هر احساسی علاوه بر درک توسط ذهن و روانمون، توسط جسممون هم درک میشه. یعنی سیگنال‌های مشخصی در جسم هستن که نشون میدن ما الان در حال تجربه‌ی کدوم احساس هستیم.
آگاهی به این سیگنال‌های جسمی کمکمون میکنه تا احساساتمون رو بهتر درک کنیم و سریع‌تر متوجه اتفاقاتی که داریم تجربه می‌کنیم بشیم. یه جورایی خودآگاهی‌مون رو بالا می‌بره.
یکی از احساس‌هایی که ممکنه اکثرمون این روزها زیاد در حال تجربه کردنش باشیم، حس عصبانیت هست. موقعی که عصبانی میشید، دقیقا در همون لحظه‌ی عصبانیت و نه بعدش، چه چیزهایی رو در بدنتون تجربه می‌کنید؟
بستگی به علت عصبانیت داره واقعا
وقت هایی که تنها هستم و عصبی میشم اتفاقی نمیوفته فقط درونمه همه چیز و اون تو یه چیزی شبیه جنگ جهانی سومه با هزارتا بمب اتم که راهی به بیرون پیدا نمیکنه
اما وقتی از کسی عصبانی باشم(کم پیش میاد رودررو از کسی عصبانی بشم چون هرکسی حق انتخاب داره و از طرفی برداشت ها هم متفاوته) اتفاق خاصی نیوفته اما تا چند ساعت بعدش دوست دارم با یکی درگیر شم دعوا کنیم که اینم تاحالا نشده نیاز به تخلیه انرژی دارم تا آروم بشم
اگر از یه موضوعی عصبانی باشم اول احساس گرما میکنم و قرمز میشم به وضوح!
اگر خیلی بهم فشار میاد مثلا یکی یه حرف زوری بزنه، دستامم میلرزه. یبارم تا چند ساعت تنگی نفس و سوزش قفسه سینه داشتم. امان از زور و حرفِ زور!
معمولا خیلی کم عصبانی میشم ( اگر خشمگین شدن رو جدا حساب کنیم چون خشم فقط یه احساس گذراست که میتونه به عصبانیت تبدیل شه ) ولی خب اگر عصبی شم معمولا مدیریتش میکنم . افزایش نبض و گاهی در موارد شدید تر برون فکنی زبانی و فیزیکی در صورتی که فشار زیادی رو متحمل شم انجام میدم که البته خیلی کم اتفاق افتاده و خودم هم از پرخاشگری بیزارم
نیاز به تخلیه انرژی دارم تا آروم بشم