دیوار تنهایی را چند متری خودمون باید بکشیم؟
تنهایی تا چه حد خوبه؟
11 پسندیده
من چون درونگرا هستم از تنهایی لذت میبرم
هرچقدر بیشتر بهتر
خنده‌دارترین شوخی‌ای که یه نفر باهام میتونه بکنه اینه که بگه “ولت میکنما… تنهات میذارما…
”
اما انزوا رو دوست ندارم
بالاخره ما موجودات اجتماعی هستیم و حس و حالمون یه جورایی به حس و حال هم گره خورده
6 پسندیده
یه وقتایی خوبه. درین حد که با خودت خلوت کنی. خودتو اروم کنی و به روانت اجازه ی استراحت بدی.
ولی در کل باهاش موافق نیستم. فقط گاهی!
زیاد هم این سوالو میپرسم مخصوصا از ادمایی که تنها هستن یا به تنهایی زندگی میکنن.
و همیشه همشون با یه اندوه خاصی میگن شکنجه ست ! من فکر میکنم اگر ادمها کسانی رو داشتن که حمایتشون میکردن و دوسشون داشتن همونجوری که لیاقتشو دارن، هیچوقت تنهایی رو برای مشی زندگیشون انتخاب نمیکردن.
9 پسندیده
من برهمکنش ضعیف با آدمها رو دوس دارم. یعنی از سکوت مطلق خیلی متنفرم انگار حس میکنم حیات وجود نداره، ولی از ارتباط مستقیم با افراد زیاد هم خوشم نمیاد. در عوض از اینکه اطرافم پر از صدای آدمها باشه (و البته ترجیحا شادی و نشاط) ولی کسی بهم کاری نداشته باشه و بتونم کار خودم رو انجام بدم، خیلی خوشم میاد.
9 پسندیده
تنهایی برای مغز و روح من حکم آزادی مطلق رو داره
نیاز زیادی به تنها بودن ، تنها فکر کردن و صحبت با خودم دارم که ازش بشدت لذت میبرم
ولی نمیتونم تنهایی دائم رو تحمل کنم ، یا همونطور که دوستان گفتند انزوا
این برای من خیلی جالب هست
من وقتی میخوام فکر کنم یا کاری انجام بدم کوچکترین صدای نامربوطی حتی اگر باعث پاره شدن رشته افکارم نشه باعث عصبی شدنم میشه
یه اتاق 4*4 باشه واسه من بسه 
راستی یک سوال : وقتی ما زمان زیادی رو در اینترنت چرخ میزنیم ( مثلا در پادپرس ) آیا تنها هستیم؟ وقتی تو اینستاگرام هستید تنهایید؟ یا خیلی مثال های دیگه
8 پسندیده
درباره ی من بله. وقتی دور و برم خیلی شلوغ باشه و زندگیمم شلوغ، حتی پیامکامم چک نمیکنم. یه چرخ مختصر و پاسخ دادن مربوط به زندگی عادیمه. ولی وقتی خیلی اینجام (و جاهای دیگه) دقیقا وقتیه که هیچکاری ندارم و احتمالا دلم اون بیرون خوش نیست، اومدم اینجا که از تنهایی دربیام.
8 پسندیده
میگن بستگی به شخصیت آدم داره که به دو گروه تقسیم میشوند
- برونگراها
- درونگراها [1]
تنهایی برای این دوگروه معنای متفاوتی داره . برای یکی عذاب‌آور و برای یکی لذت بخش و مفرح مثل جناب @Emad_Mohammadpoor .
من خودم جز دسته دوم یعنی درونگراها هستم و بیشتر وقتم رو تنهام و این تنهایی رو دوست دارم . تنهایی فیلم دیدن، کتاب خواندن، ورزش کردن، فکر کردن، حضور در پادپرس در تنهایی و … . اما به معنای تنهایی مطلق نیست به هرحال من هم گاهی ساعتها قدم میزنم و آدمها رو میبینم. با کسانی که می‌شناسم خوش و بش دارم و یک روز در هفته با تنها رفیقم میریم بیرون و گپ میزنیم (همون دور دور 
)
اما خب طبق شخصیت خودم حضور مداوم در جمع‌های شلوغ برایم عذاب‌آور میشود . سردرد، کاهش سطح انرژی، خستگی و … ؛ و اینکه حس میکنم زمانم در حال تلف شدن است و در تنهایی خودم تلفش کنم بهتره 
اینجوری تنهایی برای یکی مثل من خوبه. اینکه مینیمم باید 60% کل زمانم تنها باشم چون حالم خوبه، نه سردرد، نه خستگی، نه کاهش انرژی؛ برعکس سرحال، پرانرژی، خستگی ناپذیر و … . شخصیت مقابل شخصیت من دقیقا کل این مطالب را بایستی برعکس اجرا کند تا حال خوبی داشته باشد. حد تنهایی رو همین نوع شخصیت تعیین میکند.
7 پسندیده
تنهایی حتی یه آجرش هم بده چه برسه به دیوار
تنهایی یعنی بی کسی یعنی بی دوستی یعنی تنفر از خود یعنی بد دیدن خود و دیگران بد دونستن رابطه و رابطه ایجاد کردن
منظورم شما جدایی هست یا بی او بودن.
مثلا شخصی میره به کشور دیگه اونجا جدایی از خانواده و دوستاش و تحمل می کنه.
یعنی جمعی وجود داره و شخص تصمیم میگیره کمی جدا بشه از اون جمع
بچه ها گفتند بعضی ها باید یکم جدا بشن و برن استراحت کنند و بعضی ها کمتر بستگی به شخصیت داره
5 پسندیده
تنهایی مثل هر چیزی تا یه حدی خوبه.
بنظرم زندگی های شلوغ امروزی و خیانت،دروغگوی،عشق های نافرجام،بدهکاری و مشکلات اقتصادی و …همه دست به دست هم دادند تا بتونند ادما رو تنها کنند.برای گذر از این بحرانها ادما تا یه حد تنهایی رو میتونن تحمل کنند بعد براشون این لحظه های تنهایی خسته کننده میشه و برای بدست اوردن یه لحظه بهتر تلاش میکنن.حدقل برای یه لحظه جدیدتر…
من تنهایی رو برای فکر و تمرکز یه موضوع یا اینکه یه کار بخصوص دوستدارم واگر کسی مزاحمم بشه بشدت عصبیم میکنه.مثل مهمون سرزده 
من همیشه خونمون شلوغه یعنی وقتی خلوت میشه انگار یه هدیه عجیبی بهم دادن که تا حالا نداشتم.من دیوار تنهای رو دوستندارم همینکه اتاقم یه سه در چهاره هر وقت بخوام میتونم به حریم خودم وارد بشم.حتی گاهی از دست کسی میخوام فرار کنم به اونجا پناه میبرم.
بنظر من نه…من تو اینستا یا سایت های متفاوت که میرم،مطمئنم هرچند مجازی ولی یه نفر هست.البته اینستا و سایت های واقعی رو سر میزنم و اصلا حوصله وقت تلف کردن رو ندارم.ولی همیشه پاسخگو هستم. 
6 پسندیده
دلا خو کن به تنهائی / که از تن ها بلا خیزد
تمام تفکرات و تاملات و آثار هنری یا بهتر بگویم شاهکار های هنری حاصل تنهائیست
تنهائی اگر پربار باشدبی نهایت عالیست
7 پسندیده
نه تنهایی بیش از حد هم پر بار نیستش …اگر ما فکرمون رو با خیلی از کارها و خیلی مطالب و خیلی چیزای دیگه درگیر نکنیم و ذهنمون تنبل بمونه و مدام به پنجره و سقف نگاه کنیم چیزی بدست نمیاریم.اگر در تنهایی کاری انجام بدیم یا به نتیجه کاری فکر کنیم شاید ولی به خودی خود تنهایی پربار نیستش ابدا
4 پسندیده
با این موافق نیستم که نسخه برای همه یکسان پیچیده بشه. با @Amirali موافقم که تیپ شخصیتی باید کاملا دخیل بشه. من در زمانی که دغدغه‌ای نداشته باشم بسیار با تنهایی کار و فعالیت کردن روی مسائل ذهنی حال میکنم.
احترام به تفاوت در اجتماع یکی از نشانه‌های رشد اجتماعه. به کسی که تنهایی رو بیشتر دوس داره نباید به شکل عجیبی نگاه کرد، همه قرار نیست در جایی که اختیار دارن، به صورت نُرم جامعه عمل کنن.
10 پسندیده
زندگي من خيلي شلوغه ولي تنهايي هاي من دست خودم نيست، گاهي مثل يه موج مياد و همه چيزم رو احاطه ميكنه
اين جور وقت ها اينقدر نياز به تنهايي دارم كه حتي موبايلم رو هم خاموش ميكنم.
تنهايي اصلا چيز بدي نيست، بايد آدم ها كسايي رو كه دوست دارن يه مدت تنها بزارن به نظر من.
تنهايي باعث ميشه از نو شروع بشي البته با يه انرژي بيشتر
تنهايي باعث ميشه ارزش همه چيز رو درك كني و با يه ديد ديگه بهشون نگاه كني
8 پسندیده
تنهایی تا حدی خوب است ولی وقتی ظاهراً خیلی تنها باشیم مشکلات روانی پیدا خواهیم کرد و پیری زودرس هم دامن گیر ما میشود، ولی چیزی را که باید یادآور شد این است که انسان از نگاه اندیشه همیشه تنهاست و این تنهایی از کجا ثابت میشود؟ وقتی انسان تصمیم میگیرد، تصمیم را انسان همیشه به تنهایی میگرد و این ثابت میکند که انسان تنهاست اگر در جمع چند هزار نفری هم تصمیم بگیریم باز هم خود مائیم که تصمیم میگیریم و اگر بنا باشد که تصمیم کسی را عملی کنیم باز هم خود مائیم که تصمیم میگیریم که تصمیم او را عملی کنیم پس ما تنهائیم و تنهایی باطنی خیلی خوب است و لی تنهایی ظاهری چندان زیبا نیست.
4 پسندیده