ديروز قانونى براى ممنوعيت دوچرخه سوارى خانمها در شهر محل اقامتم توسط دادستانى و از طرف ستاد امر به معروف صادر شد. دليل اين قانون اين بود كه دوچرخه سوارى رو مصداق فساد اعلام كردن!
من به عنوان يه فاسد، ميخوام براى رفع اين قانون قدمهايى بردارم. فعلا پيگيرى از طريق هيات ورزش همگانى تو ذهنمه، روشهاى ديگه اگه سراغ دارين لطفا مطرح كنين تا به تجربه ها و فكرهاى بيشترى تجهيز باشم و زودتر بتونم به نتيجه برسم.
مرتبط با موضوع هاى:
بله متأسفانه مفاهیم جاشون عوض شده. نمی‌دونم دقیقاً چطور میشه به صورت علمی علت این رو فهمید. اما در جامعه وارونه ما انسانی که انسانیت داره نام فاسد رو می‌گیره. شاید چون اون کسانی که تصمیم‌گیرنده هستند ترجیح میدن به جای کشف راه حل مفاهیم رو عوض کنند. اون موقع به راه حل خطای خودشون ادامه میدن و تنها نمایش نتایج رو تغییر میدن. شاید لازم باشه اصالت معنی در جامعه تقویت بشه.
چرا دموکراسی جواب نمی‌ده
در جامعه ما توازن قدرت برقرار نیست. ما انسانها هنوز با نقش رعیت فاصله‌ای نداریم. به همین خاطر در این جامعه دموکراسی جواب نمی‌ده. تنها راه ما استدلال منطقی برای قدرتمندان یا اعمال قدرت از طریق قدرتهای دیگه هست. ما هم که هیچی جز یه سری افکار و دانش که حتی هیچ فضایی رو اشغال نمی‌کنه نداریم.
تجربه‌ای از فیلم رستگاری در شائوشنگ
یادم به فیلم شائوشنگ میفته که ۶ سال برای دریافت کمک هزینه ساخت کتابخونه هر هفته نامه می‌زنه و در نهایت کمک‌هزینه رو دریافت میکنه و باز هم ادامه میده تا اینکه دولت برای کتابخانه شائوشنگ چند برابر بودجه ثابت سالانه در نظر می‌گیره.
استفاده از قدرت ناظران
اما از طرفی جامعه ما اینقدری هم که فکر می‌کردم بی‌حساب و کتاب نیست و ناظری بر عملکرد حتی قضات وجود داره. فقط این ناظرها گاهی به دلایلی، (شاید به وجود اومدن بار پرسشی روشون و ضعفشون در مدیریت و پیگیری)، معمولاً تبلیغ نمیشن. پیشنهاد میکنم اول از طریق منطق به قاضی نامه‌نگاری کن. اگر نشد به نیروی مافوق که وزارت دادگستری باشه اطلاع بده.
تجربه خودم
دقیقاً مورد مشابهی اتفاق افتاد، مخابرات استان فارس هیچ تلفنی رو جواب نمیداد، حتی بخش مدیریت و شکایت خودش رو هم خاموش کرده‌بود، فرم تماسش رو از کار انداخته‌بود و ایمیلش هم خراب بود، اما وزارت ارتباطات ناظر بر عملکرد مخابرات هست و وابسته به مخابرات نیست و میشه گزارش رو به اون داد. و من به وزارت ارتباطات از مخابرات فارس شکایت کردم و از اون طریق پیگیری کردم و تماس گرفتند و پیگیری کردند.
ممنون از اين تجربه و همين طور بروز همدليت 
حتما پيگيرى و درخواست مصرانه يا باسماجت رو تو دستور كارم ميذارم 
اتفاقا ريتم هفته اى يه نامه، ريتم خوبيه و زياد هم انرژى بر نيست.
پ.ن. دقيقا من هم ترجيحم اينه كه اگه مديران و مسئولان مملكت سالم به حساب ميان، من “سالم” شمرده نشم!
متاسفانه حرکتی عجیب در جال و هوای بسیار سخت امروز به حساب میاد و برای من که علاقه‌ای به این ورزش ندارم، هم قابل درکه که منع افراد از ابتدایی‌ترین موارد زیستِ انسانی و اجتماعی بسیار تنگ‌نظرانه‌ست.
میتونم توصیه کنم که به تنهایی اقدامی نکنین، هم اثربخشی کمی داره و هم خطر بسیار بالایی. اگر عده‌ی افراد پایه بیشتر باشه، تاثیر قویتری خواهد داشت: از لحاظ سیاسی و مدیریتی، به فرد یا گروهی که میخوان اقدامی متقابل انجام بدن انگیزه میده که حتی برای انگیزه سیاسی هم که شده حرکتی مثبت انجام بدن. شاید بد نباشه که نماینده مجلس رو هم در نظر داشته باشین البته اگر که از طیف خاصی نباشه، معمولا انگیزه قویتری برای پیگیری این تیپ کارها دارن چون اثر سیاسی مشهودی براشون داره!
این اقدام در جاهای دیگه هم تکرار شده، فکر میکنم جنجالی‌ترین مورد مربوط به اصفهان بود. پیشنهادم اینه که با افرادی که در اونجا هستن تماس بگیرین و ببینین که آیا حرکتی انجام دادن؟ چه مسیرهایی رو رفتن؟ و البته اینکه همون داستان فراگیر شدن اقدام هم خود به خود پیش میاد. (البته واقعیت اینه که در این موارد ممکنه مثل شمشیر دولبه عمل کنه ولی شانس تغییر مثبت رو بیشتر می‌بینم.)
به نظرم با یک وکیل @Fatemeh-law صحبت کنید. مگر دادستانی یا ستاد امر به معروف می‌توانند قانونگذار باشند؟
دوم این که مگر کشور ما یک جمهوری فدرالی است که هر شهری بخواهد برای خودش تصمیم بگیرد؟ تا جایی که می‌دانم قانون در تمام ایران یکسان است و قانونی علیه دوچرخه‌سواری خانمها نداریم.
به نظرم این موضوع را باید اول از همه به نماینده شهرتان در مجلس گزارش کنید.
یک سال قبل پیگیر این مسائل بودم در کانال محمد درویش اخبار پیوستن شهرهای مختلف به کمپین‌های دوچرخه سواری رو میذاشتن و یادمه همونجا حرف از قانونی بودن یا شدن دوچرخه سواری خانمها بود، ایشون در فضای رسانه ای بسیار شناخته شده است، به نظرم وقتی در اجرای یه قانون در یک ناحیه خاص اعمال سلیقه میشه رسانه‌ها کمک خوبی هستند برای پیگیری. البته به قول @yousef محتاطانه عمل کنید.
دوستان ممنون از درج تجربه‌ها و دیدگاه‌های خوبتون. واقعا دارم استفاده میکنم و خوشحالم که پشتم به چنین جمعی گرمه
کمی آپدیت از تحقیقات سرعتی:
این تصمیم، در جلسه ای که فرمانداری، دادستانی، رئیس اداره تربیت بدنی و همین طور هیات دوچرخه سواری حضور داشتن گرفته شده.
چون مسئولان تربیت بدنی در این جلسه حضور داشتن و عملا در تصمیم‌گیری دخیل بودن، سریع از مسئولیت و پیگیری شونه خالی کردن. توپ رو انداختن تو زمین مطالبه شهروندی!
این افراد همه استناد میکنن به نظر آقای خامنه ای که ۵ سال پیش به عنوان یه مرجع تقلید اعلام کرده دوچرخه سواری خانم ها در فضاهای عمومی «حرام» است. الان تصمیم‌گیرنده ها و مسئولا یه جورایی پشت رهبری قایم شدن به جای اینکه به فکر خدمت به مردم باشن.
موضوع اصفهان هم از همین نظر مرجع تقلید شروع شده بوده. و اتفاقا در همون زمان هم گروه‌های فعال شهرهای بزرگ بعد از پیگیری، به این نتیجه رسیدن که دوچرخه سواری خانم ها منع قانونی نداره (+) و به لحاظ قانونی حقی برای جلوگیری از این فعالیت ورزشی خانمها وجود نداره. همون طور که علی مطرح کردن.
صرفا فتوای مراجع محترم نمیتواند مبنای مجازات قرار گيرد. چراکه این فتاوا می‌بایست به قانون تبدیل شوند. به طور مثال هم‌اكنون بسياری از فقها سود بانكی موجود را غیر شرعی میدانند، ولی بانك‌ها براساس قانون عمل میكنند و درست هم هست. بنابراين دادستان و هيچ مقام ديگری نمیتواند از مردم بخواهد براساس فتوا عمل كنند، ضمن آن‌كه در اين مورد خاص نيز بسياری از فتاوا مشروط و مقيد است.
برام خیلی خنده داره که تجربه ی اشتباه و بی نتیجه ی سابق دادستانی اصفهان رو یه دادستانی بعد از ۴ سال دوباره تکرار میکنه، اون هم احتمالا (به قضاوت من) به پشتوانه‌ی تغییر مجلس! این حجم از بی اهمیتی به شهروند و نیاز ایشون چطور میتونه برای یه مسئول کارنامه خوبی بسازه؟!
دنبال مسیر اثربخش و در عین حال با هزینه معقول هستم، اگه کسی میدونه مسیر فعالسازی رسانه‌ها چی هست؟ و یا چطور میشه این مطالبه رو با سرعت کافی به انجام رسوند؟ ممنون میشم باز هم فکرها و تجربیاتتون رو در اختیارم قرار بدین
در سایت ایسنا یک قسمت تماس با ایسنا هست و در اونجا یک ایمیل برای پیشنهاد سوژه هست. اون رو امتحان کنید. ایسنا رویکرد اصولگرا و سنتی نداره و قبلا هم در مورد نبود منع قانونی برای دوچرخه‌سواری بانوان نوشته:
https://www.isna.ir/news/96050100463/
دوستان به نظرتون تا چه حد میشه از سایت‌های کارزار یا کمپین مثل سایت کارزار برای این کار استفاده کرد. اگر کارزاری در این سایت برقرار بشه، چه اثرات مثبت و منفی خواهد داشت؟
ولی خدایی خیلی کار احمقانه ای هستش.
من که تازه این جریان رو فهمیدم.
اون عزیزی که میخواد همه رو ببره بهشت بیاد تو پایتخت من ببرمش تا آدم های رو نشونش بدم که توی سطل زباله ها زندگی میکنند و این افراد هم زن هستند هم مرد و هم بچه.
بعضی ها میخوان عقده دوران کودکی خودشون رو به وسیله قدرتشون خالی کنند!
آخه مگه خدا گفته چرخ سواری ممنونع
چقدر جالب گفتی لیلا. مسائل سنتی و عادتی در قشر تحصیلکرده 
برای شما: به تلاشتون ادامه بدید و نا امید نشوید.
برای آقایان: اگر در خانواده و اطرافیان_خواهر، مادر،همسر،دختر_ خانمی علاقه داره دوچرخه سواری کنه همراهیش کنید. این کار باعث دلگرمی اون فرد برای حضور در جامعه با دوچرخه و دلگرمی بقیه به دیدن اینکه یک نفر تونست پس من هم می تونم.
اگر خانمی را در حال دوچرخه سواری دیدین، مثل یک مساله عادی برخورد کنید. بعضی از افراد یا سعی می کنند با ایجاد مزاحمت در انواع مختلف مثل بوق زدن، متلک گفتن، منحرف کردن دوچرخه از مسیر اصلی با سد معبر، دوچرخه سواری را برای خانم ها مشکل و همراه با ریسک کنند. در مقابل بعضی سعی می کنند در قالب حمایتگر اونها را تشویق کنند مثل بوق زدن های تشویقی، جملات تشویقی را داد زدن یا هر حرکت مشابه…
دوچرخه سواری خانم ها را عادی ببینید.
هر حرکت بزرگی از همین حرکت های کوچک و جزیی شروع میشه. به خاطر کوچک بودن این کار ها از تاثیرشون غافل نشوید.
موفق باشید.
اگر جمعیت مناسبی موافق هستند ، از شورای شهر ، شهرداری ، فرمانداری ، استانداری و نماینده مجلس منطقه مذکور مطالبه کنید که منطقه‌ای مشخص برای دوچرخه سواری و ورزش بانوان ایجاد کنند.
قطعا نه! اما متاسفانه تو این مملکت جایگاه قانون و قانونگذار مشخص نیست…
ببخشید طرف زورش می رسه کافیه…
من دادستان دیدم که بخشنامه صادر می کنه دقیقا مخالف نص صریح قانون 
ممنون از پيگيرىت هنوز اقدام اثرگذار خاصى انجام نشده.
با ايميل ايسنا تماس گرفتم، منتها ايميل مشكل داشت و پيام ريجكت شد. تماس تلفنى با خبرگزارى رو تست كردم، ولى نتونستم به جايى وصل شم. با تربيت بدنى شهرستان هم صحبت كردم، كه گفتن امضا جمع كن.
خيلى حال و هواى پيگيرى جمعى رو ندارم:
تنبليم مياد، و با اولويتها و سرمايه هاى موجود جور نيست.
افراد مسئول رو محافظه كار ميبينم، و تا پاى منافعشون رو نكشى وسط حركتى نمى كنن.
دسترسى راحتى به منابع لازم براى بلند شدن صدا موجود نيست.
و فعلا حركت فردى رو پيش گرفتم: به دوچرخه سوارى م ادامه ميدم. اگه مشكلى ناخواسته پيش اومد و جايى براى استدلال منطقى وجود داشت، با نكته ى على شروع ميكنم:
مگر کشور ما یک جمهوری فدرالی است که هر شهری بخواهد برای خودش تصمیم بگیرد؟ تا جایی که می‌دانم قانون در تمام ایران یکسان است و قانونی علیه دوچرخه‌سواری خانمها نداریم.
موافقم 
و امیدوارم همراهانی از این طریق پیدا کنی
سلام لاله جان
من ۳ تا پیشنهاد دارم
بیشتر این ممنوعیت ها در حد یه رپرتاژ خبری باقی می‌مونه. اگر اراده ای مبنی بر برخورد جدی با دوچرخه سواری خانم ها وجود نداره، بدون اینکه نیاز باشه مسئولین منطقه تون رو تحریک و وادار به واکنش کنید به دوچرخه سواری تون ادامه بدین. فقط لباس و ری‌اکشن هاتون هنگام دوچرخه سواری به گونه ای نباشه که روی مخ خیلی از مسئولین بره. مثلا لباس های اسپرت رنگ روشن و … و یا اینکه مرتب از وسط شهر رفت و آمد کنید تا بیشتر تو چشم باشید. (فعلا دنبال حرکت اعتراضی نباشید.)
اگر عزم جدی برای برخورد بود، وارد صحبت مستقیم با دادستان بشید و ازش کمک بخواید. حداقل حقوق شهروندی تون بهشون گوشزد کنید و ازشون در مورد ساخت مسیرهای دوچرخه سواری مخصوص بانوان مشورت بگیرید و تا زمان احداث اینجور تاسیسات، چانه زنی کنید که با حفظ شئونات اسلامی بانوان بتوانند فعلا از دوچرخه استفاده کنند.
اگر دو تا حرکت بالا جواب نداد، از خانم های سن بالاتر و با پوشش عادی (غیر اسپورت) دعوت کنید به دوچرخه سواری. معمولا برای جلوگیری از ایجاد خبرهای منفی، بیخیال برخورد با این تیپ افراد می شوند. چشم مردم که عادت کنه این قضیه کلا حل میشه حتی اگر ممنوعیت من درآوردی اداری براش گذاشته باشند.
ممنون از سه پيشنهاد خوبت
فعلا گزينه ١ رو دارم انجام ميدم، پيشنهاد سه و دعوت از خانم هاى با سن بالاتر خيلى جذاب و كاربرديه 
احتمالا چنين خانم هايى رو بشه راحت تو باشگاه هاى ورزشى پيدا كرد.
این جمله برای من خیلی عجیبه مگه دوچرخه سواری عادی نیست؟ یا مثلا موتور سواری؟ از نگاه من هیچ کدوم این دوتا نه تنها تفاوتی با اسب، شتر و فیل سواری نداره (اسب و شتر در صدر اسلام هم مورد استفاده زنان مسلمان قرار میگرفته) که با راه رفتن هم تفاوتی نداره، کسی که جذب دوچرخه سواری یک فرد بشه جذب راه رفتنش هم میشه، جدب غذا خوردن، حرف زدن و… چیز دیگه هم میشه.
یه پیشنهاد برای @lolmol با توجه به اینکه موضوع مطرح شده در تضاد با قوانین کشور به نظر میاد شاید بتونید به دیوان عدالت اداری هم مراجعه کنید، خیلی کنده و ممکن هست به نتیجه نرسید ولی از تمام مراجع دیگه به نظر من شدنی تر هستن. در ضمن همونجور که @Ben_Dehqan گفتن از خانم های مسن در خواست همراهی کن همینجور از خانم هایی که محجبه هستن و بهشون گوشزد کن که از دوچرخه شروع میشه به راه رفتن، خندیدن، حرفزدن و… دیگه ختم میشه.