وقتی داشتم موضوع جمع‌بندی و نتیجه‌ی پادخان دوم رو مینوشتم به یه مشکلی برخوردم:
ایده‌هایی بودن که پتانسیل تاثیرگذاری بالایی داشتن ولی در حد چند کلمه مونده بودن و باز نشده بودن، و ایده‌هایی بودن که حتی با اینکه کمی حالت فانتزی داشتن به خوبی پرداخته شده بودن و باز و شفاف شده بودن. کدوم دسته از اینها واقعا موثرتره؟ کدوم‌ها رو تو پادپُرس بیشتر داشته باشیم بهتره؟
شخصا بر این اساس تصمیم گرفتم: اگه ایده به نتیجه یا خروجی قابل تحویل نزدیک‌تر باشه، اثربخش‌تر هست. چون اگه اول محصول ناکارآمدی نداشته باشی، هیچ وقت نمیتونی دنبال راهکارهای نویی باشی که اون رو بهبود بده!
خوشحال میشم اگه دیدگاه متفاوتی دارین مطرح کنین تا به زوایای فکرم اضافه شه 