منم گرفتارشم. عدم تمرکز دلیل اصلی این اتفاقه. به نظرم فضای دیجیتال در از بین رفتن تمرکز نقش مهمی بازی میکنه.
تجربه
هر وقت میخوام به طور جدی مطالعه کنم، لپ تاپ و موبایل را کنار میگذارم و شروع میکنم به خواندن کتاب. برای من بهترین مکان مطالعه کتابخانه است. اگر دراز بکشم خوابم میبره بنابراین مجبورم برم کتابخانه. اتفاقا شنبه و یکشنبه گذشته که در پادپرس نبودم، به دور از تمام وسایل دیجیتال در کتابخانه نشسته بودم و شروع به خواندن کتابی علمی کردم. در آن دو روز نیمی از کتاب را خواندم. در طول آن مدت تنها تفریحی که داشتم این بود که یک چایی بخورم و کمی بین کتابها قدم بزنم. نه با خودم ساعت بردم، نه موبایل و نه لپ تاپ. فقط یک کتاب، یک مداد و چند تا کاغذ سفید. تمرکزم شدیدا بالا بود. این روش را پیشنهاد میکنم.
مشاهده
در اروپا به اندازه ایران گوشی هوشمند وجود نداره. همکارای من که آلمانی هستند همگی گوشی دکمهای دارند و من تنها کسی هستم که گوشی هوشمند دارم. از طرف دیگر در ایران حتی مادربزرگ من گوشی هوشمند داره و ما حداقل هفتهای یک بار با هم مکالمه تصویری میکنیم. بچههای فامیل (زیر ۱۰ سال) بیشترشان گوشی هوشمند یا تبلت دارند. نمیدانم منشا این تفاوت کجاست. البته به هیچ وجه قصد ندارم که فضای مجازی را تخریب کنم. فقط مشاهداتم را نوشتم. از دوستانم شنیدهام در آمریکا شرایط بیشتر شبیه ایران است تا اروپا.
من هم گاهی با موبایلم مطالعه میکنم اما از آنجا که به تنبلی تمایل دارم همیشه سر از جاهای دیگه در میارم. به نظرم خیلی تمرین خوبیه اگه بتونیم به این تنبلی غلبه کنیم. به نظرم کتابخوان خیلی وسیله ایدهآلی هست چرا که تنها میشه باهاش کتاب خوند. اینجوری تمرکز بالاتر میره.
کاملا موافقم.