این آقای هندی یاد داده چطوری بیوگاز تو خونه استخراج کنیم! چی شده که یکی تو هند به این فکر میفته ولی بعید میدونم کسی تو ایران ازش استفاده کنه؟
البته فکر نمیکنم این روش برای ساکنای شهری مثل تهران جواب بده (جا ندارن، وقت ندارن، حوصله ندارن). توی تهران میتونه ایستگاه های بزرگترش تو هر منطقه بوجود بیاد زباله هارو ببرن اونجا هربار که جمع میکنن.
سوال:
از نظر اقتصادی به صرفه ست که همچین کاری (ساخت ایستگاه های محلی استخراج بیوگاز از زباله های ارگانیک در شهری مثل تهران) انجام بشه؟ کدوم مناطق باید در اولویت قرار بگیرن؟ روش های فعلی انهدام زباله ها چیه و چه هزینه هایی برای سازمانی مثل شهرداری داره؟ آیا برای کشوری مثل ما که گاز فراوون داره این مسئله اولویت ه؟ اصلن آیا ما گاز فراوون داریم؟ از بیوگاز چطور میشه استفاده کرد؟ آیا استفاده از اون بهترز گاز شهری ه؟
فکر کنم بگردیم ایرانی که چنین کاری کرده هم بیابیم فقط بعید میدونم اگه چنین کرده باشه به فکر به اشتراک گذاریش بیفته
جالب بود و ممنون مخصوصا که تنها چیزی که نیاز داشت دو تا سطل بود و چهارتا لوله!
برای تولید انرژی از بیوگاز تو ایران هم کار شده، مثلا این یکی که خروجی انرژی حاصل از ۲۵۰ کیلو بیوگاز حاصل از زباله ی میوه در سمنان و در اورده، ولی در چکیده ی مقاله چیزی از نتیجه کار نگفته:
گازهای حاصل از زباله تجدید پذیر هستن، و ظاهرا تولید چنین سوختی معافیت مالیاتی داره: «توجه متقاضیان احداث نیروگاه های برق تجدیدپذیر و پاک را به مقررات مالیاتی و معافیت های مقرر در ماده (۱۳۲) قانون مالیاتهای مستقیم جلب می نماید.»
و میتونه هر سال حدود ۱۷هزار تن زباله ی غذا رو به ۲.۸ میلیون کیلووات ساعت برق تولید میکنه. بیست درصد از خروجی این نیروگاه صرف تامین انرژی مورد نیازش میشه و باقیش برای تامین انرژی دانشگاه استفاده میشه.
داشتم دنبال این میگشتم که آیا میشه برای دانشگاهی مثل شریف همچین مرکزی احداث کرد (چقدر زمین احتیاج داره؟) که به بخش پرسش های متداول یه سایت رسیدم! خیلی جامع و مفید بود:
مگه دور ریزهای سلف دانشگاه + زباله های کل دانشگاه در طی سال چند تن هست؟
یعنی باید ببینیم : 1- تولید سالانه زباله دانشگاه چند تن هست؟ 2- این مقدار زباله چقدر انرژی میتونه تولیدکنه؟ 3- هزینه ساخت این نیروگاه کوچیک چقدره؟ 4- آیا هزینه ساخت همچین نیروگاهی قابل قیاس با درآمد و انرژی تولیدیش خواهد بود؟
گویا دولت برق نیروگاه های انرژی پاک رو گرون تر میخره طبق همون PDF (مال یکی از جلسات وزارت نیرو ه).
هر کیلووات 4442 ریال! یعنی درامد سالانه ش میشه حدود 1.8 میلیارد تومن!: ی
در ادامه ی این حرف:
۱- سال اول شرکت نه تنها بازگشت سرمایه داره بلکه درآمدی هم داره!
۲- در ضمن این نوع شرکت ها معافیت مالیاتی هم دارن.[quote=“lolmol, post:4, topic:2490”]
تولید چنین سوختی معافیت مالیاتی داره
[/quote]
علاوه بر زباله های مواد غذایی، میشه از فضولات، زباله های کشتارگاه ها، زباله های کارخونه های لبنیات و مشابه اون ها هم برای تولید بیوگاز استفاده کرد. (ینی اصلن نگران ماده اولیه نباشید!)
بازده تولید بیوگاز بستگی به نوع زباله و طراحی دستگاه تولید بیوگاز داره. به ساختار تولید کننده، هضم کننده (Digester) میگن. بازه تولید حدودا بین 20 تا 800 مترمکعب بیوگاز به ازای هر تن زباله ست. حدودا 60 درصد بیوگاز متان و 40درصد اون کربن دی اکسیده. (20 درصد گاز شهری متان ـه)
اصولن هر مترمکعب بیوگاز معادل 6 کیلووات ساعت انرژی داره، ولی وقتی انرژی اونو تبدیل میکنیم به برق از هر متر مکعب بیوگاز 2 کیلووات ساعت برق میتونیم بگیریم. بقیه انرژی تبدیل به گرما میشه. 2کیلووات برق میتونه یه لامپ 100وات رو 20 ساعت روشن نگه داره یا میتونیم باهاش از یه سشوار 2000وات یک ساعت مداوم استفاده کنیم.
سوال:
2/3 انرژی بیوگاز حین تبدیل به برق، به شکل گرما هدر میره. چطور میشه از این گرما استفاده کرد؟
بعد از فرآوری پسماندها و تولید بیوگاز تقریبن به همون مقدار اولیه پسماندها ماده جدید از دایجستر (هضم کننده) خارج میشه. این ماده جدید که قسمت مایع و قسمت جامد داره، بوی کمتری داره، کود بهتریه و آلودگی کمتری داره. از اون برای تهیه کود مایع و کمپوست استفاده میشه.
هزینه های یه واحد تولید بیوگاز بسته به نوعش خیلی متنوع ـه، ولی معمولن سرمایه طی 7 سال برمیگرده. البته من اینو براساس یه سایت غیر ایرانی میگم، الان وزارت نیرو خیلی حمایت میکنه. مثلن تا 20 سال تضمینی تولیدت رو ازت میخره. کللی گرون تر هم میخره برقو ازتون (تازه اگه از تجهیزات ایرانی برای ساختش استفاده بشه از اونم 30درصد گرون تر میخره!)، مالیات بهتون نمیخوره، حتا فکر کنم وام هم میده! اینجا نوشته قوانین رو:
معمولن احداث یه واحد با ظرفیت 300 مترمکعب به بالا، بین 8 ماه تا 2 سال طول میکشه. چیزی که مهمه اینه که واحد تولید بیوگاز توجه زیادی میخاد! هروز باید تغذیه بشه و با پسماند مناسب تغذیه بشه تا سرحال بمونه… (خروجی مورد نظر رو بده.)
ماها تو مناطق گرمسیر و دور افتاده برامون خیلی خیلی سخته که بخواهیم گازکشی کنیم وی ا برق تولید کنیم حالا تصور کنید که ماها یه راهکار خیلی کوچولو مثل این اقای هنری برای این دوستان ازائه بدهیم اون موقع مردم روستاهای دو افتاده بدون نیاز به لوله کشی گاز میتونن از مواهبش استفاده کنند و مشکلاتشون رو برطرف کنند.
ایده
چطور میشه بیو گاز رو تو مقیاسهای خیلی خیلی کوچولو مثلا برای استفاده توی یه خانه روستایی تو مناطق گرمسیر و یا کوهستانی مورد استفاده قرار داد. فکر میکن حتی اگه ما بتونیم یه بیزینس پلن خوب بنویسیم بتونیم حمایت بنیاد بیل گیتس و همسرشم جلب کنیم چون اونها روی این خدمات برای مناطق محروم افریقایی سرمایه گذاری کردند.
در تهران دو واحد هاضم بیهوازی وجود داره.
یکی مربوط به سازمان آب و فاضلاب تهران که توسط شرکت اتریشی برای ایران ساخته شده.
یکی هم مربوط به سازمان مدیریت پسماند که توسط شرکت سِکو ایتالیا ساخته شده. (پیمانکار این پروژه شرکت تیم-کیان بوده)
هاضم سازمان پسماند در جاده دماوند قرار داره که پسماندهای مخلوط منطقه 4 تهران رو دریافت می کنه، البته نه تمامش رو. ظرفیت این نیروگاه 300 تن زباله مخلوط در روز هست که توان تولید 3 مگاوات برق رو داره. پسماندهای دریافتی اول جداسازی میشن و حدود 48% اون که محتوای ارگانیک داره به واحد هاضم سپرده میشه.
باید دید اصلا تبدیل زباله به انرژی در اندازه های کوچیک به صرفه هست یا نه.
با توجه به:
و مصرف روزانه یک خونه:
خانه ای که در ماه KWH250 مصرف دارد متوسط مصرف روزانه اش 8.33=30÷250 کیلو وات ساعت خواهد بود.
با توجه به این اعداد بالا ، اگر محاسبات صحیح باشه و صفر جا نذاشته باشم روزی حدود 50 کیلو گرم زباله نیاز هست. به ظاهر که منطقی به نظر میاد. در کنارش میشه پنل های خورشیدی هم استفاده کرد.
اگر همچین چیزی درست باشه، دردسر های بعدیش چی بوده که دنیا هنوز داره سوخت فسیلی استفاده می کنه و گاز گلخانه ای میفرسته جو و نرفته به سمت استفاده صد در صدی از زباله؟ آیا به منافع شرکت های نفتی و … برمی گرده؟