این زمینه بازی وار سازی کارهای زیادی شده.
با مطالعه موضوع این سوال ها برام مطرح شد:
تا چه حد این بازی وار سازی در زمینه وارد آموزش شده؟
چجوری باید بازی وار سازی رو وارد آموزش کرد؟
مهرداد جان خیلی خوشحالم که این سوال مطرح کردی. اتفاقا بازی وار سازی در آموزش یکی از پر طرفدار ترین شاخه های این علم به حساب میاد. موضوعی که خیلی روش بحث شده و کتاب های زیادی هم راجع بهش نوشته شده. این موضوع هم زیر شاخه گیمیفیکیشن محصول و هم زیر شاخه گیمیفیکیشن سبک زندگی به حساب میاد. (میتونی راجع به کاربردهای گیمیفیکیشن تو وبسایت بخونی )
اما اگر بخوام یه توضیح کوتاه درباره چگونگی و چرایی این موضوع بهت بدم باید بگم که آموزش فعلی بیشتر درباره گرفتن نمره و گذروندن یک دوره است. چیزی که در آموزش فراموش شده این که باید حس ماجراجویی و کشف را در دانش آموز زنده کرد. تدریس صرف لذت کشف یک موضوع را از آدما میگیره. و اگر چیزی توسط خود دانش آموز کشف بشه تا ابد تو ذهنش میمونه. بهش حس اعتماد به نفس میده. در کنار اون میشه مفاهیمی مثل تصمیم گیری، کار گروهی و … را از همون بچگی در افراد نهادینه کرد.
ابزارهای مختلفی برای بازی وار کردن آموزش وجود داره. مکانیک های مختلفی که ساده ترین اون ها امتیاز و جدول امتیاز و … است. ابزارهایی که ممکنه استفاده ازشون خیلی ساده به نظر بیاد. ولی بدون توجه به حسی به دانش آموز میده استفاده از اون ها به شدت خطرناکه. در آینده قرار که یک سری مطالب به صورت تخصصی در همین مورد منتشر کنم اما بازم اگر سوالی داشتی من در خدمتم.
جواب این سوال خیلی به دانشجوهایی که باشون سر و کار داری بستگی داره. اما شاید یکی از چیزهایی که بشه به طور کلی گفت استفاده از یک خط داستانی جذاب باشه. سعی که مطلب آموزشیت رو در قالب یک خط داستانی ارائه بدی و بعد از اون میشه گیم تکنیک ها رو در اون قالب گنجوند
ببین برای این کار باز هم شخص خیلی مهمه. این که انگیزه اش از یادگیری چیه. مهم ترین ایراد تو آموزش خودخوان اینه که فرد نمیتونه درک کنه چقدر پیشرفت داشته و مخصوصا این موضوع برای افراد ایده آل گرا کشنده است. میشه یه نقشه (واقعا یه نقشه که بتونی ضربدر بزنی و یا مهره ات ببری جلو ) از مسیر آموزشت تهیه کنی و پیشرفتت ببینی. میشه یه تنگ برداری و هر بار که یک مطلب در راستای آموزش خوب یاد گرفتی یه تیله بندازی توش. یا حتی روی یک کاغذ اون مبحث بنویسی و مچاله کنی و بندازی تو شیشه. این جوری با بالا اومدن سطحش میفهمی که نه بابا انگار یه کارایی دارم میکنم. هر چیزی که بتونی در راستای فیدبک دادن بهت کمک کنه به نظر من بخش زیادی از کار را برات آسون کرده.
از طرف دیگه در فواصل معین برای خودت جایزه تعیین کن. جایزه هایی که واقعا دوست داره و هی سطح جایزه رو ببر بالا. جایزه باید جنسش از خوندن و یاد گرفتن جدا باشه. ذهنتو رها کنه و آماده اش کنه برای مواجهه بعدی.
داشتن یک منتور هم میتونه همیشه کمک کننده باشه. کسی که بهش اعتماد داری و اون بتونه ردیابیت کنه.