آيا از روی شواهد؛ طرز صحبت کردن، طرز ایستادن، نوع نگاه و … میشه چیزی رو درباره اینکه فرد رفتارش دوستانه س و یا در حال مخ زدنه رو حدس زد؟ چطوری؟
12 پسندیده
-
از برخوردهای قبلیش میشه حدس زد که رفتار الانش توجیه داره یا نه
-
افراد معمولا اول یکم چاپلوسی میکنن بعد درخواست‌شونو میگن
اینم یه راهشه -
مورد بعدی وصلِ به قبلی که تعریف‌های غیرصادقانه‌ست
مثلا شما میدونی پیراهنت که هفته پیش از بازار خریدیش خیلی هم جالب نیست اما اون اصرار داره که این پیراهن از ابریشمه و اونو تن یکی از مدل‌های ویکتوریا سیکرت توی شوی پاریس دیده
5 پسندیده
چند تا موضوع رو میشه فهمید
انرژی نگاه مخصوصا اولین نگاه
تفاوت لحن و تُن صدای مخ زننده وقتی با مخ خورنده صحبت میکنه و وقتی با کس دیگه ای صحبت میکنه
نگاه های دزدکی و زیر نظر داشتن (البته این استناد نیست من خودم بارها به اهداف دیگه اینکار رو کردم ولی عمومیت داره باز)
شناخت از خود و شخصیت طرف ( اینکه اصلا در حدی هستم که مخم زده بشه و مورد توجه خارجی قرار بگیرم؟)
با همینا خیلی راحت میشه فهمید فقط اینکه از هرکدوم چجوری کارگاه آموزشی راه و رسم مخ زنی و مخ خوری باید برگزار کنیم توی جزوه ام هست 
6 پسندیده
معمولن دریافت فرد در اینجور مواقع اشتباه نیست پس ببین اگه حس میکنی ۱ درصد قرار نادرست پیش بره اون ۱ درصد رو درست فرض کن و اصولن انجام کاری که ممکنه بعد حس پشیمونی بیاره درست نیست. @somo849 یه بار داشت در مورد یه تجربه از خرید کفش میگفت برام به نظرم تجربش قابل تعمیمه. این بی شک در معاملات مادی صادق هست. در روابط عاطفی فکر کنم یک خانم بهتر پاسخ بدن اما به نظرم توی اون شرایط هم باز این قانون درسته و اگر به طرف مقابل حسی ندارین در رفتارتون به نحوی بگنجونید.
1 پسندیده
فکر نمی‌کنم استاندارد علمی و خاصی برای تشخیص مخ‌زنی وجود داشته باشه! بنابراین با نظر دوستان موافقم که در این مواقع بهتره به حسّ‌مون اعتماد کنیم که معمولاً خوب جواب میده. مخصوصاً در برخورد با جنس مخالف!
ضمن اینکه در برخوردهای رودررو بعید می‌دونم مشکل خاصی وجود داشته باشه. چون فیس تو فیس و چشم تو چشم هستیم و حواس بینایی و شنوایی به همراه زبان بدن طرف مقابل، بهرحال جایی برای اشتباه باقی نمی‌ذاره (مگر اینکه خودمون دچار حالتی شده باشیم که قدیما بهش میگفتن عاشقی و منفی‌ها رو مثبت تفسیر کنیم) 
اما بر اساس کیفیت زندگی امروز، این تشخیص خاص در مورد مخ‌زنی یا رابطه عادی رو در برخوردهای مجازی مهم‌تر می‌دونم. امروز پایه و اساس بسیاری از اشتباهات که تاوان سنگینی هم دارن از ارتباطات مجازی شروع میشه.
و اما چطور بفهمیم که یک آقا می‌خواد مخ خانوم رو بریزه تو فرغون؟!
من برای این مواقع یک فرمول دارم:
میزان استفاده از علامت سوال (؟)
بذارین با مثال کاملاً ابتدایی عرض کنم:
حالت اول [آقا بدون منظور، خانوم هم بدون منظور]
خانوم: سلام
آقا: سلام. خوبی ؟ [علامت سوال]
…
…
بر اساس اینکه هر علامت سوالی قاعدتاً باید پاسخی به همراه خودش داشته باشه، لذا این مکالمه خودبخود کش پیدا میکنه
حالت دوم [آقا با منظور؛ خانوم هم (مثل همیشه) بی‌منظور!!]
خانوم: سلام.
آقا: سلام. امیدوارم حالتون خوب باشه. در خدمتم.
…
…
حالا با یک مثال واقعی ادامه میدم:
من هم مثل بسیاری از افراد عادی، سالهاست که ارتباطات زیادی در محیط اینترنت و مخصوصاً بخش کامنت‌های وبلاگم دارم. با خیلی‌ها که ندیدمشون و قرار هم نیست تا آخر عمر ببینم.
یکی دوسال قبل خانوم محترمی که چندسال بود با هم در ارتباط بودیم ازم مشورت مشابه سوال شما رو خواست. در مورد آقایی که (مثلاً) بدون منظور قصد ارتباط با ایشون رو به صورت ردوبدل کامنت داشت و این خانوم شک کرده بود که ورود این آقا به ارتباط، با منظوره یا بی‌منظور.
به این خانوم محترم گفتم که من و شما حدود 3 ساله که با هم در ارتباطیم و محور گفتگوهامون هم مشکلات خانوادگی و دعوای پدر و مادر شما و این چیزهاست. و در تمام این مدت 3 سال، من نه اسم شما رو بلدم، نه می‌دونم چند سالتونه، نه می‌دونم دانشجوی چه شهری بودین (استانش رو می‌دونستم) و نه حتی می‌دونم طرحتون رو الان در کدوم شهر می‌گذرونین. چون هیچکدومش به من ربطی نداره. حتی اگه 30 سال دیگه هم قرار باشه با هم در ارتباط باشیم چون این سوالات ربطی به موضوع صحبتامون نداره بنابراین دلیلی برای پرسیدنش هم نیست. اما اگه در اولین کامنت، طرح مقابل وارد طرح پرسش‌های شخصی شد که هیچ ربطی به نوع ارتباطتون نداشت، مطمئن باشین بعد از مدت کوتاهی سوال «دانشجوی ترم چند هستی؟» به «الان چی تنته؟!» تغییر پیدا میکنه! ضمن اینکه میزان سرعت عمل در تبدیل فعل جمع به فعل مفرد هم تا حد زیادی می‌تونه کمک‌کننده باشه (در اصطلاح عامیانه همون پسرخاله شدن)
جالب اینجاست که ارتباط این آقا در روز دوم مکالمه به فعل مفرد تغییر کرد و روز چهارم یا پنجم بود که سوالات بی‌ربطش شروع شد.
یادآوری: عرایض فوق صرفاً به منظور کمک به روشن‌تر شدن موضوع و یک باور و تجربه شخصی بود و لاغیر.
1 پسندیده
اعتراف خوبی بود. 
خوب همون طور که دوستان گفتن مبحث پیچیده ایه منم به انرژی رفتار و کلام طرف معتقدم چون از یه جایی معلوم میشه؛ البته به شرطی که منِ گیرنده انسان آگاه ،صادق و عاری از تفکر بیمارگونه باشم. یکی دیگه از نشانه هاش کلام و رفتار احساسی در صورت یکسان نبودن اون رفتار با دیگرانه. یکی دیگه از علایم هم پنهان کردن و حساس بودن روی علایم هست که اینو آدمهای خیلی وارد سر رشته دارن😂 مثل @Jalal_Razavi
2 پسندیده
من اینو به همه میگم
آخر رفتن هم میگم امیدوارم موفق باشی یا یه چیزی شبیه این
2 پسندیده
اره میشه شما اگه زبان body language (زبان بدن) بلد باشید میتوانید بفهمید طرف مقابل دورغ میگه یا راست ، و اینکه بادی لنگویچ یک چیز جهانی وثابت شده است ، چندتا نمونه براتون میزارم
نگاه ممتد: این بی تردید یک نشانه گرایش جنسی است. شخصی که تماس چشمی برقرار می کند، چشم برگردانده، سپس مجددا به چشمان شما نگاه می کند میـگویـد: مایلم با شما بیشتر آشنا شوم
نگاه به بالا و پایین: هنگامی که آقایی نگاهش را به سر تا پای یک خانم میاندازد به او می فهماند که به اندام فیزیکی وی علاقه مند است.
بازی کردن با حلقه ازدواج: این علامت عصبی بودن و نـشـانگر آن است که مشکلی در ارتباط وجود دارد. خصوصا زمانی که فرد همزمان در مـورد هـمسـرش در حـال صحبت کردن میباشد.
دست زدن به کراوات: این رفتار مردانه می گوید:می خواهم تاثیر خوبی از خودم بجا بگذارم. این روش اوست که می خواهـد بـه شـما بـفـهــماند شدیدا در تـلاش اسـت تـا خوشنودتان سازد.
دست کشیدن در میان موها: وقتی افراد نمی دانـنـد چه چیز باید بگویند اغلب اوقات دستشان را میان موها می کشند. نـاظـری که قـادر است زبان بدن را متوجه شود آگاه است که فرد در مورد کاری که می خواهد انجام دهد و یا چیزی که میخواهد بگوید تردید دارد
2 پسندیده