من هم دعوتتون میکنم به پاسخ به سوال بالا:
در کنار تکرار این سوال، فکر میکنم مرور یه نکته خالی از لطف نیست:
خبری از زنبور بی عسل در پادپُرس نیست که نیست. اینجا هر کی هست خودش در کنار اهل فکر بودن، اهل عمل در سطح فردی هم هست.
مثلا میتونم بهتون بگم یه پادپرسی رو میشناسم که به دلیل علاقه به حوزه ی انرژی و محیط زیست، الان در اپارتمان خودشون سیستم ابیاری قطره راه انداختن، و یا زباله های خشک رو در سطح اپارتمان بازیافت میکنن. ضمن اینکه ایشان همچنان پیگیر یه طرح پایلوت از یک راکتور بیوگاز برای پسماندهای غذایی دانشگاه هم هستن.
مشابه ایشان کم نیستند، مثلا اگه تجربه های به اشتراک گذاشته شده رو دنبال کنید متوجه میشید که بودند کسانی که:
-
صرف اهمیت داشتن موضوع براشون بیش از مشاهده های روزمره پیش رفتند و سلف یه دانشگاه رو برا میزان پسماند گشتند و یا از رستوران ها بعضی امار را گرفتند.
-
یا کسانی که با مهارت شون به بحث هایی معنایی بیش از یک تبادل نظر دادند: مثلا این محاسبه در نقد ایده ی استفاده از باد در دالان های مترو یا این محاسبه در نقد ایجاد تونل های جریان هوا و یا این یکی در نقد الکی زیر سوال بردن ماشین ها برا گرمای هوای تهران.
-
یا افرادی که با نکته سنجی شون، بر خلاف عادت های موجود در روزمره هامون، طرح موضوع کردند؛ کافیه به این طرح موضوع در نقد کتابخونی مراجعه کنید، و یا طرح موضوعی در نقد راه حل های جلوگیری از هدررفت غذا، یا این زاویه دید درباره تغییرات اقلیمی، و البته نقد رفتار در نگاه به قضیه تجربه.
-
تجربیات با ارزششان را به راحتی به اشتراک گذاشتند. مثلا این تجربه در نوشتن مقالات علمی را مطالعه کنید، و یا این تجربه در شوق افرینی در یک نوجوان برا خواندن کتاب بیشتر.
-
افرادی هستند که اگر موضوع برایشان مهم است، تا ته موضوع پیگیر آن هستند و مطمئنم ان را به خارج از فضای مجازی گسترش میدهند. کافیست پیگیری را در این موضوع دنبال کنید راجع به اموزش مناسب برای دانش اموزانی که از کلاس درس چیزی عایدشان نمیشود.
میتونم تا فردا صبح بشینم و بحث های جذاب و mindset های ارزشمند رو اینجا لیست کنم 
و از مرور مجددشان لذت ببرم.
پیشنهادم اینه که این بحث ها را با دقت بالا بخوانید. یه نکته ی خیلی مهم در همه شان هست، اینجا سیستمی برای مدیریت سرمایه ها وجود ندارد، و تنها چیزی که هست آزادی است. آزادی فردی در مشارکت در یک موضوع. موضوعی که برای من به عنوان یه انسان یا یه موجود با توانایی فکر کردن، در حال حاضر مهم است و یا به دلیل خواندن طرز فکری جالب، مهم می‌شود.
و در کنار این آزادی عمل، نکته‌ی دیگر ارزشی است که تک تک این افراد برای «به اشتراک گذاری» طرز فکرشان قائل شدند. این افراد دست به عمل زدند: فکرشان را به حداقل یک نفر دیگه، منتقل کردند.
مثلا الان دو نفر هستیم که فکر میکنیم تونل باد نمیتونه راه حلی برای کاهش آلودگی هوا باشه، و … .
جالب اینجاس که با رشد پادپرس این فکرها بیشتر و بیشتر منتقل خواهد شد، یعنی روزی میرسه که دیگه هر مهندس مکانیکی با یه گوگل کردن ساده متوجه میشه که برا کاهش الودگی هوای تهران بهتره به فکر تونل های باد نباشه.