دنباله‌ی موضوع "سه شنبه ها بدون خودرو" برای ایجاد "خط دوچرخه":
دنباله‌ی موضوع طرح پرسشنامه برای آمارگیری مجازی:
هرروز هفته، تو اکثر بخشهای خبری، آلودگی هوا جزء تیترها هست. همچنین تو سطح شهرها هم(حداقل تهران رو مطمئنم) یه عالمه بیلبورد راجع به محیط زیست و آلودگی هوا کار شده!
1- چرا؟(آره منم تاثیر تبلیغات رو میدونم ولی آیا هزینه این تبلیغات از بازدهی اونها بیشتر نیست؟)
2- اگر یه روزی مسئول تبلیغات محیط زیست شهرداری شهر X باشید،نقشه راهتون چیه؟
عکس - مترو حبیب الله.
برای پاسخ سوال ۲، این رو میذارم دستور کار:
باید حواسمون باشه در چه شهری زندگی می کنیم!
متوسط فاصله منزل تا کار مردمی که از خودرو برای رفتن به محل کار استفاده می کنن چقدره؟
چقدر شیب داره خیابونای شهر تهران؟
اگر هوا آلوده باشه پدال زدن در این هوا چقدر می تونه خطرناک باشه؟
چند درصد از رفت و آمدها رو می شه کاهش داد؟
چقدر امنیت دوچرخه داری در تهران بالاست؟ (دوچرخه خود من رو در کمتر از 30 ثانیه زدن)
اگر هدفش تبلیغاتی صرف باشه، شاید راه های مفیدتری هم باشن
فکر می کنم به نوع تبلیغی که ارائه میشه بستگی داره. شاید اگر آمار دقیق باشه و شامل اثرات مستقیمی باشه که افراد میذارن و به شفافیت مطلب کمک کنه، نتیجه موثرتری بده. مثلا اینکه تعداد سفرهای روزانه در شهر تهران 2 میلیون و ششصد هزار هست و 50 درصدش سفرهایی هست که با خودروهای شخصی انجام میشه به نظرم آماری هست که می تونه مشوق باشه برای کمتر استفاده کردن از خودروی شخصی.
از تجربه های افراد می پرسم که چطور تشویق شدن به استفاده ازحمل ونقل عمومی. یا موانع سر راهشون رومی پرسم. اینکه چه نوع طرز فکرهایی باعث استفاده ما از خودروی شخصی میشه.
نیازهای موجود رو (مثلا موانع) رو به گوش مسئول مربوطه می رسوندم.
