1- اعضای تیم با هدف تولید محتوا، سوالات فیک اضافه نکنند. سوال فیک سوالی است که واقعاً پرسش کاربر نیست هرچند سوال خوبی باشه. این سوالات صرفاً با هدف انگیزش کاربران و تشویق اونها به فعالیت مطرح میشن. شاید به لحاظ فنی و بازاریابی تکنیک درستی به نظر برسه ولی افراد با تجربه به راحتی جنس این سوالات رو تشخیص میدن و ممکنه نتیجۀ عکس بده یعنی فعالیت کاربران ارزشمند کمتر بشه.
به عنوان کاربری که می‌خواد در این محیط فعالیت کنه دوست دارم به سوالات واقعی پاسخ بدم؛ سوالاتی که واقعاً دغدغۀ پرسشگره. این نقد به سایت‌های دیگه‌ای مثل جوابکو هم وارده. جواب یاب در بین رقبا کمتر به این مشکل مبتلاست ولی فعالیتش تقریباً متوقف شده.
2- طراحی سایت شلوغه. بهتره محیطی که برای بحث و گفتگو ساخته میشه مینیمال و مرتب باشه. سعی کنید قابلیت‌های سایت رو مطابق اولویت‌بندی اضافه کنید. به عنوان مثال مشاهدۀ آنی پست‌های جدید در صفحۀ اول از نظر من به اندازۀ شمسی کردن تاریخ‌ها و اضافه کردن قابلیت دیدگاه اهمیت نداره. روش پیشنهادی برای این کار استفاده از سیستم‌های مدیریت بازخورد یا صدای مشتری است که نمونه‌اش با اصرار خودم برای ویرگول راه‌اندازی شد. تو این سیستم‌ها میشه قابلیت‌های درخواستی کاربران رو طبق امتیازات پیاده‌سازی کرد.
3- تقسیم‌بندی موضوعات (بلاگ پادپرس، ایوان پادپرس، کتاب‌خانۀ من و …) ضمن اینکه اسامی گمراه‌کننده‌ای داره در کنار برچسبگذاری اندکی زیاده‌روی است. به نظرم عنوان و یک دسته‌بندی موضوعی کفایت میکنه. برچسب نیاز نیست نه به این خاطر که خوب نیست بلکه به خاطر مشارکت کم کاربران در برچسبگذاری! برچسب زمانی خوبه که تنها روش دسته‌بندی باشه و کنارش انتخاب موضوع و … وجود نداشته باشه.
در کل مقایسۀ من از سه سایت پرسش‌وپاسخ:
جواب‌یاب: محتوای مناسب، فعالیت بسیار کم، طراحی نامناسب
جوابکو: طراحی مناسب، فعالیت کم، سوالات فیک
پادپرس: فعالیت خوب کاربران، طراحی نامناسب و شلوغ و سوالات فیک
در بین سایت‌های پرسش و پاسخ، سایت عجوبه که فعلاً فعالیتش متوقف شده هم طراحی مناسبی داشت، هم فعالیت کاربران بسیار زیاد بود و هم سوالات واقعی بودند. امیدوارم مدیران سایت‌های پرسش و پاسخ به این باور برسند که طراحی این گونه سایت‌ها و استراتژی تولید محتوا تاثیر بسیاری زیادی در موفقیتشون داره. ان‌شاءالله پادپرس بتونه این مسیر رو به درستی طی کنه. با وجود سایت‌های بزرگی مثل کوارا و ردیت هنوز جای سایت‌های پرسش و پاسخ فارسی‌زبان احساس میشه.
اعضای تیم پاسخ خواهند داد، اما من به عنوان یک کاربر غیر تیم که اجازه ویرایش هم دارم[1] با مثال‌هایی که زدید فکر می‌کنم لااقل منظور شما از سٶال فیک، سٶال‌هایی است که افراد رو به حرف زدن وا می‌داره. خوب این بد نیست، اما جدا از این، دید من نسبت به این سٶال‌ها مثبت است، چرا که بعضی از اینها بنیادی هستند و نیاز بعضی کاربرها، و همه کاربرها به نظرم ارزشمندند، ضمن اینکه اعضای تیم هم انسان هستند و احتمال میره که این سٶال‌ها واقعاً سٶال درونی و شخصی‌شون باشه.
همین باعث شد بتونم نمونه‌های شما رو به جای اصلیش لینک بدم تا بقیه راحت سر بزنن و ببینن موضوع چی بوده. ↩︎
ممنون که پیشنهاداتتون رو مطرح کردین ، این رفتار که فرد وقتی به مشکلاتی تو یه محیط میخوره، دنبال راهکار میگرده و بعد راهکارها رو ارائه میده، ارزنده‌س؛ چیزیه که خیلی خوبه تک تکمون تو خودمون تقویت کنیم.
کارکرد اصلی پادپرس
در کنار نکته‌ی خوبی که لیلا مطرح کردن، یه نکته‌ی دیگه رو هم در نظر بگیرین: پادپرس یه سایت پرسش و پاسخ نیست، فضایی برای گفتگو راجع به مسئله‌هاست. با توجه به این کارکرد، اینجا سوال و پرسش و مسئله و مشکل، از لحاظ ارزش فراتر از پاسخ و راهکار هستن.
فضای گفتگوی مینیمال
راجع به طراحی سایت، از یه بستر اپن‌سورس استفاده کردیم که اتفاقا تیم حرفه‌ای پشتش هست و برای توسعه‌ی کارشون از سیستم بازخورد مشتری و توسعه بر اساس مشکل و شکایت استفاده میکنن. حق دارین اگه بگین خب اونا بر اساس نیاز غیرفارسی‌زبان‌ها این کار رو میکنن، و من هم میگم بله، به همین دلیل تقویم اینجا شمسی نیست. ولی از اون ور محیط رو کاملا مینیمال نگه داشتن و فضای خوبی برای گفتگو ساختن که خودش رو به خوبی در طول زمان نشون داده.
تمرکز تیم ما بیشتر از اینکه روی نکات فنی باشه، روی نکات انسانی و توسعه‌ی جامعه‌س! چون به نظرمون اصل کار پادپرس، یعنی اصل یه شبکه‌ی نوآوری، ایجاد جامعه‌ای توانمند در گفتگو، همفکری و حل مسئله س. و ابزار البته که مهمه، ولی اصل کار نیست و این ابزار کنونی MVP مون هست.
درخواست من به عنوان یکی از اعضای تیم از شما به عنوان یه پادپرسی
قبل از نتیجه‌گیری، سوال بپرسین:
مثلا بپرسین «لاله چرا از اهداف سه ماه دیگه‌ی دیگران پرسیدی و هدف خودت رو هم اضافه کردی؟» این سوال اصلا برای تولید محتوا و تشویق دیگران به فعالیت نیست! چون نه تو گوگل ایندکس شده[1] و نه سوال خوبیه برای به حرف آوردن دیگران! باور کنین حرف زدن از هدف‌ها دشواره، چون اکثرمون از هدفگذاری در میریم. این سوال برای ارتقای مهارت خودم و دوستانم در پادپرس هست. میخوام که حداقل با یه بار انجام دادنش، شاید متوجه ارزشمندیش بشیم. اگه یاد نگیریم چطور میخوایم برای حل یک-دو مسئله که برامون مهمن، هدفگذاری کنیم؟
بپرسین «چرا دسته بندی در قالب سرسراهای ایوون و بلاگ و کتابخونه وجود داره؟». بپرسین … .
قبل از ارائه‌ی راه حل، از مشکلاتی که بهش برخوردین بگین، تجربیات و مشاهدات ارزشش هنوز از نظرها و ایده‌ها بیشتره.
مثلا بگین: من موقعی که میخواستم این سوال رو طرح کنم، گیج شدم که حالا باید تو کدوم دسته بندی (ایوون، نقد، ایستگاه پرسش، …) مطرحش کنم. این طوری ما میتونیم مشکل واقعی رو درک کنیم و اگه تغییری نیاز هست با در نظر گرفتن سایر چیزها که شاید دیگران ازش بی خبر هستن، اعمال کنیم.
بعد که مشکل رو بروز دادین و موقعیت رو از زوایای دیگه هم دیدین، وارد فاز ارائه‌ی راهکار شین.
پ.ن. راستی می‌دونستین طرح سوالات فیک، استراتژی کوارا در فراگیر شدن بوده؟ اگه کوارا رو به عنوان یه مرجع مناسب انگلیسی در نظر دارین، از کپی شدن این استراتژی توسط جوابکو ناراضی نباشین. چون یکی از روش‌های ساده‌ی فراگیر شدن پلت‌فرم‌ها (مرغ و تخم‌مرغ‌ها) همینه که یه سر نیاز رو صاحب پلت‌فرم ایجاد کنه.
من از اعضای تیم پادپرس نیستم
استدلالتون صحیح نیست حداقل در مورد من
تا جایی که من در جریان هستم سوالات فیکی تزریق نشده تا به حال و اگر سوالی بوده حتی برای اعضای تیم پادپرس هم سوال بوده و مطرحش کردن
گفتید کوارا از سوالات فیک استفاده کرده. درسته ولی به حجم پاسخ‌ها و گسترۀ تخصص‌ها اشاره نکردید! در کوارا به یک سوال فیک اونقدر پاسخ مفید ارائه میشه که خودِ سوال در انبوه پاسخ‌ها گم میشه. نوشتن بعضی از پاسخ‌ها شاید یک هفته زمان ببره. این حجمِ اطلاعات اونقدر زیاده که دیگه سوال مهم نیست. اگه جوابها رو کنار هم بزاریم میتونیم به یک کتاب تبدیل کنیم. این استراتژی در یک محیط بین‌المللی (طبیعتاً با تعداد کاربران فوق‌العاده بیشتر و تنوع متخصصین) جواب میده ولی در کشور مصرف‌گرای خودمون اونطور که باید جواب نمیده و فایده‌ای جزء شلوغی و کمرنگ کردن سوالات مفید نداره. در واقع مشتی سوال خوب/بد با معدودی دیدگاه و پاسخ ناقص رها میشه.
گفتید در پادپرس، سوال و پرسش ارزش بیشتری از پاسخ و راهکار داره. اصلاً نمی‌فهمم. سوال و مسئله‌ای که کسی در موردش نظری یا پاسخی نده به چه دردی میخوره. حتی اسپایدر گوگل هم این سوالات رو دوست نداره ایندکس کنه چون می‌دونه مردم خوششون نمیاد.
گفتید این سیستم رو مینیمال نگه داشتن. طراحی مینیمال یعنی در هر لحظه فقط عناصری به کاربر نشون داده بشه که بهش نیازه، الان من اینجایی که می‌نویسم کلی دکمه و آیکون جلومه. مینمال یعنی تا وقتی متنی رو انتخاب نکردم دکمۀ بولد ظاهر نشه. یا تا زمانی که بخش تاریخ رو شمسی نکردید نمایشش ندید چون هیچ ارزشی برای کاربران به جزء شلوغ کردن صفحه نداره. در حال حاضر پادپرس کاملاً برخلاف این مهم حرکت میکنه. سایت ویرگول نمونۀ خوبی از یک سایت مینیمال هست که قدم‌های خوبی برای این کار برداشته ولی هنوز جای کار داره. به قسمت نوشتن پست جدید برید تا متوجه منظورم بشید.
در مورد مابقی پاسختون انتقاداتی دارم ولی موضوعِ بحث، طراحی و بهبود سایته و حرف‌هایی که زدم طبق تجربه و شناخت ذائقۀ کاربران ایرانی است. سایت‌هایی مثل پادپرس در صورتی که رسیدگی نشن و از استراتژی مناسبی استفاده نکنن بعد از مدتی، تب و تاب فعالیت کاربران فروکش میکنه و جایگاهشون رو از دست میدن و من نمی‌خوام یک محصول وطنی به چنین سرنوشتی مبتلا بشه (سرنوشتی که جواب‌یاب به اون مبتلا شد) و دقیقاً به همین دلیل یک ساعت صرف نوشتن این متن کردم.
ممنون بابت وقتی که دارین سرمایه‌گذاری می‌کنین، امیدوارم چندین برابر برداشت کنین .
ویرگول یا مدیوم فضاهای خیلی خوبی هستن با هدف نوشتن، و بلاگری. کسی که میره تو ویرگول می‌نویسه با هدف نوشتن یه محتوا می‌نویسه و احتمالا با اصول ابتدایی بلاگری و نوشتن آشنایی داره: حواسش هست که خوبه تو محتواش بعضی جاها رو بولد کنه، به جاهای معتبر لینک بده، نقل قول کنه، … .
پادپرس فضای گفتگو هست، و برای گفتگو مینیمال هست، نه برای نوشتن: اینجا رو با فضاهای گفتگو مقایسه کنین. با فروم‌ها. افراد وقتی وارد یک گفتگو میشن، ممکنه فراموش کنن قسمت اصلی نوشته‌شون رو بولد کنن، یا لینک بدن، یا … .
از این جمله که «پادپرس فضای گفتگو هست، و برای گفتگو مینیمال هست» میشه فهمید که درکتون از طراحی مینیمال درست نیست. کوارا هم خیلی از قابلیت‌هاش داخل منو مخفی شده. در این رابطه بیشتر صحبت نمی‌کنم. بهتره نظر یک طراح رابط کاربری رو جویا بشید.
سوال خوبه سوالیه که بشه بهش پاسخ داد. سوالیه که گره از مشکلی باز کنه. تو عجوبه مدام در حال پاسخ دادن به
مشکلات کاربران بودیم. (تعدادی از این سوالات.) ولی اینجا سوال خوب رو باید از بین هزاران گفتگو پیدا کنیم. وقتی میگید پادپرس محیطی برای گفتگو است دیگه هیچ دلیلی نداره من انتظارات یک سایت پرسش و پاسخ رو ازش داشته باشم و البته این دیدگاه هم قبلاً دادم و دوباره می‌دم که در جایگاه یک محیط گفتگو دوام یا پیشرفت زیادی از پادپرس انتظار نمیره. موفق باشید.
به عنوان یه کاربر میتونین صفحه موضوعات پادپرس رو طبق انتظاراتتون شخصی سازی کنین. کافیه ایوون پادپرس و سایر اتاق ها رو در قسمت اگاه‌سازی‌های مربوطه از صفحه شخصی تو اتاق های خاموش قرار بدین و فقط «ایستگاه پرسش» رو غیرخاموش نگه دارین.
و به همین صورت تگ‌های موضوعی رو میتونین خاموش کنین تا در لیست موضوعاتتون نمایش داده نشه. نیازی به محدود کردن دیگران نیست.
به عنوان یک عضو معمولی و جدیدالورود ، نظر شما رو قبول دارد اما نتیجه‌ای که گرفته میشه رو چندان مناسب نمیدانم. از یک طرف اینکه پادپرس به نقطه مورد نظر شما (جمعی از سوالات تخصصی ، جوابهای تخصصی و حضور متخصصان) خواهد رسید و با توجه به مدل اقتصادی مقیاس‌پذیر ایده‌آل آن ، حتی فراتر از اینها خواهد رفت و در جایی نظرم را گفتم که حتی میتواند به جایگاهی برسد که امروزه TED آنجا ایستاده است. اینجا
اما چرا الان این وضعیت رخ نداده به خاطر این است که این اتفاقات مسیری است که پادپرس باید طی کند و مسلما نمیتوان انتظار داشت که پادپرس سریعا به این هدف و نقطه اولیه برسد. تندروی و عجله برای رسیدن به هدفی میتواند زهر کشنده‌ای برای استارتاپی مثل پادپرس باشه چون از کیفیت کار کم کرده و حتی میتونه پادپرس را از اهداف بلند خودش دور کند. پس از این نظر اینکه بگیم پادپرس شاید شکست بخوره چون که هنوز به نقطه ایده‌آل مورد نظر نرسیده رو چندان قبول ندارد. (با این دیدگاه که یک کسب‌وکار نوپا برای رسیدن به نقطه مطلوب اولیه حداقل مابین 5 تا 7 سال زمان نیاز دارد و پس از آن دوران اوج‌گیری و تاثیرگذاری عمیق رخ خواهد داد)
نظر خانم لاله مولا هم نشون میده ما با ایده ناب اولیه پادپرس آشنا شدیم و اینجا نقطه شروع و ابتدای مسیر است نه اواسط یا انتهای مسیر و هدف.
در خصوص سوالات فیک ، در کل با کاربرد این کلمه (فیک) موافق نیستم. از یک نظر به این علت که کاربرد چنین کلمه‌ای تقلیل اهمیت چنین سوالاتی است که پیرامون جامعه‌شناسی و روان‌شناسی در گردش است و صد البته که بی خاصیت نیستند و اهمیت بالایی در اجتماع دارند زیرا اکثر مواقع جامعه با چنین سوالاتی درگیر است. (مثلا در جامعه ما یک امر واضح و روشن است که هدفگذاری چندان جایگاهی ندارد. چه در سطح عامه جامعه و حتی چه در سطح مدیریت کلان اجرایی و سیاستگذاری. این ضعف هدفگذاری معضلات بزرگی ایجاد کرده و ایجاد خواهد کرد.) از طرف دیگه حتی در پیشروترین جامعه علمی جهان نیز سوالات تخصصی شاید 30% سوالاتی باشد که آن جامعه به دنبال یافتن جواب است. مابقی سوالاتی پیرامون شخص و جمع نفرات (اجتماع) خواهد بود برای داشتن جامعه‌ای مناسب‌تر ؛ پس حضور این سوالات هم در کنار سوالات تخصصی‌تر مهم است.
از یک نگاه دیگه همین سوالات نوعی تمرین دیالوگ و گفتگو خواهد بود. یک جامعه و شبکه نوآورانه و متخصص ایده‌آل ما یک سری مقدمات و اصول و فنون اولیه نیاز داره که مهمترینش گفتگو است و در مراحل بعدی قدرت طرح سوال و توانایی تحلیل جوابها و نهایتا رسیدن به یک جواب جامع با تجمیع نظراتی که به اشتراک گذاشته خواهد شد. و بنا به دلایل دیگه این قبیل سوالات مفید هستند. چه برای یک جامعه چه برای داشتن یک شبکه گفتگومحور ایده‌آل.
اما شخصا پیشنهادات شما رو جالب توجه میدونم خصوصا اینکه باید هدف و برنامه بلندمدت قدرتمندی پشتوانه پادپرس قرار بگیره تا به وضعیت ایده‌آلی برسه و خالق ارزش باشد.
، این رفتار که فرد وقتی به مشکلاتی تو یه محیط میخوره، دنبال راهکار میگرده و بعد راهکارها رو ارائه میده، ارزنده‌س؛ چیزیه که خیلی خوبه تک تکمون تو خودمون تقویت کنیم.
.