از تکنولوژی برای ایجاد هماهنگی بین افراد اشنا، مواد داخل یخچالهاشون، و تخفیفهای سوپرمارکتها استفاده شود.
طوری که موقع خرید، بتوان بدون نگرانی از تخفیفها بهره برد و در ضمن دوستان را از مواد اضافه یخچال هم باخبر کند.
از تکنولوژی برای ایجاد هماهنگی بین افراد اشنا، مواد داخل یخچالهاشون، و تخفیفهای سوپرمارکتها استفاده شود.
طوری که موقع خرید، بتوان بدون نگرانی از تخفیفها بهره برد و در ضمن دوستان را از مواد اضافه یخچال هم باخبر کند.
میشه این کارو کرد یه سیستمی طراحی کنیم که مردم غذایی هایی که میدونن داره خراب میشه رو بین هم به اشتراک بذارن ببین قبلنا مثلا توی خونه ی ما یه چیزی کم میومد از همسایه میگرفتیم وقتی میگرفتیم بهش پس میدادیم ! میتونیم سیستم اشتراک غذا رو اجرا کنیم که باعث بشه دورریز کم بشه
اپ خرید جمعی هم خوبه، مدل درامدزایی ش هم نسبتا مستقیم و مشخص هست: مشابه مدل درامدزایی تخفیفان یا نت برگ.
###نقد
یه بدی چنین سیستمی اینه که لازمه خودت مواد تو یخچالت رو توش لیست کنی؛
اگه گزینه ای به اسم یخچال باهوش وجود داشت که خودش محتوای توش رو رصد میکرد و در یه شبکه بین یخچال ها مطرح میکرد خوب بود، ولی گزینه ی به اشتراک گذاری دستی یه جورایی خزه!
راه جایگزینش این میتونه باشه که: ملت اون چیزی که می دونن مازاد بر احتیاجشون هست رو به یه مرکزیتی برسونن و افراد به اونجا مراجعه کنن و کالای مورد نیاز خودشون رو بردارن.
بله چنین مدل درامدزایی نسبتا مناسب و کارامد هست
نه نیازی نیست، موقع خرید مشخص میشه چه چیزهایی خریدین و خود به خود محتوای داخل یخچال معلوم هست ، البته لازمه هر چند روز یک بار داده های این اپلیکیشن ریست شن!
آیا منظورتان ابزار خرید جمعی است؟ به چه صورت قرار است چنین ابزاری هدررفت را کاهش دهد؟
ایده از این تجربه و پیشنهاد به وجود اومده:
خیلی وقت ها در سوپرمارکت ها تخفیف های وسوسه کننده وجود داره و این تخفیف ها شوق خرید رو به وجود میاره. و باعث میشه موادی بیش از نیاز بخریم. اگر تعداد افرادی که خرید میکنند بیش از یک نفر باشه این حجم بالای خرید بین چند نفر تقسیم میشود. و کمک میکند هم از تخفیف های بیشتری برخوردار شویم و هم حجم بیش از مورد نیاز نخریم.
من دوست دارم رو تکمیل این ایده کار کنم،
ساده ترین چیزی که به ذهنم میرسه برا محصول مینیمالی که کار میکنه یه اپلیکیشن هست که افرادی در یک ساختمون مشترک رو به هم وصل میکنه و تخفیف های فروشگاه اطراف رو در اختیارشون قرار میده.
هدفم اینه که اگه مثلا ۵ تا دانشجو میخوان برن کوروش خرید،
نکته ای هست که جا افتاده باشه؟
من خیلی وقت پیش یه ایده ای داشتم که خودم خیلی باهاش حال کردم! از اونجایی که احتمالش خیلی کمه اجراش کنم اینجا مطرحش میکنم بلکه یکی خوشش اومد اجراش کرد:
ایده یه لیسته! یه لیست از مواد غذایی که تو کابینت و یخچال یا هرجای دیگه داریم. لیست دستی پر میشه.
یه جای دیگه تو این پلتفرم یه سری دستورپخت وجود داره، که مواد اولیه هرکدوم لیست شدن!
برنامه مواد اولیه شما رو میدونه، مواد اولیه دستورالعمل ها رو هم میدونه، پس میتونین ازش بپرسین “چی بپزم؟” تا بهتون بگه مواد شما حداقل مواد چه غذاهایی هستن.
بعدتر فهمیدم همچین چیزی وجود داره، ولی خیلی ضعیفه. (یه سایت فارسی که لینکش کردم به “چی بپزم؟”)
بنظرم اسکلتشو حداقل دربیاریم که آسونه، بعد وصلش کنیم به این یخچال باهوشا!: ی یکارایی سامسونگ (هربار در یخچالو میبندی عکس میگیره میفرسته رو گوشیت) و ال جی کردن…
اضافاتی که الان به ذهنم میاد:
بتونی یه لیست خرید هم داشته باشی که دستی وارد بشه. (بعدتر یه هوش مصنوعی یا همچین چیزی -من ازین چیزا سر درنمیارم- روی دیتاها پیاده کنی که پیش بینی کنه خریدتو که دیگه دستی وارد نکنی.)
تاریخ مصرف اجناس رو وارد کنی و اونایی که انقضاشون نزدیکتره رو بالاتر بیاره تو لیست که حواست باشه استفاده شون کنی. (به همون روش بالا میشه بعد یه مدت خودش به این شعور برسه که مثلن سبزی خوردن ظرف یه هفته خراب میشه. حتا میتونه آلارم بده! که مثلن آقا شیر فردا خراب میشه بخورش…)
بتونی دستور پخت های خودتو وارد کنی. (یا حتا به اشتراک بذاری با بقیه.)
این ایده ی خوبیه ولی مسئله اینه که چه کسانی ازین اپ استفاده میکنن و چرا استفاده میکنن؟ اون چند نفری که همراه هم هستند باید همزمان در یک مرکز خرید باشند تا بتونن تخفبف بگیرن.از طرفی هم اگه بخواهیم بچه های یک اتاق توی خوابگاه رو یه گروه واسه خرید بگیریم، اون بچه ها خرید زیادی ندارند که بخوان تخفیف آنچنانی بگیرند(یه جوری باید خرید چنتا خانواده همزمان صورت بگیره تا تخفیف خوبی بهش بخوره و این سخته که چهار تا خانواده همزمان برن خرید.البته همسایه ها میتونن این کارو کنن ولی حداکثر سه تا خانواده ممکنه که همزمانبرن خرید یه جورایی سخته برای یوزر که بخواد با اپ ما تخفیف بگیره)
این ایده ی خوبیه و حتی میشه توی اپ یه گروه از دوستان و اشناها زد و وقتی که یه ماده غذایی که نیاز به خریدش دارید(خود اپ از آنالیز دیتا های قبلی شما اونو بدست آورده و میدونه و به شما میگه که فلان وسیله رو نیاز داری و میخواهی بخری)با افراد گروهتون مقایسه کنه و بگه که چه کسانی نیاز هایی مشابه نیاز های شما دارند.مثلا میگه که شما و همسایه طبقه یک و طبقه دو و دختر خالتون و خواهرتون همه به پنیر نیاز دارند.میشه یک نفر به نمایندگی از بقیه بره مثلا ده تا پنیر بخره که قطعا تخفیف خوبی میگیره روی این تعداد
##نقد
برا به اشتراک گذاری مواد غذایی، یه مشکلی که من خیلی وقت ها داشتم این بوده که روم نمیشده برم از کسی چیزی مخصوصا چیز مصرف شدنی بگیرم. چنین مشکلی رو چه جوری میتونیم هندل کنیم؟
خانم ها معمولا برا خرید گروهی پایه ن، از این لحاظ که خرید حالت تفریح براشون پیدا میکنه.
اگه ۵ نفر هم خوابگاهی رو تصور کنیم، مواد غذایی مورد نیازشون در طول هفته (تقریبی):
که حالا تصور کنیم از این دسته های ۵ نفره تو خوابگاه شریف حدود ۱۰۰ تا وجود داشته باشه. هر ۱۵ دسته یه روز هفته برن خرید گروهی، فقط به یه فروشگاه : هر روز ۱۵ تا از حجم های بالا از فروشگاه خرید میشه.
پس فروشگاه میاد یه تخفیف مناسبی براشون در نظر میگیره تا این دسته های پنج نفری بهش مراجعه کنن. معقوله ایا؟ کسی میدونه یه فروشگاه کوروش متوسط در روز چند تا مشتری (نفر) داره؟
خود این یخچال باهوشا به یسری اپ گوشی وصلن که اصلن لازم نیس ما بریم خرید، مثل ریحون که اپ موبایله میشه باهاش غذا سفارش داد، یسری اپ هستن که باهاشون میشه مثلن از سوپرمارکت محله خرید کرد.
چنین اپ هایی مشتری هدفشون کسانی هستن که حوصله ی به سوپر مارکت رفتن ندارن. الان برا همچال من خودم دارم ب کسانی فکر میکنم که میخوان تخفیف بیشتری بگیرن، ضمن اینکه کلا پایه ی خرید گروهی هستن.
که کارش خرید و تحویل هست.
به نظرم یکی از دلایلی که باعث شده خرید و فروش انلاین میوه به جایی نرسه اینه که تو اکثر محله ها یه میوه فروش جا افتاده وجود داره و شاید چون هنوز اعتماد مردم به خرید این چنینی مواد غذایی جلب نشده ،عامه مردم ترجیح میدن شخصا به خرید بپردازن.
هر چند که به نظرم بعضی از سوپرماکتهای تلفنی محله های خاص کارشون گرفته!
پیشنهادم برا شروع همچال یه چنین طرحی هست که نیاز به چکش کاری داره:
و به جای سوپرمارکت کوروش میشه عمده فروش ها رو تصور کرد، و یا تولید کننده ها. (این دو رو بیشتر دوست دارم ولی نمیدونم در شهرهای بزرگی مثل تهران اصلا چه جوری میشه بهشون دسترسی داشت!)
برای شروع بهتره این کار نشه و فقط از عمده فروش ها و تولید کننده ها اجازه بگیریم که اسم فروشگاهشون رو بیاریم تا این فرهنگخرید جمعی راه بیفته و اون فروشگاه ها به سود برسن و وقتی که به سود برسن. حاضر میشن برای نگه داشتن سودشون و بودن توی لیست اپ همچال پول پرداخت کنن.
از یه طرفی هم من شنیده بودم که توی بازار میوه کشاورز ها سود خیلی خیلی کمتری میگیرند و عمده ی سود رو واسط بین کشاورز و مشتری میگیره. این اپ توی مراحل بعدیش میتونه مشتری رو مستقیما به کشاورز متصل کنه تا یه جورایی همه سود کنن. (مثلا سیب اگه توی بازار باشه کیلویی 5 تومن، واسط کیلویی 2.5 تومن از کشاورز خریده و 5 تومن میده به مردم حالا ما کشاورز رو مجاب کنیم که با قیمت 3 تومن سیب هاشو بده به کاربر های ما.اینجوری هم کشاورز سیبشو گرون تر فروخته هم مردم سیبشونو ارزون تر خریدن)
یکی دیگه از مشکلات هم اینه که طرف 2 ساعت دیگه مهمون داره و میخواد بره میوه بخره ، نمیتونه انلاین سفارش بده که چهار یا پنج ساعت بعدش (تازه اونم حداقل) میوه به دستش برسه. باید یه جوری مشکل تحویل دیر رو حل کرد.