به نظر شما گفتگوی مجازی بهتر است یا گفتگوی حقیقی؟
1 پسندیده
به نظر من نمی‌شه گفت کدوم بهتره. اما هر کدوم مزیت‌ها و معایب خودشون رو دارن.
مزیت‌های گفتگوی حقیقی:
- به واسطه‌ی لحن صدا و دیدن چهره، احساس بهتر منتقل میشه.
- انتقال اطلاعات نسبت به تایپ کردن، سریع‌تره.
- معمولاً تمرکز روی مکالمه بیشتره. چون موقعی که طرف مقابل داره صحبت می‌کنه، به کار دیگه‌ای مشغول نمی‌شیم تا صحبتش تموم بشه. (در صورتی که تو گفتگوهای مجازی کاملاً مرسومه که موقع تایپ کردن طرف مقابل، به مکالمه‌های دیگه توجه کنیم و چند تا رو همزمان پیش ببریم.)
مزیت‌های گفتگوی مجازی:
- اطلاعات مکالمه مستند میشه و در آینده می‌تونیم بهشون دسترسی داشته باشیم.
- نیازی نیست طرف همون لحظه‌ی برقراری ارتباط پاسخگو باشه؛ و می‌تونه هر موقع فرصت داشت، جواب بده.
4 پسندیده
من خودم گفت و گوی حقیقی رو به مراتب ترجیح می دم چون بهتر می تونم حس واقعی طرف مقابلم رو درک کنم از طرفی بخش زیادی از منظور ما توی زبان بدنمون هست (برای من جالبه که پدرم وقتی با کسی بوسیله تلفن صحبت می کنن همزمان حرکاتی مثل تکان دادن دست رو که در حالت رو در رو هم اجام میدن بصورت مجازی تکرار می کنن و خوب این نشون میده حداقل پدر من در صحبت های رو در رو و حقیقی بهتر منظورشون رو می رسونن)
4 پسندیده
بستگی به نوع گفتگو و طرف مقابل داره.
تجربه شخصی:
گفتگوی مجازی با آدما و دوستای دور و نزدیکی که می شناسمشون خیلی هم خوب و عالی بوده. اما در مورد افرادی که شناختی نداشتم گفتگوی از نوع دوستانه چندان جالب و مفید نبوده. چون نمی تونم فرد مقابل رو تصور کنم و واکنش هاش رو متوجه بشم. فقط یه مورد دوستی ادامه دار از طریق مجازی تا به حال داشتم.
در مورد گفتگوهای جمعی هم خیلی جاها تو گروه هایی که فعال هستم حس می کنم: فعالیت تو دنیای مجازی و خالی شدن ذهن افراد و به اصطلاح تخلیه روانی و سبک شدنشون خیلی جاها باعث شده تو دنیای حقیقی عمل گرا نباشیم و فکر کنیم با یه فعالیت محدود مجازی می تونیم “اثر گذار” و “مفید” باشیم و بیشتر ما رو به سمت انفعال برده. جلوی این رو گرفته که چشم در چشم هم و در یک فضای مشترک و همدلانه بتونیم وضعیت رو به چالش کشیده و مسائل رو حل کنیم.
البته گروه هایی هم داشتیم که با هدف بحث و تصمیم گیری حول یه موضوع شکل گرفته و با گفتگوهایی که داشتیم به نتیجه رسیدیم و باعث شده از محدودیت تعیین مکان و زمان مشترک برای جلسه در بیایم و آزادانه تر رفتار کنیم.
با این گفته موافق نیستم، به دلایل توضیح داده شده در موضوع زیر: به نظرتون فضای دیجیتال چقدر تو کم‌تر شدن سرانه مطالعه تاثیر داشته؟ - #5 توسط shahinism.
فکر میکنم دلیل دور شدنمون از عملگرایی، چیز دیگری هست و رابطه ی علت و معلولی بین میزان فعالیت در فضای مجازی و میزان فعالیت در فضای حقیقی وجود نداره. شاهد ساده‌ش اینه که فضای مجازی در اختیار همه جاهای دنیا هست، ولی لزوما همه‌جای دنیا افراد بی عمل و منفعل نیستن، اتفاقا خیلی جاها از فضای مجازی برای تسهیل فعالیت های حقیقی کمک میگیرن.
درباره‌ی انفعالمون، اگه منفعل هستیم، شاید بشه در موضوع مطالبه گری بحث کرد، فرق مطالبه‌گری با زیاده خواهی و یا حتی غر زدن کجاها معلوم میشه؟
4 پسندیده