دنباله‌ی موضوع چرا آموزش‌های مالی برای عموم در ایران این‌قدر ضعیف است؟:
من معمولا آدم دست و دل بازی ام و خیلی اهل حساب و کتاب نیستم. در مواردی این روحیه کارآمد بوده و خیلی موارد هم آسیب رسان.
با توجه به نوشته ی زیر به نظر میرسه آلمانی ها مدیریت مالی خوبی دارند و خیلی حساب شده هزینه می کنند.
اما شما برای چه چیزهایی حاضر نیستید هزینه کنید؟
سینما، تئاتر و … برای شما جذاب اند؟ یا بعضی افراد برا وسایل منزل و دکوری جات خیلی هزینه می کنند، شما چطور؟
اولویت های مالی شما کدامند؟
آیا شما هم اگر یهوویی هوس خرید چیزی رو بکنید، آیا در لحظه اقدام میکنید یا اینکه به اولویت هاتون توجه میکنید؟
از چه تکنیک هایی در مدیریت مالی استفاده میکنید؟
بزرگ ترین جیب بر شما چیه؟
اگر این سوال را در مورد خودمان بپرسیم، پاسخ چیست؟ ما با پول هایمان چه میکنیم؟ چقدر به واقع برای پول ارزش قائلیم؟ چقدر برایمان مهم است که آن درست خرج کنیم و یا بدست آوریم؟ اصلا با پول چطور برخورد میکنیم؟ آیا شماره تلفن های روی پول ها را دیده اید؟ یا اینکه تا به حال ته کیفتان به دنبال پول گشته اید؟ واقعا چقدر به پول احترام میگذاریم؟
من برای مخارج معمولی تقریبا هیچوقت حساب کتاب نمیکنم. البته خیلی تفریح خاصی ندارم که بخوام در مورد هزینه جانبی فکر کنم. شاید افرادی که به تفریحات اهمیت میدن بهتر بتونن نظر بدن.
یه نکته مهم در خرج کردن احساس امنیت مالی هست. به این معنی که چقدر به آینده میتونید تکیه کنید و آیا مسیر درآمد مطمئنی دارید یا نه. این مورد هم به کشور وابسته هست هم به سن و سال. برای مثال کسی که در اروپا زندگی میکنه، امنیت مالی به نسبت بالائی داره و خیلی راحتتر برای تفریح خرج میکنه تا کسی که در ایران زندگی میکنه.
در مورد سن و سال، کسانی که توی دوره جوانی به سر میبرن، معمولا شجاعت بیشتری در خرج کردن دارن تا کسانی که به میانسالی نزدیک میشن. برای مثال: من توی 10 سال پیش، برای خرید کامپیوتر مورد علاقه خودم تقریبا کل پولم رو به راحتی خرج کردم، در حالیکه الان برای همون خرج، با تردید بسیار زیادی درصد بسیار کمی از پولم رو خرج میکنم. به همین خاطر نمیشه به راحتی لفظ ولخرج یا خسیس رو بدون توجه به این مسائل به کار برد.
این بحث شاید کمی جدا باشه. به این معنی که با این کار فرد عملا به اموال عمومی ضربه میزنه و طول عمر پول رو پائین میاره. در نتیجه به مرور جامعه باید در ازای این حرکت، مخارج زیادی رو برای جایگزینی تحمل کنه. من فکر میکنم بیشتر به دیدگاه فرد به اجتماع برمیگرده تا احترام به مفهوم پول. در مورد دیدگاه به اجتماع هم چیزی که در ایران دیدم، اینه که بیشتر به دنبال ضربه زدن به اون هستن (شاید هم هستیم) حالا یا به عمد، یا غیرعمد.