چند روز پیش داشتم به این فکر میکردم که هرجا پای رقابت وسط باشه، کیفیت میره بالا.
چرا ما از این ویژگی جهان برای بهتر کردن اطرافمون استفاده نکنیم؟
ایده یه اپلیکیشن به ذهنم رسید و اونم این بود که هرکس وارد هر مغازه ای که میشه و خرید میکنه، به اون مغازه یه نمره ای بده، وقتی تعداد زیاد بشه، یه جورایی هر مغازه یه اعتبار به دست میاره.
بعدش نفرات بعدی که میرن توی یه خیابون خرید کنن میتونن از روی اون اپلیکیشن نمرات مغازه هارو نگاه کنن و از مغازه ای هایی که نمره ی بالاتر دارن دیدن کنن. و بعد از خریدشون بتونن در مورد اون مغازه نمره بدن و نظر بدن.
اگر فرض کنیم که تعداد کاربران اپلیکیشن زیاد باشه:
1.به نظرتون این اپلیکیشن میتونه کیفیت فروشگاه هارو افزایش بده؟
2.شما خودتون حاضرید که بعد از خریدتون به اون فروشگاه نمره بدید؟
دوست عزیز
ایده جالبیه
باید مشخص بشه که دقیقن برای هر فرد درگیر در ماجرا و البته برای کل جامعه چه مزایایی خواهد داشت و چه ارزشهایی ایجاد می کنه
چطور عمل می کنه و چه قابلیت های جدیدی میتونه ایجاد کنه
جای فکر داره این ایده و حتی جای توسعه
این اپ به جورایی شبیه یه شبکه اجتماعیه. شما وارد یه خیابون میشید و این اپ رو باز میکنید. بعدش اسم و نمره تک تک مغازه های اون خیابون رو توی نقشه ی اپ میبینید.
با زدن روی هر اسم، وارد پروفایل اون مغازه میشید که شامل نمره ی اون مغازه، مشخصات اون مغازه(از جمله ساعت کار مغازه و اینکه آیا اون مغازه الان باز هست یا نه) و نظرات کاربران درمورد اون مغازه.
این اپ حتی برای تشویق مغازه هایی که نمره ی خوب دارن میتونه بن خرید از اون مغازه هارو به کاربراش بده و اون مغازه ها رو به بقیه ی مشتریانی که وارد اون خیابون میشوند، پیشنهاد بده.
برای تکمیل این راهکار پیشنهاد دیگری دارید؟
به نظرم این ایده اگر برای محصولات با برندهای مختلف و کارایی هاشون، اجرایی بشه بهتر هستش. چند وقت پیش میخواستم یه شوینده بخرم مونده بودم محصول کدوم شرکت بهتره.
یعنی یه اپلیکیشن که : رضایت مشتری نسبت به محصولات رونشون بده و ویژگی های ممتاز کننده اون محصول. اگر بریم سراغ فروشگاه ها خیلی شلوغ نمی شه؟
بستگی داره چه ویژگی هایی از اون فروشگاه ارزیابی بشه. مثلا خوش مشرب بودن صندوق دار اهمیت داره اما در کنارش قیمت و کیفیت فروشگاه هم مهم هست. پس اون کسی که اپلیکیشن رو میسازه باید حواسش به جزییات و موارد ارزیابی که ملت قرار هست بهش نمره بدن باشه.
این امتیاز دهی توی فروشگاه های آنلاین مثل دیجیکالا و … زیاد هستند ولی آیا کسی برای خرید روز مره اش حاضره بره دنبال این امتیاز دهی ها و توی مغازه ها بگرده تا کالای مورد نظرش رو پیدا کنه؟
و یکی از اهداف این راهکار افزایش کیفیت مغازه و مغازه داری هست.درسته که اگر مردم فقط کالای خوب بخرند کیفیت خرید و فروش میره بالا ولی با اجرای راهکارِ نمره دهی به مغازه ما میتونیم شاهد خلاقیت های زیادی از طرف مغازه دارن باشیم که حاضرند دست به کار های جالب انگیز ناک!!! بزنند تا از مشتری هاشون نمره بگیرند.
فکر میکنم که ایجاد رقابت بین مغازه ها آسون تر باشه و راحت تر بتونیم کاربرمون رو دنبال یه مغازه ی خاص بفرستیم برای خرید روز مره اش تا یک کالای خاص.
ولی فک کردم در مورد اینکه کاربر رو تشویق کنیم که کدام ویژگی های مغازه نمره بده، باید بحث بشه و بدونیم که معیار یه مغازه ی خوب چیه؟
ایدهای که مطرح کردی دقیقا سرویس Yelp هستش. تعداد استارتآپهای ایرانی هم که سعی کردن مشابهش رو پیادهسازی کنن اونقدر زیاد بوده که من الان اسمهاشون یادم نیست!
اما خود Yelp تو ایران هم سرویس میده و من همین عید که سفر شمال رفته بودم، بیشتر رستورانها و مکانهای تفریحی رو تو اون پیدا میکردیم و ارزیابی میکردیم.
نمره دادن به مغازهها به طور عام یه کسبوکار اصطلاحا “افقی” هستش که همونجور که گفتم مثال ایرانیش الان درست تو ذهنم نیست. اما در مورد کسبوکارهای داخلیای که این مفهوم رو روی یه نوع صنف خاص به صورت “عمودی” پیادهسازی کردن، میتونم به فیدیلیو برای رستورانها و کافهها اشاره کنم.
در کل از اونجایی که این حوزه بهشدت پولسازه، استارتآپهای وطنی ازش غافل نموندن!
من وقتایی که از جایی خرید میکنم در دو حالت حتما حس خریدم رو به دوستان و کسانی که میشناسم منتقل میکنم، و یا جامعه ی در دسترسم:
- وقتی خیلی لذت برده باشم.
- وقتی خیلی کلافه شدم باشم، و خرید خیلی بدی تجربه کرده باشم.
در حالت های خرید پایاپای حوصله ی امتیاز دادن ندارم.
بله، میتونه به نظرم. ولی لازمه ی افزایش کیفیت اینه که جامعه ی نظرده و جامعه ای که این نظرها رو میبینه، به اندازه کافی بزرگ باشه. یعنی جامعه ی آماری باشه واقعا.
اولا که بهت پیشنهاد میدم حتمن بری کتاب “تست مامان” رو بخونی!
حالا برگردیم به سوال تو:
###تجربه ی شخصی
من خودم معمولا تو محل زندگی مون بیشتر مغازه ها رو واسه خودم شخصی سازی کردم. یعنی معمولا می دونم می خوام از فلانی خرید کنم چون باهش حال می کنم یا می دونم فلان میوه فروش محل گرون فروشه در عین حال که پررویه. کجا ابزار فروشی هست و فروشندش چه اطلاعاتی راجع به کارش داره. اینارو بسته به نیازم کم کم پیدا کردم و یکمش بسته به سلیقه خودمه.
وقتایی هم که تو یه مکان غریبه هستم و نیاز دارم برم از یه مغازه خرید کنم همینجور تصادفی انتخاب می کنم و اگر رفتار فروشنده و یا کالاش رو نپسندم خیلی راحت جنسو پس میدم و میرم مغازه بعدی مگه اینکه تنها مغازه ی موجود باشه و یا من خیلی عجله داشته باشم.
اینا تجربه ی من از خریدهای جزئی بود. واسه خریدهای بزرگتر (لباس و غذا و …) هم گاهی اوقات زیاد به خودم سخت نمی گیرم. گاهی اوقات هم سعی می کنم از تجربه ی بقیه استفاده کنم. مثلا واسه انتخاب رستوران خیلی مواقع پیش میاد که تو مرحله انتخاب رستوران و غذا دچار مشکل میشم اونجاست که نظر بقیه خیلی به کمکم میاد.
###پرسش
معمولا برای خریدی که میخواین انجام بدین چه کمبود هایی رو حس می کنین و اونا رو چجوری پوشش می دین؟
من فکر میکنم جدا از نحوه اجرا نکته مهم تعداد افرادیه که ازش استفاده میکنن. تعداد افراد به اندازه کافی زیاد هم قدرت ارزیابی و اهمیتش برای فروشنده رو میبره بالا، هم خود به خود جامعه اماری لازم برای ارزیابی کیفیت رو در دسترس قرار میده!